مطالعه مقایسهای کیفیت هوای استان همدان قبل، حین و بعد از پاندمی کووید -19
فصلنامه علمی پژوهشی بهداشت در عرصه,
دوره 12 شماره 3 (1403),
1 March 2025,
صفحه 4-12
https://doi.org/10.22037/jhf.v12i3.46580
زمینه و اهداف: استان همدان با 20000 کیلومتر مربع مساحت و جمعیت 1700000 نفر در غرب ایران واقع شده است. شروع کووید-19 و توقف تجمعات عمومی بر کیفیت هوا تأثیر گذاشت. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت هوای استان همدان طی دو سال قبل از شیوع کووید-19، دوره شیوع و پس از آن انجام شد.
مواد و روشها: این پژوهش با رعایت استانداردهای اخلاقی انجام شد. دادههای کیفی هوای روزانه از پنج ایستگاه پایش استخراج شد. پس از اعتبارسنجی، دادهها طی سه دوره فوق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج توصیفی به صورت میانگین و انحراف معیار ارائه شد و پارامترها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون Post Hoc Bonferroni ارزیابی شدند.
یافتهها: در دوران کووید-19، میانگین غلظت CO2، O3 و PM10 نسبت به قبل از کووید-19کاهش یافت، در حالی که غلظت PM2.5، SO2 و CO افزایش یافت. پس از کووید-19میانگین غلظت NO2، O3 و SO2 در مقایسه با دوره کووید-19 کاهش یافت، اما غلظت PM10 و CO افزایش یافت و PM2.5 میانگین ثابتی را حفظ کرد. همچنین مشخص شد که بیشترین میانگین غلظت NO2 و O3 در تابستان، CO در پاییز و SO2 در زمستان رخ داده است.
نتیجهگیری: قرنطینه اجباری در دوره کووید-19 بر کیفیت هوای استان تأثیر گذاشته است. ممنوعیت سوخت مازوت در نیروگاهها و واحدهای صنعتی پس از کووید-19 نیز به طور قابل توجهی بر کیفیت هوا تأثیر گذاشت. بنابراین کنترل ترافیک و ممنوعیت همزمان سوخت مازوت برای بهبود کیفیت هوای این استان توصیه می شود.