سخن سردبیر
مجله تاریخ پزشکی - علمی پژوهشی,
دوره 3 شماره 8 (1390),
22 February 2014,
صفحه 7-9
https://doi.org/10.22037/mhj.v3i8.5807
با وجودی‌که آموزش یکی از مهمترین مباحث در تربیت آینده‌سازان جامعه است و دانشگاهها و مراکز علمی به منظور نیل به این هدف اصلی تأسیس گردیده‌اند اما تاکنون آنگونه که بایسته و شایسته است مسائل اخلاقی این حوزه مورد توجه قرارنگرفته است. توجه به نکات اخلاقی و آگاهی از روش‌ها و اهداف تعلیم و تربیت به خصوص تربیت اخلاقی مستلزم شناخت آراء مربیان و فیلسوفان بزرگ به ویژه فیلسوفان مسلمان است. در این میان نظرات و آراء ابن‌سینا درباره تعلیم و تربیت اسلامی جایگاهی والا دارد تا جایی که برخی معتقدند که او اولین دانشمند مسلمانی است که درباره تعلیم و تربیت اظهارنظر نموده است. ابن سینا نسبت به تعلیم و تربیت نگرشی جامع داشته و درباره تعلیم و تربیت و اصول آن کتابی به نام تدابیر المنازل را نیز تألیف نموده است.
تجربه نشان داده است که اقتباس مسائل فرهنگی و اجتماعی از غرب نمی‌تواند کارگشای مسائل آموزشی و اخلاقی در جامعه ما باشد. بنابراین نسل جدید فیلسوفان اسلامی باید از نظامی پیروی کنند که ارزش‌های سنتی را مطابق با نیازهای جوامع اسلامی مدرن به روز کنند.
در آموزه‌های دینی از اخلاق حرفه‌ای نیز بسیار نام برده شده است نظام اخلاقی دینی متکی بر وحی بوده و از ضمانت اجرای قوی درونی و همیشگی با اعتقاد به وجود خداوند برخوردار است. این نظام با برخورداری از الگوهای همچون ائمه اطهار که همواره، حتی در شرایط نامساعد نیز بر تعهدات اخلاقی خویش پایداری نموده‌اند، امکان رشد اخلاقی را برای پیروان خویش مهیا نموده‌اند. براین اساس توجه بیش از پیش به آموزه‌های دینی جهت احیای اخلاق حرفه‌ای با بکاربستن اخلاق نبوی از مواردی است که نیازمند توجه جدی است. الگوسازی اخلاقی به خصوص در نسل جوان از جمله مواردی است که نباید مورد غفلت واقع شود و با توجه به اندیشه غنی اسلامی اینگونه الگوها به وفور قابل دسترس هستند.
....