نهادینهسازی معنویت در مفهوم سلامت معنوی
مجله اخلاق پزشکی - علمی پژوهشی,
دوره 4 شماره 14 (1389),
27 آذر 2012
https://doi.org/10.22037/mej.v4i14.3796
چکیده
پرداختن به جنبههای معنوی در پزشکی یک بخش معمول از برنامه درسی دانشکدههای پزشکی نیست، در حالی که این مسئله، چیزی است که بیماران ما از ما میخواهند و انتظار دارند. شواهد نشان میدهد میتوان رفتار معنوی را در جهت تأمین سلامت و سلامت معنوی یاد گرفت و آموزش داد. رواندرمانی معنوی، شناخت درمانی با رویکرد معنوی، مشاوره با رویکرد معنوی، گروهدرمانی / خانواده درمانی با رویکرد معنوی، کتاب درمانی با مطالعه متون مقدس و معنوی، درمان و شفا در اماکن و محافل معنوی و نیز سبک زندگی معنوی در تأمین سلامت افراد نقش شایان توجهی دارد. آموزش و درمان معنوی کار متخصصان معنوی است، اما درمان، مشاوره و آموزش رفتار سالم با رویکرد معنوی وظیفه متخصصان دانشگاهی است.
- دین؛ سلامت معنوی؛ معنویت؛ نهادینهسازی
ارجاع به مقاله
مراجع
De Beer W A. (2000). The religiosity gap: a New Zealand perspective, Proceedings of the 35th Annual Congress of the Royal Australian and New Zealand College of Psychiatrists, 27–30; Adelaide, SA.
D'Souza A L, Rajkumar C, Cooke J, Bulpitt C J. (2002). Probiotics in prevention of antibiotic associated diarrhoea: meta-analysis. BMJ 324 (7350): 13-61.
D’Souza F R, Rodrigo A. (2004). Spiritually augmented cognitive behavioral therapy. Australasian Psychiatry 12, 148-153.
Koenig Harold G, McCullough Michael E, Larson David B. (2000). Handbook of Religion and Health Larson, Oxford University Press.
Mathai J, North A. (2003). Spiritual history of parents of children attending a community child and adolescent mental health service, Australas Psychiatry 11: 172-175.
- چکیده مشاهده شده: 548 بار