شمایی از مسؤولیت مدنی پرستاران
مجله اخلاق پزشکی - علمی پژوهشی,
دوره 7 شماره 25 (1392),
29 آبان 2013
,
صفحه 163-186
https://doi.org/10.22037/mej.v7i25.5161
چکیده
اگر صاحبان حرف پزشكي و وابسته، داراي اطلاعات و صلاحيتهاي لازم بوده و در انجام وظايف خويش مطابق موازین علمی و فنی عمل کرده باشند، لكن اقدام به اخذ برائت از بيمار يا ولي او نكرده باشند، در اين صورت در قبال خسارات وارده، ضامن نخواهند بود. به عبارتی اصل بر این است که تعهدات صاحبان حرف پزشکی و وابسته تعهد به وسیله است، مگر خلاف آن مقرر شده باشد. در این مقاله بعد از توضیح اجمالی اقسام تحقق مسؤولیت مدنی پرستاران به تبیین تفصیلی برخی از تعهدات مهم و اساسی در خصوص مسؤولیت آنها نظیر تعهد به حفظ اسرار حرفهای، حالت اورژانس و تعهدات پرستاران در این وضعیت، تعهد به بازآموزی و به روز رسانی اطلاعات علمی، مراقبت از بیماران پر خطر و نهایتا به انجام اقدامات درمانی توسط پرستاران پرداخته شده است.
- پرستاران؛ مسؤولیت مدنی؛ اسرار شغلی؛ اورژانس؛ بازآموزی اطلاعات؛ اقدامات درمانی
ارجاع به مقاله
مراجع
منابع فارسي:
اسماعيلآبادي، علیرضا. (1383 ش.). بررسي مسؤوليت يا عدم مسؤوليت پزشك. مجله مقالات اسلامي. شماره 64، صص 28-9.
اعتمادیان، محمود. (1342 ش.). اخلاق و آداب پزشکی. تهران: چاپ اول. انتشارات دانشگاه تهران.
بوریکان، ژاک. عباسی، محمود. (1386 ش.). مطالعه مسؤولیت کیفری پزشکی در نظام حقوقی فرانسه. فصلنامه حقوق پزشکی. سال اول، شماره دوم، صص 75-45.
پارساپور، محمدباقر. اسماعيلآبادي، عليرضا. (1385 ش.). خطاي پزشك و تأثیر آن در مسؤوليت پزشكان. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوري. ويژهنامه اخلاق پزشكي. پيوست شماره 1.
جوادپور، مریم. طبیبی جبلی، مرتضی. راعی، مسعود. (1389 ش.). بررسی رازداری پزشکی در فقه و حقوق. فصلنامه حقوق پزشکی. سال چهارم، شماره سیزدهم، صص 60-131.
جوادي، محمدعلي. عباسي، محمود. ضيايي، حسين. (1386 ش.). اخلاق پزشكي و انتظار بيمار از پزشك. چاپ اول. انتشارات مؤسسه فرهنگي حقوقي سينا.
حسيني طهراني، سيدمحمدمحسن. (1428 ش.). اجماع از منظر نقد و نظر. انتشارات عروج انديشه.
ديبابي، اميد. (1379 ش.). چكيده اخلاق و قوانين پزشكي. چاپ اول. قم: دفتر نشر معارف.
زالی، محمدرضا. (1387 ش.). مبانی نوین ارتباط بیمار و پزشک. چاپ دوم، انتشارات مؤسسه فرهنگی حقوقی سینا.
شجاعپوريان، سياوش. (1389 ش.). مسؤوليت قراردادي پزشك در برابر بيمار. چاپ اول، انتشارات فردوسي.
شيخآزادي، اردشير. قدياني، محمدحسن. كيانی، مهرزاد. (1386 ش.). نحوه رسيدگي به قصور و تخلفات حرفهاي دندان¬پزشكان در ايران. مجله علمي پزشكي قانوني. دوره 13، ش 3، 80-171.
صالحی، حمیدرضا. عباسی، محمود. (1390 ش.). ماهیت تعهدات پزشکی و بررسی جلوههای آن در پرتو مطالعه تطبیقی. فصلنامه حقوق پزشکی. سال پنجم، شماره 16، صص 58-39.
صالحی، حمیدرضا. (1389 ش.). ماهیت تعهدات طبیب؛ مطالعهای اجمالی در مذاهب اسلامی. فصلنامه فقه پزشکی. سال دوم و سوم، شماره پنجم و ششم، صص 86-57.
صالحی، حمیدرضا. (1391 ش.). مسؤولیت مدنی ناشی از فرآیند درمان. چاپ اول، تهران: انتشارات حقوقی.
صالحی، حمیدرضا. فلاح، محمدرضا. عباسی، محمود. (1389 ش.). ماهیت تعهدات پزشکی در پرتو مطالعه تطبیقی. فصلنامه حقوق پزشکی. سال چهارم، شماره 14، صص 52-131.
صالحی، حمیدرضا. (1390 ش.). مفهوم تقصیر و تأثیر آن در مسؤولیت مدنی ناشی از فرآیند درمان. پایاننامه کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، تهران: دانشگاه شاهد.
صالحی، حمیدرضا. عباسی، محمود. (1390 ش.). کرامت انسانی؛ فصلالخطاب اندیشههای دینی و تفکرات اخلاقی. فصلنامه علمی ـ پژوهشی اخلاق پزشکی. شماره 16، صص 78-39.
صدر، سیدشهابالدین. قدیانی، محمدحسن. باقرزاده، علیاصغر. (1386 ش.). بررسی پرونده¬های شکایت از قصور پزشکی در رشته تخصصی ارتوپدی در اداره کل پزشکی قانونی استان تهران طی سال-های 1382-1377. مجله علمی پزشکی قانونی. دوره 13، شماره 2.
طاهري، حبيبا... . (1379 ش..( آيا طبيب ضامن است؟. مجلهنامه مفيد. شماره 4، صص 16-101.
ظاهرنيا، آناهيد. ظاهرنیا، زهره. ظاهرنیا، نادر. صحت، سياوش. (1386 ش.). نقد مقاله مسؤوليت تيم جراحي. نشريه جراحي ايران. دوره 15، شماره 1، صص 32-25.
عباسي، محمود. (1388 ش.). مسؤوليت پزشكي. چاپ اول، نشر مؤسسه حقوقي پزشكي سينا.
عباسي، محمود. (1383 ش.). رضايت به درمان. جلد 11 سلسله مباحث حقوق پزشكي. انتشارات حقوقي.
عباسي، محمود. (1385 ش.). افشاي اسرار بيماران. انتشارات حقوقي.
غفاري فارساني، بهنام. (1387 ش.). مسؤوليت مدني ناشي از ترك نجات ديگري. چاپ اول، انتشارات ميزان.
قدياني، محمدحسن. صدر، سيدشهابالدين. فربودمنش، حسين. (1384 ش.). قواعد اسلامي در اخلاق پزشكي. مجله علمي پزشكي قانوني. شماره 37، صص 5-41.
كاظميان، محمد. فرشيدزاده، سميرا. (1385 ش.). آشنايي با قوانين جزايي و شرح وظايف حرفه پرستاري. مجله علمي پزشكي قانوني. دوره 12، شماره 2، صص 12-108.
كريمي، نسرين. (1386 ش.). تأثیر شرط برائت در رفع مسؤوليت از پزشك. مجله دانشكده حقوق و علوم سياسي تهران. س 27، صص80-59.
گلدوزيان، ايرج. (1387 ش.). محشّی قانون مجازات اسلامي. چاپ پنجم، انتشارات مجد.
مالمیر، محمود. (1381 ش.). مسأله ضمان طبيب در مطبهاي خصوصي. ماهانه دادرسي. شماره 36، صص 5-32.
مجموعه مقالات اخلاق پزشکی. (1373 ش.). اخلاق پزشکی در آیینه اسلام. مرکز مطالعات و تحقیقات اخلاق پزشکی. جلد دوم، انتشارات مطالعات و تحقیقات اخلاق پزشکی.
محمدي، ابوالحسن. (1382 ش.) مباني استنباط حقوق اسلامي. چاپ شانزدهم، انتشارات دانشگاه تهران.
منصوري، سعيد. افچنگي، محسن. (1388 ش.). كمك و ياري رساني به ديگري (مباني اخلاقي و حقوقي). مسؤوليت افراد، چالشهاي موجود.
موسوي بجنوردي، سيدمحمد. حقمحمديفرد، زهرا. (1386 ش.). مسؤوليت مدني و كيفري پزشك با تكيه بر آرای امام خميني. مجله پژوهش¬نامه متين. شماره 35-34، صص 58-25.
موسوي بجنوردي، سيدمحمد. (1377 ش.). مسؤوليت كيفري و مدني پزشك. مجله پژوهش¬نامه متين. صص 44-39.
موسوي بجنوردي، سيد محمد. (1382 ش.). مسؤوليت پزشك. مجله قضايي و حقوق دادگستري. 44-39.
مولانا جلالالدین محمدبنمحمد بلخی. (1385 ش.). مثنوی معنوی. به تصحیح عبدالکریم سروش. انتشارات علمی فرهنگی.
ميرهاشمي، سرور. (1383 ش.). ضمان پزشك در فقه و حقوق اسلامي. قسمت دوم. مجله نداي صادق. س 9، شماره 35، صص 83-68.
نجمآبادي، محمود. (1371 ش.). تاريخ طب در ايران. ج 2، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
پاینده، ابوالقاسم. (3185 ش.). نهجالفصاحه. ترجمه ترجمه واحد پژوهش نسیم کوثر، چاپ اول، قم: نشر فرایض.
منابع عربي:
الجميلي، اسعدعبید. (1430 ش.). الخطاء في المسؤوليه الطبيه المدنيه. الطبعه الاولي، الاصدار الثاني. عمان: للنشر دارالثقافه للنشر و التوزیع.
الحیاري، احمدحسن. (1429 ق.). المسؤولیه المدينه للطبيب. الطبعه الاولي، الاصدار الثاني. عمان: للنشر دارالثقافه للنشر و التوزیع.
موسوي بجنوردي، سيدحسن. (1389 ش.). القواعد الفقهيه. جلد 1، طبع نجفالاشرف.
منابع انگلیسی:
Bolam, V. (1957). Friern Hospital Management Commitee McNair. 2 All E.R.118-23.
Dawn, VF .(1988). 1 Queensland Reports. 234.
Jones, MA .(1996). Medical Negligence. Tort Law Library. London. Sweet & Maxwell.
Lambden, P. (2002). Dental Law and Ethics. Oxon. United Kingdom. Radcliffe Medical Press.
McLean, VW .(1977). 5 Western Weekly Reports. 609.
Roe, V. (1954). Minister of Health. 2Queen's Bench. (Law Reform). 66.
Salehi, HR. (2013). Human Dignity from the Viewpoint of Iranian Law. Journal of Bioethical Inquiry. 10 (2): 135-6.
منابع فرانسوی:
Claude Boissier-Rambaud et Georges Holleaux. (2002). La Responsabilité juridique de l'infirmière. Editeur: Lamarre Poinat.
Code de déontologie des médecins du Québec. (2002). Adopté par le Collège des médecins du Québec et approuvé par le gouvernement du Québec, vigueur depuis le 7 novembre 2002.
Code de la santé publique français. Partie législative. Dernière modification du texte le 01 janvier 2010 - Document généré le 22 avril 2011.Legifrance.
Code penal français, Dernière modification du texte le 01 avril 2011 - Document généré le 20 avril 2011 - Copyright (C) 2007-2008 Legifrance.
Lefranc, C. Dulioust, S. (2004). Formation et responsabilité de l'infirmière en médecine d'urgence. Disponible sur le.
Marie-Paule, F. (1999). Les obligations et la responsabilité juridique de l'infirmière. Volume 1 of Professionnelles de santé et instituts de formation en soins infirmiers. Heures de France.
Mémeteau, Gérard. (2001). Cours de droit médical. les études hospitalières édition.
Muller, P. (1993). Le secret des soignants. Conc. médical. 12 juin.
Nathalie Lelièvre.(2003). Les obligations de l'infirmier: responsabilités juridiques et professionnelles. Heures de France.
Sarda, F. (1997). Le secret médical en Europe. Médicine et Droit. 22 janvier-février.
- چکیده مشاهده شده: 1516 بار