نگاه یک فیلسوف و یک عارف به مسأله خودکشی: فلوطین و ابن عربی
مجله اخلاق پزشکی - علمی پژوهشی,
دوره 5 شماره 18 (1390),
14 May 2014
,
صفحه 11-33
https://doi.org/10.22037/mej.v5i18.3388
چکیده
مطالعه و تأمل در مقاله عالمانه جناب آقای دکتر محقق داماد که نظر فقیه و قانونگذار را بر مسألهای بنام خودکشی منعکس مینمود[i]، انگیزهای شد تا نگاه یک فیلسوف و یک عارف را هم به این مسأله بشری[ii] مورد توجه قرار دهیم. برای این منظور از میان فیلسوفان، فلوطین (Plotin) و از میان عارفان، ابن عربی را برگزیدیم. البته در این مقال، مجالی برای یک مطالعه تطبیقی نداریم و فقط به اختصار به بیان نظر هر یک میپردازیم.
[i] مجله اخلاق پزشکی، شماره ... سال ...
[ii] آلبر کامو (Albert Camus) (١٩٦٠ م. ـ ١٩١٣ م.) نویسنده نامی فرانسه، کتاب «افسانه سیزیف» (Le mythe de Sisyphe) را با این جمله شگفتآور آغاز میکند: «تنها یک مسأله واقعاً جدی وجود دارد و آن خودکشی است». البته وی برای توضیح این مطلب بیدرنگ میافزاید: «پاسخ به این پرسش که آیا زندگی ارزش زیستن دارد یا نه؟ پاسخ به یک مسأله اساسی فلسفه است».
(«Le mythe de Sisyphe», Gallimard, 1942, p.17)
ملاحظه میکنیم که وی مسألهای به نام خودکشی را که بیشتر یک امر روانی و یا اجتماعی در میان انسانها میباشد، به صورت یک مسأله فلسفی مطرح نموده است. در واقع کامو مسأله خودکشی را با مسألهای بنام «بیهودگی و عبث» (Absurde) مربوط نموده است. به عبارت دیگر، در نظر او اگر زندگی بیهوده است، ارزش زیستن هم ندارد. بدیهی است که فیلسوفان الهی و به طریق اولی عارفان هرگز چنین نگاهی به زندگی نداشته و ندارند.
- فیلسوف؛ عارف؛ خودکشی؛ فلوطین؛ ابن عربی
ارجاع به مقاله
- چکیده مشاهده شده: 1394 بار
- PDF (English) دانلود شده: 696 بار