فصلنامه علمی پژوهشی بهداشت در عرصه

زمینه و اهداف: صدای بنفش را می­توان مشابه اصواتی در نظر گرفت که طیف وسیعی از افراد به عنوان یکی از مهم­ترین عوامل فیزیکی زیان­ آور، در محیط­های کاری خود در تماس با آن هستند. از طرفی، نمونه­ی بافت حلزون گوش بهترین نمونه بافتی جهت بررسی میزان بیان ژن­ و مطالعات آسیب شناسی، پس از تماس با اصوات محسوب می­شوند لذا هدف از این پژوهش، بررسی اثرات صدای بنفش بر روی میزان بیان ژن  SLC26A4در بافت حلزون گوش بود.

مواد و روش­ها: در مجموع، 10 سر رت نر با نژاد ویستار در این مطالعه تجربی استفاده گردید. دو گروه مواجههN1  و N2 در تماس با صدای بنفش (kHz20-4، dB120-115=SPL) قرار گرفتند. آزمایشات بافت شناسی جهت مطالعات آسیب شناسی بافت صورت گرفت و در پایان، میزان بیان نسبی ژن SLC26A4 بوسیله ی qRT-PCR تعیین گردید. کلیه آزمایشات این مطالعه، طبق موازین اخلاقی کار با حیوانات آزمایشگاهی انجام گرفت.

یافته ها: نتایج نشان داد که در هر دو گروه مواجهه N₁ و N₂ کاهش معنادار میزان بیان ژن SLC26A4 نسبت به سطح نرمال اتفاق افتاده است. نتایج مطالعه­ی آسیب­ شناسی بافت حلزون گوش نشان داد که نمونه ی گروهی که 6 روز با صدای بنفش مواجهه داشت، پس از 7روز از قطع مواجهه صدمات مکانیکی بیشتری دیده بود.

نتیجه­گیری: این سطح از کاهش بیان در ژن SLC26A4 و آسیب دائمی غشای رایسنر و بازال لامینا در بافت حلزون گوش و گانگلیون عصب شنوایی، منجر به تقویت بروز نقص شنوایی حسی-عصبی پیش رونده و افزایش احتمال متاستاز در بافت حلزون گوش می­گردد.

زمینه و اهداف: بیوترویسم به‌عنوان یک مشکل جهانی مطرح بوده و تهدید آن روزانه در حال افزایش می‌باشد پرستاران در هنگام وقوع این‌گونه رخدادها نقش مهمی در مدیریت قربانیان دارند. بدین منظور این مطالعه جهت بررسی آمادگی سازمانی پرستاران در برخورد با حملات بیوتروریستی انجام گرفت.

موارد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بوده که به ‌صورت تمام شماری، در بین 90 پرستار شاغل در بیمارستان در سال 1399 انجام گرفت. ابزار کار پرسشنامه محقق ساخته در پنج بخش؛ سنجش دموگرافیک، آگاهی، نگرش، عملکرد و آمادگی سازمانی بود. روایی پرسشنامه توسط اساتید هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و پایایی آن توسط آزمون آلفای کرونباخ در چهار حیطه آگاهی، نگرش، عملکرد و آمادگی سازمانی، تأیید و از نرم‌افزار SPSS ورژن 21 جهت تحلیل استفاده شد. ملاحظات اخلاقی در تمام مراحل اجرای مطالعه رعایت شد.

یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که میزان آگاهی مطلوب بیوتروریستی در بین مشارکت‌کنندگان 1/51 درصد بود (بیشترین سهم مربوط به حیطه مقابله بیوتروریستی 7/56%)، و اکثر پرستاران (2/62%) نگرش خوب و عالی در برخورد با حملات بیوتروریستی داشتند (بیشترین سهم مربوطه به حیطه عاطفی 7/67%) و در بخش عملکرد، 4/94% عملکرد خوبی را گزارش کردند همچنین 4/64% از پرستاران بستر لازم در مقابله با حملات بیوتروریستی را مناسب گزارش نمودند. بین میزان عملکرد با سطح تحصیلات (038/0=P) رابطه معنادار آماری مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه بیانگر میزان آگاهی متوسط پرستاران در برخورد با حملات بیوتروریستی بود که لازمه توجه و برنامه‌ریزی بهتر و مناسب‌تر مدیران سلامت در جهت ارتقاء میزان آگاهی پرستاران در برخورد با بحران‌های بیوتروریستی می‌باشد.

زمینه و اهداف: بهداشت و ایمنی موادغذایی به­عنوان یک اصل مهم براي جلوگیري از مبتلاشدن انسان به بیماري­ها و نیز حفظ محیط از نظر آلودگی در نظر گرفته می­شود. از آنجا که بخش عظیمی از جمعیت کشور را جوانان تشکیل می­دهند و درصد بالایی از آنان دانشجو هستند، پژوهش حاضر با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان دانشگاه علوم ­پزشکی کرمانشاه در خصوص بهداشت و ایمنی­ مواد غذایی انجام گردید.

مواد و روش­ ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است که در بین 307نفر از دانشجویان دانشگاه علوم­پزشکی کرمانشاه با روش نمونه­گیري در دسترس انجام شد. جهت جمع ­آوری داده­ها از پرسشنامه شامل مشخصات دموگرافیک و سوالاتی در سه بخش برای سنجش آگاهی، نگرش و عملکرد استفاده گردید. داده ­های به ­دست­ آمده با استفاده از آزمون‌های مجذور کای در محیط نرم­افزار SPSS نسخه26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اخلاق در پژوهش و محرمانه بودن پاسخ های شرکت­کنندگان در صفحه اول پرسشنامه ذکر شد.

یافته­ ها: افراد شرکت­کننده در این مطالعه اکثراً مذکر و مجرد بوده­اند که بیشترین شرکت­کننده (127نفر) مربوط به دانشکده پزشکی بود (4/41%). علیرغم اینکه اکثر دانشجویان آگاهی و نگرش خوب نسبت به بهداشت و ایمنی ­موادغذایی داشتند، اما حدود 4/70% دانشجویان عملکرد ضعیفی داشتند که ضعیف­ترین عملکرد مربوط به دانشجویان دانشکده پرستاری-مامایی بود درخصوص آگاهی و نگرش، تفاوت معنی­داری در بین دانشجویان دانشکده­های مختلف وجود داشت. همچنین ارتباط معنی­داری بین جنسیت و عملکرد دیده شد.

نتیجه ­گیری: باتوجه به عملکرد ضعیف دانشجویان در بحث رعایت اصول ­بهداشتی مواد غذایی به نظر می­رسد برگزاری کارگاه­های آموزشی و اضافه ­کردن واحد­های درسی در این زمینه احتمالاً مي­تواند باعث بهبود عملکرد دانشجویان شود.

زمینه و اهداف: پرستاري حرفه­اي است که اشتغال در آن نيازمند برخورداري از سطوح مطلوب سلامت رواني مي­باشد. از این رو، شناسایي عواملي که سلامت روان را تحت تأثیر قرار مي­دهد، از اهميت ویژه­اي برخوردار مي­باشد. عزت نفس و خودکارآمدی از مهم­ترین عوامل مؤثر بر سلامت روان هستند که در ارتقای سلامت روان افراد، مخصوصاً دانشجویان پرستاری، نقش بسيار مهمي ایفا مي­کنند. لذا، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین عزت نفس و خودکارآمدی در بین دانشجویان پرستاری انجام شد.

مواد و روش ­ها: این مطالعه مقطعی و از نوع همبستگی در سال­ 1398 انجام شد. 150 نفر از دانشجویان رشته پرستاری مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی قزوین به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع­آوری اطلاعات از چک­لیست مشخصات جمعیت شناختی و زمینه­ای، و پرسشنامه­های استاندارد عزت نفس روزنبرگ و خودکارآمدی شرر استفاده گردید. تمامی مراحل مطالعه حاضر طبق موازین اخلاقی اجرا گردید. تجزیه داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS نسخه 22، آمار­های توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد.

یافته­ ها: میانگین و انحراف معیار نمره کل عزت نفس و خودکارآمدی در دانشجویان مورد مطالعه به ترتیب 07/5±25/21 از 30 و 31/7±66/62 از 85 به­دست آمد. همچنین، بین نمره عزت نفس و خودکارآمدی (001/0>p و 497/0=r) همبستگی مستقیم و معنی‌دار مشاهده شد.

نتیجه­ گیری: دانشجویان مورد بررسی از عزت نفس متوسط و خودکارآمدی خوبی برخوردار بودند. همچنین، عزت نفس به شکل قابل ­توجهی در دانشجویان با سطوح خودکارآمدی بالاتر، بیشتر بود. انجام مطالعات بیشتر در این رابطه با دیگر حوزه­های سلامت روان توصیه می­شود.

زمینه و اهداف: با توجه به اثرات همه‌گیری کووید-19 (COVID-19)بر سلامت روان کارکنان خط اول درمان به ویژه پرستاران، هدف ما در این مطالعه مقایسه ترس از کووید-19، میزان اختلال خواب و رضایت جنسی پرستاران شاغل در بخش‌های بستری بیماران کووید با پرستاران بخش‌های بدون بستری این بیماران بود.

مواد و روش­ها: در این مطالعه مقایسه‌ای، پرسشنامه‌های اختلال خواب پیتزبورگ، رضایت جنسی لارسون و ترس از کووید-19، توسط 160 نفر از پرستاران مشغول در شش بیمارستان شهر تهران (80 پرستار بخش‌های کووید-19 و 80 پرستار بخش‌های غیر کووید-19) تکمیل شدند. داده‌ها پس از ورود به نرم افزار SPSS.v25، به کمک آزمون‌های کای دو، تی مستقل، من ویتنی و همبستگی پیرسون آنالیز شدند. اخلاق در پژوهش و محرمانه بودن اطلاعات رعایت شده است.

یافته‌ها: در میان پرستاران شاغل در بخش کووید و غیر‌کووید به ترتیب، 8/83% و 3/76% دارای اختلال خواب بودند. از میان مجموع 79 شرکت کننده متاهل در دو گروه، به ترتیب 1/88% و 6/94% رضایت جنسی بالا گزارش کردند. میانگین نمره ترس از کووید-19 در دو گروه پرستاران بخش کووید و غیر‌کووید به ترتیب 91/5 ±01/20 و 29/6 ±55/19 بود. میان میانگین نمرات اختلال خواب، رضایت جنسی و ترس از کووید-19 در دو گروه اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد(05/0p>).

نتیجه‌گیری: عدم وجود تفاوت معنادار در بین دو گروه نشان می‌دهد که هر دو گروه پرستاران در خطر بالای اختلالات خواب و ترس از کووید-19 هستند. براساس این یافته‌ها، مداخله به موقع برای بهبود سلامت روان پرستاران و پیشگیری از بروز اختلال عملکرد آنان در دوران پاندمی ضروری است.

زمینه و اهداف: یکی از اختلالات جنسی شایع در میان زنان واژینیسموس است. هدف از این مطالعه تعیین رابطه خودپنداره جنسی با عملکرد جنسی و عزت نفس در زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه ، ۱۲۴ نفر از زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس مراجعه کننده به کلینیک سلامت خانواده و مطب پزشک زنان و زایمان واقع در شهر تهران به روش نمونه‌گیری تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند، ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه چندوجهی خودپنداره جنسی (MSSQ)، شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI) و عزت نفس روزنبرگ (RSE) بوده‌اند. تمامی مراحل مطالعه حاضر طبق موازین اخلاق در پژوهش و محرمانه بودن پاسخ‌ها اجرا گردید.

یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که برخی از مولفه‌های خودپنداره جنسی؛ اضطراب جنسی، خودکارآمدی جنسی، انگیزه برای جلوگیری از رابطه پرخطر جنسی و افسردگی جنسی (01/0=a) و خوشبینی جنسی، خودسرزنشی مشکل جنسی، رضایت جنسی (05/0=a) با عملکرد جنسی معنادار بوده و همچنین اضطراب جنسی، مدیریت مشکلات جنسی، عزت نفس جنسی، طرح‌واره‌های جنسی، ترس از رابطه جنسی (01/0=a) و خودکارآمدی جنسی، انگیزه جنسی، رضایت جنسی، افسردگی جنسی (05/0=a) با عزت نفس معنادار می‌باشد.

نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش بیانگر ارتباط برخی از مولفه‌های خودپنداره جنسی با عملکرد جنسی و عزت نفس است. همچنین مولفه‌های اضطراب جنسی، خودکارآمدی جنسی، آگاهی جنسی، انگیزه برای جلوگیری از رابطه پرخطر جنسی، دغدغه جنسی، نظارت جنسی، انگیزه جنسی، عزت نفس جنسی، قدرت کنترل جنسی دیگر، پیشگیری از مشکل جنسی بیشترین سهم را در تبیین عملکرد جنسی داشته‌اند و همچنین اضطراب جنسی بیشترین سهم را در تبیین عزت نفس داشته است.