ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

سابقه و هدف: کمر درد یکی از شایع ترین دلایل ایجاد ناتوانی در بزرگسالان است. مداخلات غیر هجومی زیادی برای بهبود این عارضه وجود دارد که استفاده از تمرین یکی از اصلی ترین آن ها است؛ اما در خصوص اثر بخشی انواع مخلتف روش های تمرینی شواهد ضد نقیضی وجود دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات تعلیقی بر میزان درد، استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی و کیفیت زندگی افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.

 روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون-  پس‌آزمون بود. تعداد 30 زن مبتلا به کمردرد انتخاب و به دو گروه تمرینات تعلیقی (15) و کنترل (15) تقسیم شدند. میزان درد توسط شاخص VAS و استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی بوسیله آزمون مک گیل و کیفیت زندگی به وسیله پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36  به صورت پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. سپس گروه تعلیقی، تمرینات را برای 24 جلسه انجام دادند. برای بررسی تغییرات درون گروهی از آزمون تی زوجی و تغییرات بین گروهی از آزمون آنالیز کواریانس استفاده شد.

نتایج: نتایج آزمون تی زوجی نشان داد تنها در گروه تجربی بین پیش آزمون و پس آزمون اختلاف معنی داری در تمامی متغیرها مشاهده شد. همچنین نتایج آزمون آنالیز واریانس، اختلاف معنی داری بین دو گروه تجربی و کنترل در پس آزمون در تمامی متغیرها نشان داد.

نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد تمرینات تعلیقی باعث بهبود معنی داری در میزان درد و استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی و کیفیت زندگی آزمودنی ها می شود.

How to cite this article: Piralaee L, Barati AH, Hasanzadeh-Ghafouri M. The Effect of Eight Weeks of TRX Training on the Pain, Quality of Life and Core Muscle Endurance and Quality of Life in Patients with Chronic Non-Specific Low Back Pain. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(1):1-11.

سابقه و هدف: رفتار ایمن از اساسی‌ترین چالش‌های سازمان‌ها، بویژه سازمان‌های دارای مشاغل سخت و خطرآفرین است. پژوهش حاضر سعی داشت تا به تبیین نقش عوامل فرهنگی و سازمانی در آگاهی از خطر و رفتار ایمن برقکاران شرکت توزیع برق استان گیلان بپردازد.

روش‌ بررسی: پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی- همبستگی و از نظر هدف، کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش، برقکاران شرکت توزیع برق استان گیلان بود که از بین آنها 212 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان عناصر نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌های پژوهش پرسشنامه بود که پس از تایید روایی و پایایی، در میان پاسخ‌دهندگان توزیع شد. در ادامه داده‌های گردآوری شده با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار 8.54 AMOS، مبنای آزمون فرضیات قرار گرفتند. آزمون بکار رفته در بررسی روابط مدل رگرسیونی، آزمون t بود.

نتایج: نتایج تحلیل داده‌ها نشان‌دهنده معناداری همه روابط مستقیم در مدل پژوهش بود. به علاوه، متغیر تعهد مدیریتی به واسطه نظارت ایمنی، بیشترین تاثیر را بر رفتار ایمن داشت. فرهنگ سرزنش به واسطه گزارش ایمنی، دارای بیشترین اثرگذاری بر رفتار ایمن کارکنان داشت. همچنین، روابط هماهنگ از طریق همکاری تیمی، از بیشترین تاثیر بر رفتار ایمن کارکنان برخوردار بود. ضریب تعیین مدل پژوهش نیز نشان داد که متغیرهای مدل، 43 درصد از رفتار ایمن کارکنان را تبیین می‌کنند.

نتیجه‌گیری: روابط هماهنگ به واسطه کار تیمی، دارای بیشترین تأثیر غیرمستقیم بر رفتار ایمن برقکاران بود، بنابراین، تقویت کار تیمی بیش از سایر متغیرها باعث افزایش رفتارهای ایمن می‌گردد.

How to cite this article: Fadaei A, Homayounfar M, Ajalli M, Saberifard N. Explaining the Role of Cultural and Organizational Factors in the Safety Behavior of Electricians of Guilan Electricity Distribution Company. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(1):12-22.

سابقه و هدف: عدم بازگشت مناسب به حالت اولیه پس از فعالیت ورزشی، سبب آسیب و تخریب‌ در بافت عضلات می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر بازگشت به حالت اولیه از طریق غوطه‌وری در آب سرد بر برخی شاخص‌های آسیب عضلانی در حین انجام چند مسابقه شبیه‌سازی‌شده متوالی تکواندو بود.

روش‌ بررسی: مطالعه به روش نیمه تجربی انجام شد. 21 نفر از تکواندوکاران شهر قزوین در رده سنی 19- 17 سال با سابقه تمرینی 8- 6 سال به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی‌ها به سبک مسابقات المپیک در طبقه‌بندی وزنی خود قرار گرفتند و مسابقه شبیه‌سازی‌شده‌ای را اجرا کردند. در زمان‌های بازگشت به حالت اولیه نخستین، پیش از مسابقه دوم، سوم و چهارم، غوطه‌وری پس از مسابقه دوم، سوم و چهارم، و 12 ساعت پس از مسابقه پایانی، خون‌گیری برای ارزیابی آنزیم‌های کبدی و کراتین کیناز انجام گرفت. تکواندوکاران به صورت تصادفی، در دو گروه غوطه‌وری در آب سرد (10 نفر) و کنترل (11 نفر) قرار گرفتند. غوطه‌وری به‌صورت غوطه‌وری موضعی پاها در آب سرد با دمای 11 درجه سانتی‌گراد و به مدت 11 دقیقه انجام شد. از روش آماری تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه‌گیری تکراری در سطح معنی‌داری 0.05 استفاده شد.

یافته‌‌ها: مسابقه شبیه‌سازی‌شده تکواندو منجر به افزایش معنی‌دار در میزان شاخص‌های آسیب عضلانی در گروه غوطه‌وری در آب سرد نسبت به گروه کنترل‌شده است (p<0.01). درکل مراحل پژوهش، میانگین شاخص‌های کراتین کیناز (P=0.001)، لاکتات دهیدروژناز (P=0.001)، آسپارتات آمینوترانسفراز (P=0.001) و آلانین آمینو ترانسفراز (P=0.001) گروه غوطه‌وری در آب سرد به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود.

نتیجه‌گیری: غوطه‌وری در آب سرد نسبت به بازگشت به حالت اولیه غیرفعال پس از چند مسابقه متوالی تکواندو، دارای اثربخشی بیشتری است.

How to cite this article: Heidarinia M, Goodarzi B, Mirmoezzi M. Cold Water Immersion Recovery on Some Muscular Damage Indices of Taekwondo Practitioners. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(1):23-32.

سابقه و هدف: بی‌اختیاری ادرار یکی از شایع‌ترین مشکلات دوران سالمندی است که کیفیت زندگی را تحت تأثیر منفی قرار می‌دهد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر 6 هفته تمرینات پایداری عصبی- عضلانی پویا بر کنترل ادرار و کیفیت زندگی زنان سالمند بود.

روش بررسی: این مطالعه  از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. 24 زن سالمند مبتلا به بی‌اختیاری ادرار 60 سال به بالا بر اساس معیارهای ورود به مطالعه به عنوان نمونه‌ی آماری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. قبل و بعد از ۶ هفته مداخله تمرینی که به مدت ۴۵ دقیقه و ۶ جلسه در هفته صورت گرفت؛ کیفیت زندگی آزمودنی‌ها توسط پرسشنامه کیفیت زندگی افراد دارای بی‌اختیاری ادرار استاندارد شده در ایران (IQOL) و شدت بی‌اختیاری ادرار نیز توسط پرسشنامه ساده بی‌اختیاری ادرار (ICIQ-SF) کمیته مشاوره بی‌اختیاری ادرار بین‌المللی با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری ارزیابی شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بی‌اختیاری ادرار و کیفیت زندگی گروه مداخله در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون به طور معناداری بهبود یافت (P <0.05). همچنین  تفاوت معناداری در تمامی متغیرها بین دو گروه مداخله و کنترل در پس‌آزمون مشاهده شد(P <0.05).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، انجام 6 هفته تمرینات پایداری عصبی عضلانی پویا بی‌اختیاری ادرار و به دنبال آن کیفیت زندگی را در زنان سالمند مبتلابه بی‌اختیاری ادرار بهبود می‌بخشد. بنابراین، انجام این تمرینات را به عنوان یک مداخله ایمن و مطمئن به افراد سالمند توصیه می‌کنیم.

How to cite this article: Farzinfar M, Mohammad-Rahimi N. The Effect of Dynamic Neuromuscular Stabilization Exercises on Urine Control and Quality of Life in Elderly Women. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(1):33-42.

سابقه و هدف: تغییر در راستای مطلوب ستون فقرات کمری می‌تواند بر عملکرد افراد اثرگذار باشد و اصلاح این تغییرات نامطلوب ممکن است بتواند این تغییرات را بهبود ببخشد. لذا هدف تحقیق حاضر، بررسی اثربخشی 8 هفته تمرینات اصلاحی بر نمرات آزمون عملکردی تارارا در مردان غیر ورزشکار مبتلا به ناهنجاری لوردوز افزایش یافته کمری بود.

روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. در پژوهش حاضر 26 مرد 18 الی 25 سال شهرستان تهران دارای ناهنجاری لوردوز افزایش‌یافته کمری (بزرگتر و یا مساوی 51 درجه)، به صورت هدفمند به عنوان نمونه‌های پژوهش انتخاب شدند. در ادامه نمونه‌ها به صورت تصادفی در قالب دو گروه تقسیم شدند(تمرین: 13 نفر، کنترل: 13 نفر). زاویه لوردوز کمری با استفاده از خطکش منعطف، عملکرد حرکتی از طریق آزمون عملکردی تارارا در دو مرحله‌ی پیش‌آزمون و پس‌آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور بررسی تغییرات درون‌گروهی از آزمون آماری تی همبسته و ویلکاکسون و به منظور مقایسه تفاوت‌های بین‌گروهی از آزمون آماری تی مستقل و یومن-ویتنی استفاده شد.

یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات اصلاحی تاثیر مثبت و معناداری را بر آزمون‌های اسکوات کامل، اسکوات تک‌پا، داگ به سمت پایین، پرش، تست پایداری اندام فوقانی زنجیره حرکتی بسته (CKCUEST)، آزمون تعادل Y اندام تحتانی، لی‌لی سه گانه، استقامت کمری، پلانک طرفی ابداکشن، پلانک طرفی اداکشن، نوردیک همسترینگ، لانچ پهلو، لانچ رو به رو و بالا بردن فعال پا داشته است. (P <0.05).

نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از یافته‌های این پژوهش، نتیجه می‌گیریم که انجام تمرینات اصلاحی در بهبود عملکرد حرکتی در افراد مبتلا ناهنجاری لوردوز افزایش یافته کمری مفید است.

How to cite this article: Elahi AR, Seidi F, Karimi-Zadeh Ardakani M. Effect of 8 Weeks of Corrective Exercises on the Lumbar Lordosis Angle and Lower Limb Function in Non-Athlete Men with Lumbar Hyperlordosis. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(1):55-66.

سابقه و هدف: یکی از اهداف تمرینات پرش فرود « بهبود عملکرد» می باشد. همچنین نقص والگوس زانو می تواند بر اجرای فعالیت های عملکردی اثر بگذارد و عملکرد عضلات اندام تحتانی را تغییر دهد. لذا هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرينات پرش فرود پيشرونده با رویکرد پیشگیری از آسیب بر عملکرد مردان بسکتباليست با نقص والگوس زانو بود.

روش بررسی: پژوهش از نوع نیمه تجربی و مداخله ای (تمرینات پرش- فرود)، با یک طرح پیش آزمون پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه بازیکنان مرد بسکتبالیست با نقص والگوس پویا زانوی استان مازندران در دامنه سنی بین 16 تا 20 سال تشکیل دادند و تعداد 24 بسکتبالیست به صورت هدف دار انتخاب شده و به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پس از اخذ رضایت نامه کتبی و شناسایی افراد دارای والگوس پویا زانو توسط آزمون اسکات جفت پا، برای ارزیابی تعادل، چابکی و قدرت انفجاری اندام تحتانی به ترتیب از آزمون تعادل Y ، آزمون T اصلاح شده و آزمون سارجنت استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون کوواریانس با عامل پیش آزمون به عنوان کووریت استفاده شد.

یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد تمرینات پرش فرود اثر معناداری بر بهبود تعادل پویا (p = 0.001)، چابکی (p = 0.001) و قدرت انفجاری اندام تحتانی  در گروه تجربی داشت (p = 0.001).

نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، اجرای 6 هفته تمرینات پرش فرود منجر به بهبود تعادل پویا، چابکی، قدرت انفجاری اندام تحتانی شده است. بنابراین می توان تمرینات پرش فرود پیشرونده را جهت بهبود عملکرد در بسکتبالیست های دارای والگوس پویا زانو توصیه نمود.

How to cite this article: Ghobadi-Nezhad S, Hosseini SH, Norasteh AA. The Effect of Progressive Jump Landing Exercises with Injury Prevention Approach on the Performance of Male Basketball Players with Knee Valgus Defect. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(1):67-79.

سابقه و هدف: وقوع حوادث و بلایای طبیعی را می توان از مهمترین دغدغه‌ها و نگرانی‌های زندگی بشر به خصوص مردم کشورهای در حال توسعه دانست. وجود بلاياي طبيعي در كشورایران سبب شده است كه ايران جزء 10 كشور نخست جهان در زمينه بلاخيز باشد. تحليل داده هاي لرزه اي نشان مي دهد كه تقريبا هر 5 سال بطور متوسط يك زمين لرزه با بزرگي 7 (همانند زلزله‌های سراوان و سرپل ذهاب-کرمانشاه) در ايران اتفاق ميافتد و اثرات جدي بر جامعه انساني وارد مي سازد. در این مطالعه تحلیل پارامترهای جنبش نیرومند زمین در گستره سرپل ذهاب با نگاهی ویژه به بحران های ناشی از آن پرداخته شد. 

روش بررسی: در راستای ارزیابی دوره بازگشت زمین لرزه در این سامانه گسلی از دو رابطه مقدماتی گوتنبرگ- ریشتر و توزیع پایانی کیکو- سلوول استفاده شد. در راستای مطالعه لرزه خیزی و تحلیل خطر زمین لرزه پس از مطالعه زمین شناسی گستره مطالعاتی، به بررسی زمین ساخت و لرزه خیزی منطقه پرداخته شد. پس از آن مدل لرزه زمین ساختی از این پهنه تهیه شد تا ماهیت لرزه خیزی هرچه بهتر مشخص گردد. سپس، بانک داده‌های چشمه‌های لرزه‌زای گستره مورد مطالعه، تعریف و برای انجام تحلیل‌های بعدی، وارد نرم افزار Ez-frisk گردید.

نتایج : نتایج حاصل از دو روش لرزه ای بیان شده نشان می دهد که در محدوده مطالعاتی با توجه به نتایج به دست آمده، رخداد زمین لرزه ای با بزرگای بیش از   7.8 Ms> در سه  بازه زمانی از واقعیت به دور می باشد. همچنین رخداد زمین لرزهای با بزرگای بیش از7.8 Ms> در گستره مورد مطالعه با هیچ یک از داده های لرزه ای همخوانی ندارد. از طرفی مقادیر شتاب در سمتی که شیب گسل به آن سو است (شمال شرقی گسل)، نسبت به طرف مقابل، از مقادیر بالاتری برخوردار است. علاوه بر آن بیشینه مقدار شتاب زمین لرزه در موقعیت گسل پیشانی کوهستان در حدود 0.75 گال برآورد شده است.

نتیجه گیری: بنابراین با توجه به  اهمیت منطقه مطالعاتی (از نظر زمین شناسی)، وجود گسل های فعال و مهم در کل منطقه، همچنین تهدیدات سیاسی - امنیتی، وجود مبادلات و پیوندهای فضایی دو سوی مرز و توسعه نیافتگی مطالعه و برنامه ریزی در زمینه ی مدیریت بحران این منطقه ضروری به نظر می رسد. همچنین با توجه به نتایج دوره بازگشت زلزله در این منطقه، بالا بردن سطح انعطاف‌پذیری محیط شهری در برابر تنش های ناشی از بروز بحران و نیز به حداقل رساندن زمان بازتوانی و تاب‌آور ساختن شهرها ازجمله مهمترین عواملی است که می بایست در برنامه‌ریزی و مدیریت شهرها مورد توجه قرار گیرد.

How to cite this article: Monazami-Tehrani Z, Monazami-Tehrani GH, Drstian A, Akasheh B, Almasian M. Analysis of the Seismicity Parameters and Strong Ground Movement in Sarpol-e Zahab and its Related Crises. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(1):80-6.

سابقه و هدف: افزایش زاویه والگوس زانو در خلال حرکات پویا نظیر فرود، پرش، برش، بالا و پایین رفتن از پله و راه‌رفتن، یکی از عوامل خطرآفرین آسیب‌‌های زانو و کاهش بازده مکانیکی حرکت است. تحقیقات اخیر نشان داده‌اند، فرود با والگوس پویا زانو، ضعف و نقص احتمالی حرکات پویا اندام تحتانی را باعث می‌شود؛ هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی مداخلات تمرینی مختلف بر زاویه والگوس زانو طی آزمون‌های فرود، پرش و برش بود.

روش بررسی: مطالعه به روش مرور نظام مند انجام شد.جهت شناسایی مطالعات مورد نظر از هفت پایگاه الکترونیکی اطلاعاتی فارسی (سه پایگاه) و انگلیسی (چهار پایگاه) و کلیدواژه‌های مشخص شده، استفاده گردید. این مطالعات شامل اثربخشی مداخلات تمرینی بر والگوس داینامیک زانو طی آزمون‌های پرش، فرود و برش است که بین سال‌های 2010 تا 2020 و 1390 تا 1399 به زبان‌های فارسی یا انگلیسی منتشر شده بود.

نتایج: یازده مقاله با مجموع 445 شرکت‌کننده (گروه تمرین: 252 نفر و گروه کنترل: 203 نفر) معیارهای ورود و خروج مطالعه حاضر را برآورده کردند. هشت مطالعه تأثیر قابل‌توجه برنامه‌های ورزشی (بین سه تا 10 هفته) را بر کاهش زاویه والگوس پویا زانو گزارش کردند و تنها سه مطالعه (بین 16 تا 24 جلسه) تفاوتی در زاویه والگوس پویا زانو نشان ندادند. براساس نتایج این مطالعه تمرینات میان تنه (قدرتی و ثباتی) و تمرینات پلایومتریک به ترتیب با 64% و 80% کاهش در زاویه والگوس داینامیک زانو بیشترین اثربخشی را در بهبود کینماتیک اندام تحتانی داشتند.

نتیجه‌گیری: استفاده از تمرینات پرش - فرود و تمرینات قدرتی میان تنه و اندام تحتانی قبل از تمرینات اصلی ورزشی (حداقل به مدت 20 دقیقه) می‌تواند والگوس پویا زانو را کاهش دهد و در نهایت از آسیب‌های اندام تحتانی جلوگیری کند.

How to cite this article: Ramezani F, Saki F, Sohrabi T. The Effects of Exercise Interventions on Dynamic Knee Valgus: A Systematic Review. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(1): 43-54.