بررسی غلظت PM2.5 و PM10 در هوای تسهیلات مدیریت پسماند آرادکوه تهران و مناطق مجاور در سال ۱۳۹۹
فصلنامه علمی پژوهشی بهداشت در عرصه,
دوره 9 شماره 1,
16 مهر 2021,
صفحه 1-12
https://doi.org/10.22037/jhf.v9i1.33776
زمینه و اهداف: مدیریت پسماند اگرچه خود از روشهای کاهش اثرات زیست محیطی و بهداشتی فعالیتهای انسانی است اما گاهی موجب معضلات محیط زیستی و بهداشتی میشود. بنابراین آگاهی از کیفیت و کمیت آلایندههای منتشره از مدیریت پسماند، راهکارهای اصلاحی آن را موثرتر خواهد کرد. در این مطالعه غلظت ذرات معلق در هوای مجتمع آرادکوه و محدوده اطراف آن بررسی شده است.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، ذرات معلق PM2.5 و PM10 با دستگاه داست آنالیزر اندازهگیری و نمونه برداری از ۵ نقطه داخل و ۳ نقطه خارج از مجتمع انجام شد. زمان نمونهبرداری تابستان ۱۳۹۹ و در ۷ روز از دو هفته متوالی بود. ملاحظات اخلاقی در تمام مراحل اجرای مطالعه رعایت شد.
یافتهها: آزمون آماری بین مقادیر میانگین ذرات معلق PM2.5 در محلهای نمونهبرداری اختلاف معنیدار نشان داد (05/0>p). میانگین ذرات معلق در پردازش بیشتر از بقیه نقاط و بهترتیب برای PM2.5 و PM10 برابر ۴۰۵ و ۱۰۴۸µg/m3 بود. میانگین ذرات PM2.5 در شورآباد و مهدیآباد بهترتیب 25 و ۳۵µg/m3 بود. میانگین ذرات معلق در بیشتر موارد از استاندارد هوای پاک ایران تخطی داشته است.
نتیجهگیری: نتایج نشان دهنده مقادیر بالای ذرات معلق در مجتمع آرادکوه و محدوده اطراف است. باتوجه به نتایج این مطالعه نمیتوان منشاءیابی مشخصی برای ذرات قائل بود؛ ولی بهنظر میرسد علاوه بر عملیات مدیریت پسماند، عواملی همچون فعالیتهای ترافیکی، گردوغبار محلی و منابع ناشناخته بر میزان غلظت ذرات معلق تاثیر میگذارد. اقدام محیط زیستی داخل مجتمع و محدوده اطراف آن جهت کاهش آلودگی هوا بهویژه ذرات معلق ضروری است.