سلامت معنوی در برنامه آموزش علوم پزشکی
مجله اخلاق پزشکی - علمی پژوهشی,
دوره 4 شماره 14 (1389),
27 November 2012
,
صفحه 113-130
https://doi.org/10.22037/mej.v4i14.42333
چکیده
مقدمه: امروزه گرایش به معنویت به عنوان گرایشی نو، در عرصههای آموزشی، تربیتی و فرهنگی بیش از عرصههای دیگر به چشم میخورد. حوزهی تعلیم وتربیت بهترین موقعیت و فرصت را برای تبلور معنویت در انسان فراهم میکند و موضوع معنویت ذاتاً موضوعی تربیتی است. توجه به سلامت معنوی در آموزش نیازمند برنامهریزی آموزشی مناسب است. لذا در این پژوهش به بررسی سلامت معنوي در برنامه آموزش پزشکی و پرستاری ایران پرداختهایم.
روش: این مطالعه، با روش توصیفی و نظری اجرا شده است. دادهها با روش اسنادی و جستجو در پایگاهها و منابع اطلاعات علمی اینترنتی گردآوری شده است.
یافته ها: ورود سلامت معنوی در برنامههای آموزشی بسیاری از کشورهای دنیا صورت گرفته است و برنامههای آموزشی و درسی بر آن اساس و در بستری از مفاهیم معنوی ساخته و پرداخته میشوند. در برنامه آموزشي دوره دكتراي پزشكي و دوره کارشناسی پرستاری در ایران نیز حرکتهایی صورت گرفته است. اما محتواي درسی باید در مورد معنويت و سلامت معنوي در برنامه آموزش پرستاري و پزشکی گنجانده شود.
بحث و نتیجهگیری: آموزش سلامت معنوی در دانشگاهها مکرراً توصيه شده است. لازم است که در این راستا محتوا و محيط آموزشي مناسب نیز فراهم گردد. در کنار مهارتهايي که در زمينه مراقبت پرستاری و پزشکی برای دانشجویان لازم است به دست آوردن مهارت در زمینه سلامت معنوی نیز لازم و ضروری به نظر میرسد.
- آموزش علوم پزشکی
- برنامه آموزش معنوی
- سلامت معنوی
ارجاع به مقاله
مراجع
Cavendish R, Konecny L, Mitzeliotis C, Russo D. (2003). Spiritual care activities of nurses using nursing interventions classification (NIC) labels. International Journal of Nursing Terminologies and classifications 14: 111-20.
Carson VB. (2000). Mental Health Nursing. 1th Edition, WB Saunders Co: Philadelphia.
Stranhan S. (2001). Spiritual Perception, Attitudes About Spiritual Care, and Spiritual Care Practices Ameny Nurse Practitioners.Western Journal of Nursing Research 23(1): 91- 92.
Lemmer C. (2002). Teaching the spiritual dimension of nursing care: a survey of U.S. baccalaureare nursing program. Journal of Nursing Education 41: 482- 91.
Quinn MF. (2000). Principles and Practice of Nurse Education. 4th ed. London. University of Greenwich.
Ross Ln W.( 1995). The spiritual dimension: its importance to patients' health, well-being and quality of life and its implications for nursing practice. Institute Journal for Nursing Studies; 32: 457 468.
NARAYANASAMY A. (1999). ASSET: a model for actioning spirituality and spiritual care education and training in nursing, Nurse Education Today 19:274-285.
Neely D, Minford E. (2008). Current status of teaching on spirituality in UK medical schools. Medical Education 42:176–182.
M. Farahaninia , M. Abbasi , A. Givari , H. Haghani . (2006). Nursing Students’ Spiritual Well-Being and Their Perspectives Towards Spirituality and Spiritual Care Perspectives. IJN 18 (44) :7-14.
Hasanpour M., R. Mohammadi ,F. Dabbaghi ,SF. Oskouie, M.Yadavar Nikravesh, M. Salsali et al . (2006). The Need for Change in Medical Sciences Education: A Step Towards Developing Critical Thinking. IJN 18 (44) :39-49.
Leikas Jaana. (2009). Life-Based Design A holistic approach to designing human-technology interaction. Edita Prima OV, Helsinki.
Vader John-Paul. (2006). Spiritual health: the next frontier. The European Journal of Public Health 16: 457
Lemmer C. (1994). Teaching The spiritual Dimension of Nursing Care. Journal of Nursing Education 41(11): 482-483.
World Federation for Medical Education. (1994). Proceedings of the World Summit on Medical Education. Medical Education 28.
میلر، جان. پی. (1380). آموزش و پرورش و روح، بسوی یک برنامه درسی معنوی، ترجمه دکتر قورچیان. چاپ اوّل، تهران، فراشناختی اندیشه.
موسوي، فرانك. (1389). برنامه درسي معنوي در هزاره سوم. دانشگاه آزاد اسلامي كرمانشاه، 1ـ172.
روحی، حسین؛ جعفر آبادی، محسن؛ اشرفی، حمید رضا. (1383). برنامه درسی آموزش مذهب و انجیل در کشور انگلستان. قرآن و حدیث، رشد آموزش قرآن، شماره 7، 9ـ15.
شعبانی، زهرا. (1383). بررسی تطبیقی برنامههای درسی دینی و اخلاقی در ایران و چند کشور جهان، فصلنامه علمی- پژوهشی تعلیم و تربیت، شماره ۸3.
فراهانینيا، مرحمت؛ عباسی، مژگان؛ گيوری، اعظم؛ حقانی، حميد. (1384). سلامت معنوی دانشجويان پرستاری و ديدگاه آن ها در مورد معنويت و مراقبت معنوی از بيماران، نشریه پرستاری ایران شماره 18 (44) :7-14.
حسن پور، مرضيه؛ محمدی، رخشنده؛ دباغی، فاطمه؛ حقدوست اسکوئی، سيده فاطمه؛ يادآورنيکروش، منصوره؛ صلصالی، مهوش. ضرورت تحول در آموزش علوم پزشکی: گامی بسوی توسعۀ تفکر انتقادی. نشریه پرستاری ایران، 1384، 18 (44) :39-49.
امینی، ابوالقاسم. (1383). برنامه های راهبردی و فرايندهای مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی نشريه شماره 12.
شوراي عالي برنامه ريزي (1384). مشخصات كلي، برنامه و سرفصل دروس دوره دكتري پزشكي، گروه پزشكي.
وزارت فرهنگ و آموزش عالی. (1383). شورای برنامه ریزی، برنامه آموزشی دوره کارشناسی پرستاری.
سند ملی تحول آموزش علوم پزشکی. (1390). ویرایش بیستم سند سند ملی تحول آموزش علوم پزشکی.
رهنما اکبر. (1383). بررسی راهبردها و راهکارهای تعمیم پذیری امر تربیت در آموزش عمومی، دو ماهنامهی علمی ـ پژوهشی دانشوررفتار، دانشگاه شاهد، شماره 6، سال یازدهم، دورهی جدید، شهریور 1383.
رهنما، اکبر؛ میرباقری، اشرف السادات. (1389). نقش برنامه های پرورشی و فعالیت های فوق برنامه در تامین سلامت معنوی و رشد شخصیت دانشآموزان، همایش ملی سلامت معنوی و تعمیق تربیت اسلامی، پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش.
یمنی دوزی سرخابی، محمد. (1380). آموزش و پرورش تطبیقی، تهران، سمت.
نقشه جامع علمی سلامت کشور. (1388). وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي. شوراي سياست گذاري. دستاوردها، چالش ها و افق هاي پيش روي نظام سلامت جمهوري اسلامي ايران.
ملکی، حسن. (1380).دین و برنامه درسی، انتشارات انجمن اولیاء و مربیان.
باقری، خسرو. (1380). گزارش تحقیق پژوهشی برای دست یابی به فلسفه آموزش و پرورش جمهوری اسلامی، مؤسسه پژوهشی برنامه ریزی درسی و نوآوری های آموزشی.
ملکی، حسن. (1385). دیدگاه برنامه درسی فطری- معنوی «مبتنی بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی». کنگره ملی علوم انسانی.
- چکیده مشاهده شده: 93 بار
- PDF دانلود شده: 30 بار