تدوین کدهای اخلاق در آموزش مجازی
مجله اخلاق پزشکی - علمی پژوهشی,
دوره 15 شماره 46 (1400),
7 خرداد 2021
,
صفحه 1-12
https://doi.org/10.22037/mej.v15i46.37696
چکیده
زمینه و هدف: کدهای اخلاقی به عنوان راهنمای عملی برای نشاندادن رفتارهای اخلاقی صاحبان هر حرفه در موقعیتهای خاص استفاده میشود. هر مجموعه سازمانی دارای کدهای اخلاقی متناسب با ساختار حرفهای خود است که اخلاق حرفهای نام دارد. آموزش عالی نیز نظامی حرفهای است و اساتید و دانشجویان باید از اصول اخلاق حرفهای در امر آموزش مجازی آگاهی داشته و به آن پایبند باشند. رعایت اخلاق آموزش مجازی تضمینکننده سلامت فرایند یاددهی ـ یادگیری شده و موجب افزایش تعهد پاسخگویی مدرسین نسبت به نیازهای دانشجویان میشود.
مواد و روشها: این مطالعه یک تحقیق کیفی است که با هدف استخراج و تدوین کدهای اخلاقی در فعالیتهای آموزش مجازی برای مدرسین و دانشجویان با استخراج نظرات اساتید دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه با روش دلفی به عنوان جامعه پژوهش در چهار مرحله انجام گرفت. مرحله نخست در کمیته پژوهش در آموزش دانشکده پزشکی با حضور 20 نفر از مدرسین پیشنویس اولیه کدهای اخلاقی شامل 75 کد تهیه گردید؛ در مرحله دوم موضوع در کمیته اخلاق در آموزش دانشگاه طرح و کدها با نظر اعضا که متشکل از مدرسین باتجربه بود، در 4 حیطه و 66 کد دستهبندی شد؛ سپس در مرحله سوم کدهای پیشنهادی به دانشکدهها جهت اظهار نظر کلیه مدرسین و مسؤولین حوزه آموزشی ارسال گردید.
ملاحظات اخلاقی: هدف از پژوهش برای مشارکتکنندگان توضیح داده شد و افراد به صورت اختیاری در مطالعه شرکت کردند، سپس در کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه تأیید و کد اخلاق دریافت شد.
یافتهها: بعد از اجرای چهار مرحله مطالعه و به دستآوردن نظرات جامع از اساتید و مسؤولین حوزه آموزشی در دانشکدههای مختلف و بررسی آنها در کارگروه تخصصی اخلاق در آموزش مجازی دانشگاه، کدها در چهار حیطه کلی و 58 کد، شامل 25 کد اخلاقی اساتید در آموزش مجازی، 11 کد اخلاقی تولید محتوای الکترونیک در آموزش مجازی، 10 کد اخلاقی دانشجویان در آموزش مجازی و 12 کد اخلاقی در آزمون الکترونیک تدوین گردید.
نتیجهگیری: حاصل این مطالعه تبیین کدهای اخلاقی در آموزش مجازی برای اساتید و دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی بود.
- کد اخلاقی؛ آموزش مجازی؛ دانشجویان؛ محتوای الکترونیکی
ارجاع به مقاله
مراجع
Shaihidi F, Zarif Sanaee N. Interaction in E-learning. Interdiscip J Virtual Learn Med Sci. 2013; 4(3): 49-50.
Mohammadi A, Mojtahedzadeh R, Asadzandi S, Rashidi H. Devising ethical codes for e-contents in e-learning. Med J Islam Repub Iran. 2020; 34: 14-17.
Yaghinloo M, Javaherdashti F, Khalili Aragi M. Codes of professional ethics from formulation to practice. Tadbir J. 2003; 135: 80-88.
Izadikhah A, Changiz T, Yamani N, Mirshahjafarey I. Developing codes of ethics for clinical medicine educators. J Ilam Univ Med Sci. 2013; 20(5): 10-17.
Guraya SY, London NJM, Guraya SS. Ethics in medical research. J Microsc Ultrastruct. 2014; 2(3): 121-126.
Fazeli Z, Fazeli Bavandpour F, Rezaei Tavirani M, Mozafari M, Haidari Moghadam R. Professional ethics and its role in the medicine. Sci J Med Sci Illam. 2012; 20(4): 1-6.
American Psychological Association. Revision of Ethical Standard 3.04 of the" Ethical Principles of Psychologists and Code of Conduct" (2002, as amended 2010). Am Psychol. 2016; 71(9): 900-904.
Dargahi H, Tehrani SGS. The relationship between management ethics and organizational commitment among employees of the Tehran University of Medical Sciences. J Med Ethics Hist Med. 2014; 7(1): 1-10.
Della Corte F, Mura F La, Petrino R. E-learning as educational tool in emergency and disaster medicine teaching. Minerva Anestesiologica. 2005; 71(5): 181-196.
Carr D. Professionalism and ethics in teaching. London: Routledge; 2005.
Abdolmaleki S, Khosravi M, Torkaman Asadi M. Explaining the Situation and the Role of Information and Communication Technology in the teaching-Learning Process Based on the Research Synthesis of Contemporary Studies. Tech Edu J. 2019; 13(4): 956-968.
Gharamlaki F. Professional ethics. 1st ed. Qom: Majnoon Publication; 2003.
Sanjari M, Zahedi F, Aalaa M, Peimani M, Parsapoor AR, Aramesh K, et al. Codes of ethics for Iraninan nurses. IJME. 2011; 5(1): 17-28.
Nemati MA, Mohseni H. Ethics in Higher Education; Components, Requirements and Strategies. Strateg Q. 2010; 63: 9-46.
Olt MR. Ethics and distance education: Strategies for minimizing academic dishonesty in online assessment. Online J Distance Learn Adm. 2002; 5(3): 1-7.
Sarafi Nejad A, Najarian S, Haghdoost AA. Producing the Standard Content in Virtual Education a Necessary Need. Strides in Development of Medical Education. 2009; 5(2): 152-154.
Kucuk RAM. Distance learning and university effectiveness: Changing educational paradigms for online learning. Turkish Online J Distance Educ. 2004; 5(2): 1-352.
Campbell A, Glass KC. The legal status of clinical and ethics policies, codes, and guidelines in medical practice and research. McGill LJ. 2000;46:473-475.
Bagheri A. Iranian medical ethics priorities: The results of a national study. IJME. 2011; 4(5): 39-48.
Bušíková A, Melicheríková Z. Ethics in E-Learning. Int Assoc Dev Inf Soc. 2013; 9(2): 435-438.
Toprak E, Ozkanal B, Aydin S, Kaya S. Ethics in e-learning. Turkish online J Educ Technol. 2010; 9(2): 78-86.
- چکیده مشاهده شده: 316 بار
- PDF دانلود شده: 83 بار