ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

سابقه و هدف: سلامت کارگران صنعت ماسه شويي مي‌تواند به دليل مواجهه شغلي با گردوغبار سيليس در معرض خطر قرار گيرد. هدف اين مطالعه، ارزشيابي مواجهه شغلي و پايش بيولوژيکي کارگران ماسه شويي با گردوغبار سيليس کريستالي بود.

روش بررسي: اين مطالعه از نوع مقطعي تحليلي بود. افراد موردمطالعه دو گروه داراي مواجهه با سيليس شامل کل کارگران ماسه شويي دو رود به تعداد 44 نفر و بدون مواجهه (شاهد) شامل کل کارگران فضاي سبز شهرداري به تعداد 63 نفر بودند. مواجهه شغلي کارگران به گردوغبار سيليس تنفسي وگردوغبارکلي تنفسي به ترتيب طبق روش‌هاي 0600 و 7602 سازمان ملي بهداشت و ايمني شغلي، کشور آمريکا انجام شد. پايش بيولوژيکي براي تجزيه‌وتحليل غلظت مالون دي آلدئيد سرم خون کارگران گروه مواجهه و شاهد نيز بر اساس روش کاراتاس انجام شد. نمونه‌برداري خون کارگران بر اساس موافقت کتبي کارگران موردمطالعه، طبق بيانيه هلسينکي انجام شد. تجزيه‌وتحليل آماري داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و آزمون‌هاي آماري پيرسون، تي تست و رگرسيون خطي انجام شد.

يافته‌ها: مواجهه شغلي 55/54% از کارگران ماسه شويي با گردوغبار کلي تنفسي ازحداستاندارد تعيين‌شده در ايران mg/m³ 3 بيشتر بود. ميانگين مواجهه کارگران گروه‌ مواجهه و شاهد با گردوغبار سيليس تنفسي براي 8 ساعت کار روزانه به ترتيب 002mg/m³/0±010/177،0/0±219/0 برآورد شد. مواجهه شغلي همه کارگران ماسه شويي از حد استاندارد تعيين‌شده در ايران 025mg/m³/0 بيشتر ديده شد. همچنين غلظت مالون دي آلدئيدسرم خون افراد گروه مواجهه و شاهد به ترتيب 68/4±40/75،19/10±64/36 برحسب ميکرومولار محاسبه شد.

نتيجه‌گيري: با توجه به همبستگي مثبت معني‌دار آماري بين تراکم گردوغبار سيليس تنفسي با مالون دي آلدييد سرم خون کارگران ماسه شويي (881/0=r و0001/0>P-value)، پايش بيولوژيکي دوره‌اي همراه با اقدامات کنترلي در ارتقاي سلامت کارگران توصيه مي‌شود.

واژگان کلیدی: ماسه شويي، پايش شغلي، پايش بيولوژيک، گردوغبار، سيليس تنفسي، رمالون دي آلدئيد، سرم خون 

How to cite this article:

Parsaseresht GR, Rezazadeh-Azari M, Zendehdel R, Hashemi-Nazari SS, Tavakol E. Evaluation of Occupational Exposure and Biological Monitoring of Sand Washing Workers Exposed to Silica Dusts. J Saf Promot Inj Prev. 2016;4(3):135-42.

سابقه و هدف:ازآنجاکه نقش صنعت حمل‌ونقل، جابه‌جايي مسافر و كالا به‌صورت ايمن، راحت،‌ ارزان و سريع مي‌باشد، بحث ايمني رانندگي هميشه به‌طور نسبي مطرح بوده ولي در دو دهه اخير به دليل افزايش تصادفات و تلفات ناشي از آن، اين موضوع از اهميت بيشتري برخوردار شده ‌است. هدف از انجام مطالعه حاضر به حداقل رساندن خطراتي است که عابران پياده را تهديد مي‌کند که اين کار از طريق شناسايي نقاط حادثه‌خيز در شهر قزوين براي عابران و نيز ارائه راه‌حل‌هايي زودبازده و کم‌هزينه جهت بهبود ايمني عابران پياده مي‌باشد.

روش بررسي: جهت رسيدن به اهداف در ابتدا معضلات و تلفات عابرين پياده در تصادفات مطرح گرديد و در مرحله بعدي نقاط حادثه‌خيز در دونقطه از شهر شناسايي شد و از طريق روش «تحليل سلسله مراتبي» براي 5 پارامتر (سرعت وسيله نقليه، هندسه راه ايمن، حجم ترافيک ايمن، رفتار ايمن عابر، شرايط محيطي) مورد ارزيابي قرارگرفته است.

يافته‌ها: اطلاعات تصادفات در شهرستان قزوين نشان‌ مي‌دهد که 38 درصد از تصادفات مربوط به سنين 19 تا 27 سال بوده و عمدتاهنگام عبور از عرض تقاطع و ميدان‌هاي شهر بوده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد در تقاطع طالقاني رفتار ايمن عابران بالاترين امتياز را گرفته و اين بدان معني است که در اين خيابان احتياجي به تمهيداتي جهت تصحيح رفتار عابران پياده نيست. بعلاوه عدم وجود تمهيداتي همانند: چراغ راهنمايي و عدم زمان‌بندي مناسب آن باعث بروز تصادفات شده است. در تقاطع سپه‌ نيز حجم ترافيک و سرعت وسايل نقليه بالاترين امتيازها را به خود اختصاص داده‌اند ولي هندسه راه و نيز رفتار عابران امتياز کم‌تري کسب کرده‌اند.

نتيجه‌گيري: نتايج نشان‌دهنده اين است که وقتي هندسه مسير مناسب نباشد عابر پياده نيز نمي‌تواند رفتار مناسب و ايمني را به کار گيرد؛ بنابراين در تقاطع خيابان سپه علاوه بر اصلاح هندسي به هدايت مسير عابرين پياده مبادرت ورزيده شود. تنظيم زمان‌بندي چراغ‌هاي راهنمايي و رانندگي و ايجاد جزاير ايمني ترافيکي به‌عنوان ديگر راه‌حل‌هاي پيشنهادي در دو تقاطع طالقاني و سپه در شهر قزوين مناسب است.

How to cite this article: Ahadi MR, Hassanpour MZ, Bashiri P, Bashiri P. Strategies to Promote Safety to Prevent Pedestrian Accidents in the City of Qazvin. J Saf Promot Inj Prev. 2016; 4(3):143-50.

سابقه و هدف: وجود آرسنيک در آب زيرزميني سلامت مصرف‌کنندگان آب آشاميدني را در معرض خطر قرار مي‌دهد. با توجه به کمبود منابع آب آشاميدني در ايران، لزوم رساندن آرسنيک به ميزان مجاز آن ضروري مي‌باشد. هدف اين مطالعه، بررسي کارايي زئوليت کلينوپتيلوليت اصلاح‌شده با اکسيد منگنز در حذف آرسنيک از منابع آب بود.

روش بررسي: براي اصلاح جاذب کلينوپتيلولايت از پرمنگنات پتاسيم استفاده گرديد. متغيرهاي موردبررسي در اين مطالعه زمان تعادل، pH، اندازه ذرات جاذب، غلظت اوليه آرسنيک بود. براي جاذب اصلاح‌شده ظرفيت تبادل کاتيوني، ظرفيت تبادل کاتيوني خارجي و اندازه گيري سطح ويژه با روش متيلن بلو انجام گرديد.

يافته‌ها: آناليز ساختاري XRD نشان مي‌دهد که جاذب کلينوپتيلولايت مورداستفاده از 70 درصد کلينوپتيلولايت، 3 درصد رامسديلايت، 8 درصد اکسيد سيليکون و 19 درصد سيليکات آلومينيم پتاسيم تشکيل‌شده است. نتايج نشان مي‌دهد که زئوليت خام و اصلاح‌شده به ترتيب داراي ظرفيت تبادل کاتيوني 57/5 و 64/7 ميلي اکي والان به ازاي هر گرم است. سنت يک جذب آرسنيک بر روي جاذب از مدل سنتيکي شبه درجه‌دو پيروي مي‌کند و نشان مي‌دهد که جذب آرسنيک بر روي جاذب به‌صورت فرايند جذب شيميايي است.

نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان مي‌دهد که جاذب اصلاح‌شده کلينوپتيلولايت با پرمنگنات پتاسيم مي‌تواند يک روش مؤثر و ارزان‌قيمت براي حذف آلاينده‌هاي مختلف زيست‌محيطي باشد.

 واژگان کلیدی: آرسنيک، کلينوپتيلولايت، جذب سطحي، آب زيرزميني

How to cite this article: Massoudinejad M, Ghaderpoori M .Evaluate the performance of modified zeolite with Mgo for removal of arsenic from water resources. J Saf Promot Inj Prev. 2016; 4(3): 151-60.

References:

1. Zhang T, Sun DD. Removal of Arsenic from Water using Multifunctional Micro-/Nano-Structured MnO 2 Spheres and Microfiltration. Chemical engineering journal. 2013;225:271-9.[Scopus]
2. Jafari-Mansoorian H, Farzadkia M, Ansari M, Ahmadi E, Majidi G, Amraie A, et al. Evaluating the Activated Carbon Prepared from walnut in Removal of Arsenic from Aqueous Solution. J Saf Promot Inj Prev.2016;3(4):287-94.
3. Mohsenibandpei A, Alinejad AA, Bahrami H And Ghaderpoori M. Water Solution Polishing Of Nitrate Using Potassium Permanganate Modified Zeolite: Parametric Experiments, Kinetics And Equilibrium Analysis. Global Nest Journal. 2016;18(3):546-58.[Scopus]
4. Maiti A, Thakur BK, Basu JK, De S. Comparison of Treated Laterite as Arsenic Adsorbent from Different Locations and Performance of Best Filter Under Field Conditions. J Hazard Mater. 2013;262:1176-86. [PubMed]
5. Jiménez-Cedillo M, Olguín M, Fall C. Adsorption Kinetic of Arsenates as Water Pollutant on Iron, Manganese and Iron–Manganese-Modified Clinoptilolite-Rich Tuffs. J Hazard Mater. 2009;163(2):939-45. [PubMed]
6. Ungureanu G, Santos S, Boaventura R, Botelho C. Arsenic and Antimony in Water and Wastewater: Overview of Removal Techniques with Special Reference to Latest Advances in Adsorption. J Environ Manage. 2015;151:326-42.[PubMed]
7. Camacho LM, Parra RR, Deng S. Arsenic Removal from Groundwater by MnO 2-Modified Natural Clinoptilolite Zeolite: Effects of pH and Initial Feed Concentration. J Hazard Mater. 2011;189(1):286-93.[PubMed]
8. Ghaderpoori M, Dehghani MH. Investigating the Removal of Linear Alkyl Benzene Sulfonate from A Solution by Ultraviolet Irradiation and Hydrogen Peroxide Process. Desalination and Water Treatment. 2016;57(32):15208-12.[Scopus]
9. Cai H-m, Chen G-j, Peng C-y, Zhang Z-z, Dong Y-y, Shang G-z, et al. Removal of Fluoride from Drinking Water using Tea Waste Loaded with Al/Fe Oxides: A Novel, Safe and Efficient Biosorbent. Applied Surface Science. 2015;328:34-44.[Scopus]
10. Li Z, Jiang W-T, Jean J-S, Hong H, Liao L, Lv G. Combination of Hydrous Iiron Oxide Precipitation with Zeolite Filtration to Remove Arsenic from Contaminated Water. Desalination. 2011;280(1):203-7.
11. Massoudinejad M, Ghaderpoori M, Shahsavani A, Amini MM. Adsorption of Fluoride over A Metal Organic Framework Uio-66 Functionalized with Amine Groups and Optimization with Response Surface Methodology. Journal of Molecular Liquids. 2016;221:279-86.
12. Baskan MB, Pala A. Removal of Arsenic from Drinking Water Using Modified Natural Zeolite. Desalination. 2011;281(1):396-403.[Scopus]
13. Soylu GSP, Özçelik Z, Boz İ. Total Oxidation of Toluene over Metal Oxides Supported on A Natural Clinoptilolite-Type Zeolite. Chemical Engineering Journal. 2010;162(1):380-7.[Scopus]
14. Massoudinejad MR, Eslami A, Khashij M. Removal of Mn2+ from Aqueous Solution Using Clinoptilolite Coated with Manganese Dioxide. J Saf Promot Inj Prev. 2015;2(4):265-72.
15. Massoudinejad MR, Khashij M. Absorption Isotherm Study of Mn²⁺ on MnO₂ and FeO-coated Zeolite from Aqueous Solution. International Journal of Advanced Science and Technology. 2014;72:63-72.
16. Eren E. Removal of Lead Ions by Unye (Turkey) Bentonite in Iron  and Magnesium Oxide-Coated Forms. J Hazard Mater. 2009;165(1):63-70.[PubMed]
17. Taffarel SR, Rubio J. Removal of Mn²⁺ from Aqueous Solution by Manganese Oxide Coated Zeolite. Minerals Engineering. 2010;23(14):1131-8.[Scopus]
18. Yorukoglu A. Influence of Acid Activation on The Ion-Exchange Properties of Manisa-Gordes Clinoptilolite. Physicochemical Problems of Mineral Processing. 2012;48(2):591-8. [Scopus]
19. Taffarel SR, Rubio J. Adsorption of Sodium Dodecyl Benzene Sulfonate from Aqueous Solution Using A Modified Natural Zeolite with CTAB. Minerals Engineering. 2010;23(10):771-9. [Scopus]
20. Shamohammadi S, Isfahani A. Removal of Manganese orom Aqueous Solution by Natural Zeolite in the Presence of Iron, Chrome And Aluminum Ions. Water And Wastewater.2011;23(1):66-75.
21. Mousavi SA, Khashij M, Shahbazi P. Adsorption Isotherm Study and Factor Affected on Methylene Blue Decolorization using Activated Carbon Powder Prepared Grapevine Leaf. J Saf Promot Inj Prev. 2016;3(4):249-56
22. Malakootian M, Yousefi N, Jaafarzadeh Hn. Kinetics Modeling And Isotherms For Adsorption Of Phosphate From Aqueous Solution By Modified Clinoptilolite. Water And Wastewater. 2011;22(4):21-9.
23. Zou W, Han R, Chen Z, Jinghua Z, Shi J. Kinetic Study of Adsorption of Cu (II) and Pb (II) from Aqueous Solutions Using Manganese Oxide Coated Zeolite in Batch Mode. Colloids And Surfaces A: Physicochemical And Engineering Aspects. 2006;279(1):238-46.
24. Camacho LM, Parra RR, Deng S. Arsenic Removal from Groundwater by MnO₂-Modified Natural Clinoptilolite Zeolite: Effects of Ph and Initial Feed Concentration. J Hazard Mater. 2011;189(1):286-93.[PubMed]

سابقه و هدف: استرس شغلي و رفتار ناايمن به ترتيب به‌عنوان برگ خريدهاي تأثيرگذار در افزايش خطر مشكلات رواني و جسماني در محيط کار شناخته‌شده‌اند. مطالعه حاضر باهدف تعيين رابطه بين فرهنگ ايمني و استرس شغلي در بين کارکنان کارخانه‌هاي مخابراتي انجام شد.

روش بررسي: مطالعه حاضر به‌صورت توصيفي و مقطعي در سال 1390 و بر روي 221 نفر از کارکنان کارخانه‌هاي مخابراتي در شهر شيراز صورت گرفت. نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي ساده انجام شد. براي رعايت ملاحظات اخلاقي شرکت افراد در اين مطالعه به‌صورت داوطلبانه بود. جمع‌آوري داده‌ها با پرسشنامه‌هاي استاندارد استرس شغلي انستيتوي بهداشت رواني آمريكا و فرهنگ ايمني انجام شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون آماري کاي اسکور و تي مستقل استفاده شد.

يافته‌ها: 1/56 درصد از افراد موردمطالعه داراي فرهنگ ايمني منفي و 9/43 درصد داراي فرهنگ ايمني مثبت بودند. در 6/79 درصد از کارکنان، استرس بالا گزارش شد. در ارتباط بين فرهنگ ايمني و سطح تحصيلات، ميانگين فرهنگ ايمني در افرادي که تحصيلات کمتر از ديپلم داشتند، در مقايسه با افراد داراي تحصيلات بالا، کمتر بود. همچنين ارتباط بين فرهنگ ايمني و استرس شغلي از طريق آزمون تي مستقل نشان داد که بين اين دو متغير رابطه‌اي معني‌دار و منفي برقرار است  (.(P<-0/001

نتيجه‌گيري: اثرات منفي بين فرهنگ ايمني و استرس شغلي مي‌تواند بر كارايي و تمركز افراد و متعاقب آن به کاهش بهره‌وري منجر شود.

 واژگان کلیدی: استرس شغلي؛ فرهنگ ايمني؛ کارخانه‌هاي مخابراتي

How to cite this article: Zamanian Z, Zakian S, Jamali M, Kouhnavard B. Relationship between Safety Culture and Job Stress among the Personnel of Iran Telecom Companies in Shiraz City. J Saf Promot Inj Prev. 2016; 4(3):161-66.

Rederences:

1. http://www.itmc.ir/fa/aggregate-industries/the-electronics industry/electronic.

2. Blackett C. Combining Accident Analysis Techniques for Organizational Safety: University College Dublin; 2005.

3. Zohar D. The Effects of Leadership Dimensions, Safety Climate, and Assigned Priorities on Minor Injuries in Work Groups. Journal of Organizational Behavior. 2002;23(1):75-92. [Scopus]

4. Tabibi J, Nasiripour A, Maleki M, Raessi P, Mahmmoudi M, Azimi L. Survey of Employees' Safety Attitude in a Teaching Hospital Tehran 2010. Iran Occupational Health. 2011;7(4):25-31.[Scopus]

5. Alizade R. A Study on the Safety Culture and the Effect of Intervening Education Based on the BASNEF Model and its Improvement in the Personnel Working in Production Line of Kimia Co. Master Thesis Iran Medical University; 2005, 1. Available at: echemica.com

 6. Arghami SH, Yousefi M. Behavior-Based Safety Assessment Methods. 1st International Conference of Petrochemical; Tehran, Iran. 2009.

7. Fernández-Muñiz B, Montes-Peón JM, Vázquez-Ordás CJ. Safety Culture: Analysis of the Causal Relationships between its Key Dimensions. Journal of safety research. 2007;38(6):627-41.[Scopus]

8. Nasiri P, Alizade S, Ahmadlu M. Development of an Effective Safety Culture. Publisher Islamic Azad University, Science and Research Branch. 2007; 31-40.

9. Jafari MJ, Gharari M, Kalantari S, Omidi L, Ghaffari M, Fardi GRA. The Influence of Safety Training on Improvement in Safety Climate in Construction Sites of a Firm. J Saf Promot Inj Prev. 2015;2(4):257-64.

10. Jafari MJ, Sadighzadeh A, Sarsangi V, Zaeri F, Yegani F. Safety Climate Survey in Iran's Uranium Mines in 2013. J Saf Promot Inj Prev. 2015;2(3):148-54.

11. Doyle CE. Work and organizational psychology: An Introduction with Attitude: Psychology Press; 2003.

12. Kazemi S, Javid H, Aram M. Effects of Communication Skills Training on the Job Stress Experts. Quarterly journal of new approach in educational administration. 2011; 1(4);63-79.

13. Spielberger CD. Job Stress Survey. Corsini Encyclopedia of Psychology; 2010.

14. Zamanian Z, Azad P, Ghaderi F, Bahrami S, Kouhnavard B. Investigate the Relationship between Rate of Sound and Local Lighting with Occupational Stress among Dentists in the City of Shiraz. j.health. 2016; 7 (1) :87-94.

15. Zamanian Z, Zakian S, Jamali M, Kouhnavard B. The Relationship Between Personality Traits, Stress and Job Satisfaction of Employees of Iran Telecom Companies. 2015; 1 (4) :11-8

16. Mohammad fam I, Bahrami AR, Gul olMmohammadi R, Fatemi F, H. M. Relationship between Job Stress and Accidents in an Automotive Company. Behbood J. 2009;13(2):61-5.

17. Halvani G, Ebrahimzadeh M, Dehghan M, Fallah H, Mortazavi M. Assessment of Factors Affecting safety Culture in Yazd Steel Industry Workers. Occupational Medicine Quarterly Journal. 2012;4(1):66-72.

18. Alizadeh S.H, Mirzaayee R. Assessing Safety Culture Using a Culture Change. Journal of Social Work and Community. 2009; 10(8): 128-35.

19. Halwani GH. Review the Positive and Negative Safety Culture in a Carpet Factory in Yazd province. J Tehran Uni Med Sci. 2010;2(2):123-720.

20. Mohamad I. The Relationship between Safety Culture and Rates of Insecure behavior among Factory Workers Navard Tube Ekbatan Hamedan. J Tehran Uni Med Sci. 2010;2(3):117-22.

21. Parkestani HN, Alimohammadi I, Arghami S, Ghohari M, Farshad A. Assessment of reliability and Validity of a new Safety Culture Questionnaire. Iran Occupational Health. 2010;7(1):18-25.

22. Amini M, Alimohammadi I, Jahanihashemi H, Yakke Fallah D. The Relationship between the Prevalence of Accidents and Safety Culture in two Detergents and Cleaners Companies in 1391. Iran Occupational Health. 2013;10(6):93-105.

23. Jafari Nodoushan R, Halvani G, Salmani Nodoushan Z, Ebrahimzadeh M. Relationship between Safety Culture and Accidents in Textile Workers of Yazd City. Occupational Medicine Quarterly Journal. 2012;3(3):1-7.

24. Lee T. Assessment of Safety Culture at a Nuclear Reprocessing Plant. Work & Stress. 1998;12(3):217-37.[Scopus]

25. Mohammadfam I, Bahrami A, Fatemi F, Golmohammadi R, Mahjub H. Evaluation of the Relationship between Job Stress and Unsafe Acts with Occupational Accidents in a Vehicle Manufacturing Plant. Scientific Journal of Hamadan University of Medical Sciences. 2008;15(3):60-7.

26. Aminian O, Farjami A, Pouryaghoob G, Sadeghniiat K. The Evaluation of Effect of Job Stress on the Risk Factors of the Cardiovascular Diseases among the Drivers in Tehran in 86. Occupational Medicine Journal. 2011;2(1):26-33.

27. Cox S, Cheyne A. Assessing Safety Culture in Offshore Environments. Safety science. 2000;34(1):111-29.

28. Richter A, Koch C. Integration, Differentiation and Ambiguity in Safety Cultures. Safety science. 2004;42(8):703-22.

29. Sutherland VJ, Cooper CL. Personality, Stress and Accident involvement in the Offshore Oil and Gas Industry. Personality and Individual Differences. 1991;12(2):195-204.[Scopus]

30. Li CY, Chen KR, Wu CH, Sung FC. Job Stress and Dissatisfaction in Association with Non‐Fatal Injuries on the Job in A Cross‐Sectional Sample of Petrochemical Workers. Occupational Medicine. 2001;51(1):50-5.

سابقه و هدف: عوامل بروز تصادفات به سه عامل انسان، وسيله نقليه و محيط يا جاده تقسيم‌بندي مي‌شود. بر اساس مطالعات سهم انسان در بروز تصادفات بيش از نود درصد مي‌باشد. بينايي يکي از حواسي است که به‌طور مطلق براي رانندگي ايمن لازم است. هدف مطالعه، بررسي تأثير کوررنگي رانندگان در سوانح ترافيکي بود.

روش بررسي: مطالعه به‌صورت مقطعي و طي سال‌هاي 94- 1391 بر روي 2089 راننده متقاضي کارت سلامت رانندگان مراجعه‌کننده به مرکز تخصصي طب کار «آرتا سلامت اردبيل» صورت گرفت. تعداد 65 نفر راننده کور رنگ با 130 نفر از رانندگان با ديد سالم همان مرکز ازنظر سوابق سوانح ترافيکي ثبت‌شده توسط پليس راهنمايي و رانندگي طي 5 سال گذشته موردبررسي و مقايسه قرار گرفت. نمونه‌ها با رضايت آگاهانه در مطالعه شرکت نمودند. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون آماري تي مستقل استفاده گرديد.

يافته‌ها: از مجموع 2089 راننده، 65 نفر (1/3%) با اختلال ديد رنگي شناسايي شدند. بيشترين نوع کوررنگي به ترتيب شامل کوررنگي سبز (69/67%)، کوررنگي سبز-قرمز (07/23%)، کوررنگي قرمز (69/7%) و کوررنگي کامل (55/1%) بود. ميانگين سني رانندگان کور رنگ 25/45 با انحراف معيار استاندارد 027/11 و ميانگين سني رانندگان با ديد سالم 67/42 با انحراف استاندارد 354/9 بود. تعداد 7 نفر (7/10%) از رانندگان کور رنگ و 26 نفر (20%) از رانندگان با ديد سالم، حداقل يک‌بار طي 5 سال گذشته درگير تصادف بودند.

نتيجه‌گيري: رانندگان داراي بيماري‌هاي چشمي بيش از رانندگان سالم درگير سوانح ترافيکي مي‌شوند. شناسايي بيماري‌هاي چشمي رانندگان ازجمله کوررنگي هنگام صدور گواهينامه رانندگي مي‌تواند در کاهش ميزان تصادفات مرتبط با اين بيماري‌ها مؤثر باشد.

واژگان کلیدی : بيماري‌هاي چشمي؛ کوررنگي؛ رانندگان؛ سوانح ترافيکي

How to cite this article: Rahimi-kolur A, Rahimi AM. Investigation of the Effect of Colorblindness in Road Traffic Accidents. J Saf Promot Inj Prev. 2016; 4(3): 167-74.

 References:

1.         Organization WHO .International Classification of Diseases- 10th Revision. Geneva: World Health organization; 1990.

2.         Organization WHO. Global Status Report on Road Safety: World Health organization; 2015.

3.         Alavi S, Mohammadi M, Soori H, Jannatifard F, Mohammadi-alhory S. The Determination of Cognitive- Behavioral Features of Bus and Truck Drivers during Road Accidents. J Saf Promot Inj Prev. 2016;3(4):323-32.

4.         Soori H, Ayni E, Iranfar M. Road Traffic Status in the World and Iran: Review of Results from the World Health Organization (Review Article). J Saf Promot Inj Prev. 2013;1(2):53-62.

5.         Monsef V, Asadi P, ziabari SM. Mortality Due to Road Traffic Injuries in Guilan Province in 2011-2012. J Saf Promot Inj Prev. 2015;3(2):97-102.

6.         Statistics deaths and injuries from traffic accidents during the year 2014 [Internet]. Iranian Legal medicine Organization[nodate]. Available from: http://www.Imo.ir/uploads/tas9312p.pdf.

7.         Pakgohar A, Saffarzadeh M, Khalili M. The Survey Role of Humanistic Factor in Incidence and Intensity of Road Accident Based on Logistic Regression and CART. Tehran: Applied Research Office of Traffic Police; 2008.

8.         Aarts L, Van Schagen I. Driving Speed and the Risk of Road Crashes: A review. Accid Anal Prev. 2006;38(2):215-24.[PubMed]

9.         Zhang G, Yau KK, Chen G. Risk Factors Associated with Traffic Violations and Accident Severity in China. Accid Anal Prev. 2013;59:18-25.[PubMed]

10.       Wege C, will S, Victor T. Eye Movement and Brake Reaction to Real World Brake-Capacity Forward Collision-a Naturalistic Driving Study. Accid Anal Prev. 2013;58:259-70.[PubMed]

11.       Whillans M. Colour-Blind Drives Perception of Traffic Signals. J can med Assoc. 1983;128(10):1187-9.[PubMed]

12.       What Causes Color Blindness? [Internet].  [cited cited Feb 17 2011]. Available from: http://www.pediatriceducation. Org.

13.       Health, Colors for the Color Blind [Internet].  [cited Feb 17 2011]. Available from: http://www.Toledo-bend.com/color blind/about CB html.

14.       kapour R. All You Need to Know about Care of Your Eyes. Translated from English by Shirzadeh A, Shamousi N. Sabzevar: Entezar publication; 2000.

15.       Khaki G. Research Methodology to Approach Dissertation (Persian). Tehran: Derayat publication; 1999.

16.       Reshadat S, Azami N, Almasi A, Azizi A. Prevalence of Colorblindness Among Referred Drivers to Samenolaemeh Clinic in Kermanshah (Persian) Journal Of Kermanshah University of Medical Sciences. 2011;16(5):421-6.

17.       Sloan L, Habel A. Color Signal System for the Red-Green Blind. J opt soc Am. 1955;45:592-8.[Scopus]

18.       Allen M. Measures of Red Light on Automobiles. Am J optom Arch Am Acad Optom. 1964;41:659-9.

19.       Verriest G, Neubauer O, M MM, Urijls A.  New Investigations Concerning the Relationship between Congential Color Vision Defects and Road Traffic Security. Int Opthalmol. 1980;2:87-99.

20.       Norman L. Medical Aspects of Road Safety. Lancet. 1960;1:1039-45.[PubMed]

21.       Procedure of  Medical Examinations and Issuingo Drivers' Health Card (Persian).  Ministry of Health and Medical Education. Tehran: Department of Health. Center of Environment and Health; 2014.

22.       Procedure of Obtain Physical and Mental Health (Medical Competence) Applicants of Driver's Licenses (Persian). Ministry of Health and Medical Education: Department of Traffic Police in Islamic Republic of Iran.

سابقه و هدف:استامينوفن يکي از داروهاي ضد درد و ضدالتهاب است که به‌طور گسترده براي انسان و حيوان استفاده مي‌شود. در اين تحقيق حذف عامل استامينوفن از آب آشاميدني با روش الكتروفوتوكاتاليتيكي نانو ذرات اكسيد روي تثبيت‌شده بر الكترود روي بررسي گرديد.

روش بررسي: اين تحقيق از نوع آزمايشگاهي-کاربردي بود. نمونه هاي آب آشاميدني حاوي استامينوفن در رآكتور ناپيوسته الكتروشيميايي (الكترودهاي روي-مس)، تابش اشعه فرابنفش، الكتروشيميايي (الكترودهاي روي-مس) و پرتو فرابنفش، الكتروفوتوكاتاليتيكي (الكترودهاي نانو ذرات اكسيد روي تثبيت‌شده روي الكترود روي-مس) و پرتو فرابنفش آزمايش گرديدند. اثر متغيرهاي مختلف نظير غلظت استامينوفن (50، 100 و 200 ميلي‌گرم در ليتر)، شدت تابش لامپ فرابنفش (120، 240 و 360 ميلي وات بر سانتي‌متر مربع)، pH(4، 6 و 8)، تعداد لايه‌هاي تثبيت‌شده (1، 2 و 3 لايه)، چگالي جريان الکتريکي (3، 6 و 9 ميلي‌آمپر بر سانتي‌متر مربع) و مدت تابش لامپ فرابنفش (30، 60 و 90 دقيقه) در حذف الكتروفوتوكاتاليتيكي استامينوفن بررسي گرديدند. ملاحظات اخلاقي در اين مطالعه بر اساس دستورالعمل هلسينکي رعايت شد.

يافته‌ها: حذف کامل 200 ميلي‌گرم بر ليتر استامينوفن با استفاده از دولايه نانو ذرات اكسيد روي تثبيت‌شده روي الكترود روي، چگالي جريان الکتريکي 9 ميلي‌آمپر بر سانتي‌متر مربع و شدت لامپ فرابنفش mW/cm² 360 UV-A در pH معادل 4 به زمان کم‌تر از 90 دقيقه نياز دارد. حذف کامل 50 ميلي‌گرم بر ليتر استامينوفن با استفاده از دولايه نانو ذرات اكسيد روي تثبيت‌شده روي الكترود روي، چگالي جريان الکتريکي 3 ميلي‌آمپر بر سانتي‌متر مربع و شدت لامپ فرابنفش mW/cm² 360 UV-A در pH معادل 4 به زمان کم‌تر از 60 دقيقه نياز دارد.

نتيجه‌گيري: يافته‌ها نشان دادند که سيستم الكتروفوتوكاتاليتيكي الكترودهاي نانو ذرات اكسيد روي تثبيت‌شده روي الكترود روي - مس و پرتو فرابنفش، روش مناسب در حذف استامينوفن از آب آشاميدني مي‌باشند.

واژگان کلیدی: آب آشاميدني، استامينوفن، الكتروفتوكاتاليتيكي، نانو ذرات اكسيد روي، لامپ فرابنفش

How to cite this article: Kashi G, Potkee M. Investigation Electro-photocatalytic Removal of Acetaminophen from Drinking Water. J Saf Promot Inj Prev. 2016; 4(3): 175-84.

• References:

1. Sayadi MH, Trivedy RK, Pathak RK. Pollution of Pharmaceutical in Environment.  Journal of Industrial Pollution Control. 2010; 26 (1): 89-94.[Scopus]

2. Rahbar M, Mehrgan H, Aliakbari NH. Prevalence of Antibiotic-Resistant Acinetobacter Baumannii in a 1000-Bed Tertiary Care Hospital in Tehran, Iran. Indian Journal Pathology Microbiology. 2010; 53(2): 290-3.[Scopus]

3. Ghojazadeh M, Pournaghi Azar F, Naghavi- Behzad M, Mahmoudi M, Azami-Aghdash S, Jamali Z. Fluoride Concentration of Drinking Waters and Prevalence of Fluorosis in Iran.  A Systematic Review. 2013;7(1):1-7.

4. Wu M, Atchley D, Greer L, Janssen S, Rosenberg D, Sass J. Dosed Without Prescription: Preventing Pharmaceutical Contamination of our Nation’s Drinking Water. Natural Resources Defense Council White Paper. 2009;60.

5. Webb S, Ternes T, Gibert M, Olejniczak K. Indirect Human Exposure to Pharmaceuticals via Drinking Water. Toxicology letters. 2003;142(3):157-67.[Scopus]

6. Sayadi M, Torabi S. Geochemistry of Soil and Human Health: A Review. Pollution Research. 2009;28(2):257-62.[Scopus]

7. Valverde RS, García MDG, Galera MM, Goicoechea HC. Determination of Tetracyclines in Surface Water by Partial Least Squares Using Multivariate Calibration Transfer to Correct the Effect of Solid Phase Preconcentration in Photochemically Induced Fluorescence Signals. Analytica Chimica Acta. 2006;562(1):85-93.[Scopus]

8. Castiglioni S, Calamari D, Bagnati R, Zuccato E, Fanelli R, Editors. Comparison of the Concentrations of Pharmaceuticals in Steps and Rivers in Italy as a Tool for Investigating their Environmental Distribution and Fate. Abstract SETAC Europe. 14th Annual Meeting; 2004.

9. Huber MM, GÖbel A, Joss A, Hermann N, LÖffler D, McArdell CS, et al. Oxidation of Pharmaceuticals During Ozonation of Municipal Wastewater Effluents: A Pilot Study. Environmental Science & Technology. 2005;39(11):4290-9.[Scopus]

10. Devilliers D. Semiconductor Photocatalysis: Still an Active Research Area Despite Barriers to Commercialization. Energeia. 2006;17(3):1-6.

11. Tyagi A, Raj B. Physics and Chemistry of Photocatalytic Titanium Dioxide: Visualization of Bactericidal Activity Using Atomic Force Microscopy. Current Science. 2006;90(10).

12. Khanna A. Nanotechnology in High Performance Paint Coatings. Asian J Exp Sci. 2008;21(2):25-32.

13. Wunderlich W, Oekermann T, Miao L, Hue N, Tanemura S, Tanemura M. Electronic Properties of Nano-Porous Tio 2- and Zno Thin Films- Comparison of Simulations and Experiments. Journal of Ceramic Processing & Research. 2004;5(4):343-54.

14. Zhao X, Qu J, Liu H, Qiang Z, Liu R, Hu C. Photoelectrochemical Degradation of Anti-Inflammatory Pharmaceuticals At Bi 2 Moo 6–Boron-Doped Diamond Hybrid Electrode Under Visible Light Irradiation. Applied Catalysis B: Environmental. 2009;91(1):539-45.

15. Macphee D, Wells R, Kruth A, Todd M, Elmorsi T, Smith C, et al. A Visible Light Driven Photo Electro Catalytic Fuel Cell for Clean-Up of Contaminated Water Supplies. Desalination. 2009;248(1):132-7.[Scopus]

16. Massoudinejad M, Yazdanbakhsh A, Mohamadi B, Habibe M. Possibility of Making Liquid Disinfectant from Electrolysis of NaCl. J Saf Promot Inj Prev. 2016;4(2):69-74.

17. Aliannejad S, Kashi G, Khezri Sm, Mashinchiyan A. Removal of Fluoride from Drinking Water Using an Electrocoagulation Reactor, Batch Experiments. J Saf Promot Inj Prev. 2014;2(1):47-54.

18. Zuolian C, Kok-Eng T, Yong T, Amos G, Xi-Jiang Y. Studies on Water Treatment Using Nano-Semiconductors and Photocatalysts. Sustain Environ Res. 2010;20(5):281-6. [Scopus]

19. Rice EW, Baird RB, Eaton AD, Clesceri LS. Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater. American Public Health Association. 2012.

20. Deng H, Cheuk K, Zheng W-N, Wen C, Xiao C-F. Low Temperature Preparation of Nano Tio2 and its Application as Antibacterial Agents. Transactions of Nonferrous Metals Society of China. 2007;17(s1B):s700-s3.

21. Alizadeh M, Mahvi AH, Mansoorian HJ. The Survey of Electrocoagulation Process for Removal Dye Reactive Orange 16 from Aqueous Solutions Using Sacrificial Iron Electrodes. Iranian Journal of Health Safety and Environment. 2014;1(1):1-8.

22. Saggioro EM, Oliveira AS, Pavesi T, Maia CG, Ferreira LFV, Moreira JC. Use of Titanium Dioxide Photocatalysis on the Remediation of Model Textile Wastewaters Containing Azo Dyes. Molecules. 2011;16(12):10370-86.[Scopus]

23. Meena RC, Verma H, Disha H. Studies on Photocatalytic Degradation of Azo Dye Acid Red-18 (PONCEAU 4R) Using Methylene Blue Immobilized Resin Dowex-11. International Research Journal of Environment Sciences. 2013;2(12):35-41.

24. Ben W, Qiang Z, Pan X, Chen M. Removal of Veterinary Antibiotics from Sequencing Batch Reactor Pretreated Swine Wastewater by Fenton's Reagent. Water research. 2009;43(17):4392-402.[Scopus]

25. Haque M, Muneer M. Photodegradation of Norfloxacin in Aqueous Suspensions of Titanium Dioxide. J Hazard Mater. 2007;145(1):51-7. [PubMed]

26. Farhadi S, Aminzadeh B, Torabian A, Khatibikamal V, Fard MA. Comparison of COD Removal from Pharmaceutical Wastewater by Electrocoagulation, Photoelectrocoagulation, Peroxi-Electrocoagulation and Peroxi-Photoelectrocoagulation Processes. J Hazard Mater. 2012;219:35-42.[PubMed]

27. Dehghani S, Jonidi Jafari A, Farzadkia M, Gholami M. Investigation of the Efficiency of Fenton’s Advanced Oxidation Process in Sulfadiazine Antibiotic Removal from Aqueous Solutions. Arak Medical University Journal. 2012;15(7):19-29.

28. PURNIMA Rao P, Tak P, Benjamin S. Photocatalytic Degradation of Azure a on Carbon Doped Zinc Oxide. Scientific Reviews & Chemical Communication 2016;6(2): 19-26.

29. Philippidis N, Sotiropoulos S, Efstathiou A, Poulios I. Photoelectrocatalytic Degradation of the Insecticide Imidacloprid using TiO 2/Ti Electrodes. Journal of Photochemistry and Photobiology A: Chemistry. 2009;204(2):129-36.[Scopus]

30. Habibi MH, Talebian N, Choi J-H. The Effect of Annealing on Photocatalytic Properties of Nanostructured Titanium Dioxide Thin Films. Dyes and pigments. 2007;73(1):103-10.[Scopus]

31. Nafie AA, Yasmen HZ. Degradation of Phenol in Water Using Light Induced Zno Photocatalysis. Global Research Analtsis. 2013;2(1).

32. Elaziouti A, Ahmed B. Zno-Assisted Photocatalytic Degradation of Congo Red and Benzopurpurine 4B in Aqueous Solution. J Chem Eng Process Technol. 2011;2:1-9.

33. Palmisano G, Loddo V, El Nazer HH, Yurdakal S, Augugliaro V, Ciriminna R, et al. Graphite-Supported TiO 2 for 4-Nitrophenol Degradation in a Photoelectrocatalytic Reactor. Chemical Engineering Journal. 2009;155(1):339-46.[Scopus]

34. El-Ghenymy A, Oturan N, Oturan MA, Garrido JA, Cabot PL, Centellas F, et al. Comparative electro-Fenton and UVA Photoelectro-Fenton Degradation of the Antibiotic Sulfanilamide Using a Stirred BDD/Air-Diffusion Tank Reactor. Chemical engineering journal. 2013;234:115-23. [Scopus]

35. Isarain-Chávez E, Arias C, Cabot PL, Centellas F, Rodríguez RM, Garrido JA, et al. Mineralization of the Drug Β-Blocker Atenolol by Electro-Fenton and Photoelectro-Fenton Using an Air-Diffusion Cathode for H 2 O 2 Electrogeneration Combined with a Carbon-Felt Cathode for Fe 2+ Regeneration. Applied Catalysis B: Environmental. 2010;96(3):361-9.

36. Kansal SK, Kaur N, Singh S. Photocatalytic Degradation of Two Commercial Reactive Dyes in Aqueous Phase Using Nano-Photocatalysts. Nanoscale research letters. 2009;4(7):709-16.[PubMed]

37. Massoudinejad Mr, Khashij M, Soltanian M. Survey of Electrocoagulation Process in the Removal of Pathogen Bacteria from Wastewater before Discharge in the Acceptor Water. J Saf Promot Inj Prev. 2014;2(1):9-14.

38. Kashi G, Jaberzadee N. Optimization Electrophotocatalytic Removal of Acid red 18 from Drinking Water by the Taguchi Model. Bulgarian Chemical Communications. 2015;47:179-86.

  سابقه و هدف: شدت بروز حوادث صنعتي ناشي از علل و عوامل مختلف، متفاوت مي‌باشد. اين مطالعه باهدف تحليل علّي و پيش‌بيني ميزان شدت حوادث صنعتي در صنايع ساخت‌وساز اجرا شد.

روش بررسي: اين مطالعه يک بررسي مقطعي از نوع توصيفي- تحليلي بود که به تجزيه‌وتحليل علّي و پيش‌بيني شدت حوادث رخ‌داده طي سال‌هاي 92- 1388 در صنايع ساخت‌وساز پرداخت. داده‌هاي مطالعه شامل اطلاعات مربوط به 500 حادثه آسيب‌زاي انساني بود که طي سال هاي موردمطالعه در صنايع مختلف ساخت‌وساز در ايران رخ‌داده بود. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از شبکه عصبي مصنوعي و نرم‌افزار برنامه‌نويسي Matlab R 2014 انجام شد. ملاحظات اخلاقي هلسينکي در اين مطالعه رعايت شد.

يافته‌ها: در اين مطالعه نشان داده شد که ميانگين سن و ميزان تحصيلات، نوع فعاليت و تعداد کارگران در هر فعاليت ساخت‌وسازي، آموزش‌هاي دوره‌اي بهداشت- ايمني- محيط‌زيست محتواي برنامه‌هاي آموزشي بهداشت- ايمني- محيط‌زيست و شاخص آموزش بهداشت- ايمني- محيط‌زيست و شاخص‌هاي شناسايي خطرات، ارزيابي خطر دوره‌اي، مميزي ايمني و انجام اقدامات کنترلي مانند استفاده از تجهيزات حفاظت فردي، به‌عنوان شاخص‌هاي تحليلي و پيش‌بيني کننده ميزان شدت حوادث در صنايع ساخت‌وساز شناسايي شدند.

نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌ها مي‌توان گفت که استفاده از شبکه عصبي مصنوعي مي‌تواند به‌عنوان يک ابزار مناسب در تحليل علي و پيش‌بيني ميزان شدت حوادث در صنايع ساخت‌وساز مورداستفاده قرار گيرد.

واژگان کلیدی : پيش‌بيني، ميزان شدت حادثه، صنايع ساخت‌وساز، شبکه عصبي مصنوعي

How to cite this article: Soltanzadeh A, Mohammadfam I, Mahmoudi Sh, Alizadeh Savareh B, Mohamadi Arani A. Analysis and Forecasting the Severity of Construction Accidents. J Saf Promot Inj Prev. 2016; 4(3): 185-92.

سابقه و هدف: مفهوم فرهنگ ايمني صراحتاً بهبود ايمني در محيط‌هاي کاري است. تمرکزهاي اخير بر نقش مؤثر مديريت در علل حوادث سبب توجه زيادي به مفهوم فرهنگ ايمني شده است. ابزارهاي گوناگوني جهت سنجش فرهنگ ايمني در مطالعات مختلف ارائه‌شده است. مطالعه حاضر باهدف سنجش پايايي و روايي پرسشنامه استاندارد فرهنگ ايمني بر اساس مدل بومي و ارائه ابزاري استاندارد جهت سنجش فرهنگ ايمني در صنايع پتروشيمي انجام گرديد.

روش بررسي: اين مطالعه مقطعي- تحليلي در پاييز سال 1393 در يک شرکت پتروشيمي در ايران انجام گرديد. جامعه موردمطالعه 44 نفر از کارکنان شرکت پتروشيمي بودند که از سال 1390 تا 1393 داراي حادثه ثبت‌شده بودند. پرسشنامه 37 سؤالي بين کارکنان تقسيم و پايايي و روايي پرسشنامه موردمطالعه قرار گرفت. ملاحظات اخلاقي هلسينکي در اين مطالعه رعايت شد. به‌منظور مورد تأييد بودن روش تحليل عاملي از آزمون KMO و نيز آزمون بارتلت استفاده شد.

يافته‌ها: نتايج سنجش پايايي پرسشنامه نشان داد که عدد آلفاي کرونباخ برابر با 95/0 بود. نتيجه آزمون KMO (72/0) و نيز آزمون کرويت بارتلت (p<0/001 ,  81/1300=x²) حاکي از مناسب بودن روش تحليل عاملي براي بررسي ساختار عاملي پرسشنامه حاضر بود. رابطه مثبت و معني‌داري ميان فرهنگ ايمني و مؤلفه‌هاي تشکيل‌دهنده آن مشاهده گرديد.

نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه نشان داد که پرسشنامه فرهنگ ايمني بر اساس مدل بومي داراي 7 مؤلفه مؤثر بوده و داراي پايايي قابل‌قبولي در صنعت پتروشيمي موردمطالعه بود.

واژگان کلیدی : فرهنگ ايمني، پرسشنامه؛ پايايي، روايي، صنعت پتروشيمي

How to cite this article: Moradi Rad R, Khodayari F, Jalilian M, Akbarzadeh A, Omidi L, Roshani S, Toori Gh. Reliability and Validity Assessment of a Customized Safety Culture Questionnaire in the Petrochemical Industry. J Saf Promot Inj Prev. 2016; 4(3): 193-200.

سابقه و هدف: ميليون‌ها کارگر به هنگام توليد يا بکار گيري ترکيبات مختلفي همچون رزين ملامين فرمالدئيد، در مواجهه با فرمالدئيد هستند. باوجود کاربرد گسترده‌ي اين ماده، نگراني‌هاي زيادي درباره اثرات سمي فرمالدئيد وجود دارد. اين مطالعه باهدف ارزيابي ميزان مواجهه شغلي کارگران با فرمالدئيد در چند کارگاه ملامين سازي و تغيير فاکتورهاي خوني در آن‌ها انجام شد.

روش بررسي: اين مطالعه مقطعي در شهر تهران بر روي 66 کارگر انجام يافت. 40 کارگر شاغل در چند کارگاه ملامين سازي و 26 کارگر شاغل در صنايع مواد خوراکي و بدون تماس با آلاينده شيميايي به‌عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. ميزان مواجهه شغلي با فرمالدئيد بر اساس روش NIOSH 3500 ارزيابي گرديد و فاکتورهاي خوني شامل تعداد گلبول قرمز، تعداد گلبول سفيد، تعداد پلاکت‌ها، درصد لنفوسيت‌ها و حجم گلبول‌هاي قرمز تعيين شد. ملاحظات اخلاقي هلسينکي در اين مطالعه رعايت شد و شرکت آزمودني‌ها در مطالعه با آگاهي و داوطلبانه بود.

يافته‌ها: بر اساس نتايج به‌دست‌آمده ميانگين تماس شغلي با فرمالدئيد در کارگاه‌هاي ملامين سازي ppm 0896/0(2ppm/0-03/0) بود که پايينتر از حدود مجاز سقفي (ppm 3/0 = TLV-C) در ايران و بيشتر از حد آستانه تماس شغلي (ppm 016/0=TWA) پيشنهادشده توسط انستيتو ملي ايمني و بهداشت شغلي  مي‌باشد. نتايج اين مطالعه نشان داد در افراد داراي مواجهه با فرمالدئيد، تعداد افراد با دامنه غير نرمال از گلبول‌هاي سفيد و قرمز به شکل معني‌داري بيشتر از گروه مواجهه نيافته است.

نتيجه‌گيري: تماس شغلي با فرمالدئيد در صنعت ملامين سازي مي‌تواند بر روي سيستم خون‌ساز اثرات نامطلوب بگذارد. به نظر مي‌رسد مواجهه بافرمالدئيد در غلظت‌هاي پايين‌تر از حدود مجاز توصيه‌شده در ايران، اثرات سمي بر سلول‌هاي خوني ايجاد مي‌نمايد. با توجه به کوچک بودن تعداد افراد بررسي‌شده در اين مطالعه پيشنهاد مي‌گردد مطالعاتي وسيع‌تر بر روي افراد داراي مواجهه با فرمالدئيد انجام يابد. همچنين علاوه بر ارزيابي سلول‌هاي خون از آزمون ها اختصاصي‌تر جهت بررسي سميت فرمالدئيد بر خون استفاده گردد.

واژگان کلیدی: ملامين سازي؛ مواجهه با فرمالدئيد؛ فاکتورهاي خوني

How to cite this article: Zendehdel R, Hoseinabadi S, Rafeepour A, Zohreh Fazli Z, Vahaji N. Blood Factors Changes due to Formaldehyde Exposure Study in Melamine Manufactures Workers. J Saf Promot Inj Prev. 2016; 4(3): 201-6.