ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

سابقه و هدف: از شایع‌ترین ناهنجاری‌ها در نوجوانان ناهنجاری‌های کایفوزیس و سر به جلو در است. در خصوص اینکه اثربخش‌ترین تمرینات برای اصلاح آن‌ها کدام هستند، توافق نظر وجود ندارد. از این‌رو هدف این تحقیق مقایسه اثربخشی 12 هفته تمرینات با رویکرد آکادمی ملی طب ورزشی آمریکا و رویکرد سنتی بر زاویه‌ کایفوز و سر به جلو، در دانش آموزان پسر بود.

روش کار: تحقیق حاضر از نوع تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت‌کنندگان 60 نفر از دانش آموزان 14 تا 17 سال پسر منطقه پنج آموزش پرورش شهر تهران دارای ناهنجاری کایفوزیس و سر به جلو بودند که بر اساس معیارهای ورود انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در سه گروه گنجانده شدند. سن، قد و وزن شرکت‌کنندگان به ترتیب ( 0.74 ± 16.78)، (4.99 ± 1.74) و ( 4.10 ± 73.16) بود. شرکت در گروه اول تمرینات با رویکرد آکادمی ملی طب ورزشی آمریکا و شرکت‌کنندگان در گروه دوم تمرینات با رویکرد سنتی را به مدت دوازده هفته و هر هفته سه جلسه 45 دقیقه‌ای انجام دادند. به ‌منظور بررسی اثربخشی تمرینات قبل و بعد از مداخله زاویه‌ی سر به جلو و کایفوز با استفاده از روش فوتوگرامتری و خط‌کش منعطف اندازه‌گیری شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تحلیل کوواریانس و بنفرونی در سطح معنی‌داری p < 0.05 استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج حاکی از تغییرات تفاوت معنادار در میزان زاویه کایفوز و سر به جلو در هر دو گروه تمرینی در قبل و بعد از اعمال هر دو مداخله بود (p < 0.05 ). همچنین نتایج نشان داد تغییرات در گروه تمرینات با رویکرد آکادمی ملی پزشکی ورزشی آمریکا تفاوت معناداری با گروه تمرینات با رویکرد سنتی داشت.

نتیجه‌گیری: علی‌رغم اثربخشی معنادار هر دو روش در بهبود متغیرهای مدنظر، تمرینات اصلاحی آکادمی ملی طب ورزشی آمریکا دارای اثربخشی بهتری بوده، لذا استفاده از این روش برای اصلاح این دو ناهنجاری توصیه می‌شود.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Moharami Khanghah A, Mosavi Sadati SK, Daneshjoo A. Comparison of the Effectiveness of American Academy of Sports Medicine Approach and Traditional Approach Exercises on Correction of Kyphosis Angle and Forward Head Posture in Adolescent Boys. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(4):304-13. Doi: 10.22037/iipm.v10i4.36962

سابقه و هدف: حرفه آتش‎نشانی یکی از پرمخاطره‎ترین مشاغل به حساب می­آید. استرس شغلی به عنوان عامل تاثیرگذار در افزایش خطر مشکلات روانی و جسمانی در محیط کار شناخته شده است. لذا هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط استرس شغلی با رفتار نا‎ایمن کارکنان آتش‎نشانی می­باشد.

روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی‌- تحلیلی بود که در سال 1398 در بین کارکنان یکی از مناطق آتش‎نشانی شهر تهران انجام گرفت. تعداد 62 نفر با استفاده از نمونه‎گیری تصادفی ساده به عنوان عناصر نمونه آماری انتخاب شدند. جهت ارزیابی شیوع رفتار نا‎ایمن و وضعیت استرس شغلی به ترتیب از یک چک لیست محقق ساخته و پرسشنامه استرس شغلی سازمان اجرایی ایمنی و بهداشت انگلستان استفاده گردید و آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و توسط آزمون های t- test مستقل و همبستگی پیر‎سن‎ انجام گرفت.

یافته‌ها: بیشترین رفتار نا‎ایمن مربوط به عدم استفاده از دستگاه تنفسی در حریق‎های کوچک بود. کمترین و بیشترین میزان استرس شغلی مربوط به بعد ارتباط و تقاضا به‎ترتیب برابر 8.83 و22.58 بود و میزان کل استرس شغلی برابر 107.29 بود. ارتباط معناداری بین رفتار نا‎ایمن و ابعاد استرس شغلی مشاهده نگردید.

نتیجه‌گیری: میانگین نمره استرس شغلی در کلیه افراد مورد بررسی بالا بود. عدم استفاده از شلوار و آور‎کت حریق و عدم استفاده از تجربیات همکاران در زمان حریق و حادثه جزء رفتارهای نا‎ایمن کارکنان آتش­نشانی بودند، لذا مدیریت باید آموزش‎ها و تمهیدات لازم را برای اصلاح این رفتارهای نا‎ایمن برای کارکنان آتش‎نشانی اتخاذ نماید.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Hokmabadi R, Sadeghi H, Fasih Ramandi F, Karimi A. Occupational Stress and Its Effect on Unsafe Behaviors in Fire Department Employees. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(4):314-24. Doi: 10.22037/iipm.v10i4.36446

سابقه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی تأثیر عوامل فردی و سازمانی بر اصلاح رفتارهای سلامت، ایمنی و محیط‌زیست (HSE) کارکنان اجرایی شهرداری تهران بود. جامعه آماري این پژوهش کارکنان اجرایی شامل کارکنان 137 و خدمات شهری در شهرداری تهران به تعداد حدود 1000 نفر بود.

روش کار: ابزار گرداوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بر اساس ادبیات پژوهش بود. تجریه و تحلیل داده­ها با روش­هاي آمار توصيفي از جمله نمودارها، جداول و شاخصهاي عددي (ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطی از جمله آزمون‌های کولموگروف اسمیرونوف و روش های معادلات ساختاری و شاخص های برازش مدل از طریق نرم افزارهای آماری SPSS، Smart- PLS استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد از عوامل فردی قدرت رابطه بین نگرش نسبت به رفتار و اصلاح رفتار برابر 793/ 0، آگاهی و دانش برابر776 /0  و درک ریسک برابر 779/ 0 محاسبه ‌شده است و از عوامل سازمانی قدرت رابطه بین تعهد مدیریت و اصلاح رفتار برابر  682/ 0، جو HSE سازمانی375 /0، فرهنگ HSE 0/710 و ارتباطات مؤثر 330/ 0، محاسبه ‌شده است كه مقدار قابل ‌قبولی محسوب می‌شود و نشان می­دهد بر اصلاح رفتار کارکنان اجرایی شهرداری تهران مؤثرند.

نتیجه‌گیری: از یک‌سو نیاز است که کارکنان مراحل فرایند ایمنی رفتاری و راهبرد آن را فراگرفته و از طرفی در سازمان بسترسازی برای مشارکت کل سیستم در فرایند ایمنی فراهم گردد که شناسایی عوامل تأثیرگذار بر اصلاح رفتار برای ارتقاء رفتار ایمن در سازمان­ها، مقدمه­ای برای انجام این مهم می­باشد.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Ghorbali Z, Nikoomram H, Mohammadfam I, Ghaffari F. The Effect of Individual and Organizational Factors on Improving the Health, Safety and Environmental Behaviors of Employees in Urban Management. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(4):336-48. Doi: 10.22037/iipm.v10i4.38428

سابقه و هدف: تضمین ایمنی در محیط کار یکی از وظایف اساسی سازمان­دهندگان فرآیند کار یعنی کارفرمایان است. کارفرمایان باید کلیه خطرات و مزاحمت‌های شغلی مرتبط با کار انجام‌ شده را که باعث بروز حوادث و بیماری‌های شغلی می‌شود محدود و از بین ببرند؛ بر همین اساس هدف این پژوهش تعیین روابط علی بین مؤلفه‌های مؤثر بر توسعه ایمنی و بهداشت شغلی بود.

روش کار: این تحقیق از منظر هدف، کاربردی- توسعه­ای بوده و از منظر روش انجام کار آمیخته مبتنی بر روش­های کیفی و کمی محسوب می­ گردد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه شرکت ­های تولیدی شهر تبریز بوده که برای جمع ­آوری داده­ ها از دو پرسشنامه استفاده ­شده است. به منظور تجزیه ­و­تحلیل داده­ ها از روش تحلیل تم، تحلیل عاملی تأییدی و دیمتل فازی استفاده­ شد.

یافته‌ها: یافته­های پژوهش در بخش تحلیل تم نشان می­دهد که مؤلفه‌های مؤثر بر توسعه ایمنی و بهداشت شغلی در هفت تم اصلی و سی و هشت تم فرعی دسته­بندی می­گردد. همچنین مقادیر ریشه میانگین مجذور باقی‌مانده‌ها کمتر از 05/0، ریشه میانگین مربعات خطای برآورد کمتر از 09/0، شاخص نیکویی برازش و شاخص برازندگی تطبیقی بزرگتر از 9/0 و خی­دو بهنجارشده کوچک‌تر از 3 برای تمامی مدل­های تأییدی محاسبه شده بود که نشان دهنده مناسب بودن  دسته­بندی تم­های فرعی بر اساس تم­های اصلی و تأیید تم­های اصلی بوده است. نتایج دیمتل فازی نیز نشان می­دهد که سه مؤلفه اصلی سازمان و مدیریت، اقدامات مدیریتی و مکانیزم نظارت و اجرا در گروه علت و تأثیرگذار قرار می­گیرند. سایر مؤلفه‌های اصلی نیز در گروه معلول و تأثیرپذیر قرارگرفته‌اند.

نتیجه‌گیری: مدیران شرکت­ های تولیدی می ­توانند با تقویت­ مولفه­ های سازمان و مدیریت، اقدامات مدیریتی و مکانیزم نظارت و اجرا نسبت به بهبود و توسعه برنامه­ های ایمنی و بهداشت شغلی در شرکت اقدام کرده و باعث کاهش حوادث گردند.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Shadi R, Feg-hi Farahmand N, Rahmani K. The Causal Relationships between the Factors Affecting the Development of Occupational Safety and Health in Manufacturing Companies by Using Theme Analysis and Fuzzy DEMATEL. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(4):349-63. Doi: 10.22037/iipm.v10i4.38819

سابقه و هدف: ترس از سقوط باعث کاهش استقلال و افزایش وابستگی در سالمندان می ­شود و زمینه ­ساز پیامد­های منفی از جمله کاهش انجام کار­های روزمره زندگی(ADL)، کاهش فعالیت­ های فیزیکی و کیفیت زندگی پایین ­تر می­ شود. از این رو هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر 8 هفته تمرینات عملکردی و تعادلی بر ترس از سقوط و کیفیت زندگی سالمندان بود.

روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی (مداخله ­ای) با طرح پیش­ آزمون، پس ­آزمون بود. برای این پژوهش از تعداد 60 سالمند بالای 65 سال استفاده شد که به صورت تصادفی و انتخاب کد­هایی که از قبل توسط همکار پژوهشی در برگه­ های مخصوص نوشته شده بود به روش دو سویه کور در دو گروه تمرینات عملکردی (30نفر) با میانگین سنی 66 و تمرینات تعادلی (30 نفر) با میانگین سنی 65 قرار گرفتند. دو گروه، تمرینات را برای هشت هفته و هر هفته سه جلسه 1 ساعته انجام دادند. برای اندازه گیری ترس از سقوط از فرم بین المللی ترس از سقوط (FES-I) و برای بررسی کیفیت زندگی از پرسشنامه کیفیت زندگی لیپاد استفاده شد. آنالیز داده ­ها با نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. برای تعیین اختلاف بین پیش­ آزمون و پس آزمون، بین گروهی و درون گروهی به ترتیب ازT  مستقل و T وابسته در سطح معناداری p < 0.05 استفاده شد.

یافته‌ها: در مقایسه درون‏گروهی در هر دو گروه بین مقدار میانگین ترس از سقوط و کیفیت زندگی در سالمندان در پیش ‏آزمون و پس‏ آزمون تفاوت معنی داری مشاهده شد (P = 0.001) ولی در مقایسه بین‏ گروهی در پیش ­آزمون (P = 0.884) و پس آزمون (P = 0.566) ترس از سقوط و پیش­ آزمون (P = 0.507) و پس­ آزمون (P = 0.603) کیفیت زندگی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته­ های این مطالعه به نظر می­ رسد تمرینات عملکردی و تعادلی هر دو می­ توانند باعث کاهش ترس از سقوط و افزایش کیفیت زندگی سالمندان شوند. به نظر می ­رسد که چون بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد؛ از هر دو نوع تمرین می­ توان برای کاهش ترس از سقوط و افزایش کیفیت زندگی سالمندان استفاده کرد. با این حال برای نتیجه­ گیری نیاز به مطالعات بیشتر و با نمونه­ های زیادتر می­ باشد.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Mohammad Rahimi A, Noraste AA, Mottaghitalab M. Comparison of the Effect of Functional and Balance Exercises on Fear of Falling and Quality of Life in the Elderly. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(4):364-76. Doi: 10.22037/iipm.v10i4.39020

سابقه و هدف: با افزایش محبوبیت و تعداد شرکت‌کنندگان ورزش والیبال، میزان آسیب در این رشته ورزشی در حال فزونی است. با توجه به نبود دورنمای تحقیقی در زمینه آسیب‌های والیبال در ایران و روش‌های پیشگیری از آن، هدف این مطالعه بررسی تحقیقات انجام شده در زمینه آسیب‌های والیبال در ایران جهت روشن شدن نیازهای تحقیقاتی آتی این زمینه می‌باشد.             

روش کار: جستجوی مقالات مرتبط از پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID)، بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran)، پایگاه مجلات تخصصی نور (Noormags)، Google Scholar، Sciencedirect و PubMed با کلیدواژه‌های "آسیب والیبال"، "اپیدمیولوژی"، "شیوع"، "عوامل خطر زا"، "مکانیسم" و "پیشگیری" انجام شد. محدوده پوشش مقالات، مطالعات منتشر یافته تا 1/12/1400 بود.

یافته‌ها: در نتیجه جستجو بر اساس استراتژی این تحقیق در مجموع 21 مقاله بر اساس معیارهای ورود و خروج به مطالعه یافت شد که از این میان 17 مقاله عمدتاً به مباحث اپیدمیولوژی و عوامل خطرزا و تنها 4 مقاله به بررسی استراتژی پیشگیری مربوط به آسیب‌های والیبال پرداخته بودند.

نتیجه‌گیری: اغلب مطالعات در زمینه آسیب‌های والیبال در ایران، به بحث‌های اپیدمیولوژی و ریسک فاکتورها پرداخته‌اند. در نتیجه علی­رغم نیاز به انجام مطالعات جامع‌تر در زمینه اپیدمیولوژی، ریسک فاکتور و مکانیسم آسیب‌های والیبال، نیاز به پژوهش‌هایی که برنامه‌های پیشگیری برای آسیب والیبال را ارائه دهند و همچنین کارایی آن برنامه‌ها را ارزیابی کنند، بیشتر احساس می­ شود.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Akbari H, Sahebozamani M, Seyedahmadi M. Epidemiology of Volleyball Injuries in Iran and Prevention Strategies: A Review Study. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(3):290-303. Doi: 10.22037/iipm.v10i4.38885

سابقه و هدف: ماهيت شغل ماشین‌کاری، آن را جزء مشاغل ويژه، خطرناك و مهم طبقه‌بندی كرده است. توانايي انجام چنين شغلي علاوه بر داشتن دانش و مهارت لازم، نيازمند عملكرد قابل ‌قبول جسماني، فيزيكي و رواني افراد هست. از این ‌رو مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین وقوع حوادث با شاخص توانایی انجام کار و عملکرد تنفسی در بین مشاغل ماشین‌کاری یک صنعت تولید تجهیزات نیروگاهی انجام پذیرفت.

روش کار: مطالعه حاضر بر روی 142 نفر ماشین‌کار انجام پذیرفت. به ‌منظور تحصیل داده ­ها از پرسشنامه­ هاي اطلاعات دموگرافيك - شغلي محقق ساخته و شاخص توانايي انجام كار استفاده گردید. آزمون­ عملکرد ريوي با دستگاه اسپيرومتري بر اساس معيارهاي انجمن قفسه صدري آمريکا انجام شد. به ‌منظور تحليل داده ­ها از نرم‌افزار آماري SPSS21 استفاده شد.

یافته‌ها: ميانگين شاخص توانايي انجام کار در نمونه مورد بررسی از ماشین­ کاران در طبقه خوب (44-37) قرار داشت و از ميانگين شاخص توانايي انجام کار مشاغل مختلف در ايران و جهان پايين ­تر بود. نتايج عملكرد سيستم تنفسي (درصد FEV1/FVC) ماشین ­کاران با سابقه كار بيش از 5 سال نشان داد ميانگين عملكرد سيستم تنفسي 95.8 درصد از جمعيت مورد بررسی كمتر از 85 درصد بود. در ميانگين تعداد حوادث نمونه ­ها 65.9 درصد از جمعيت مورد بررسی، برابر يا كمتر از 3 حادثه داشتند. ميانگين شدت حادثه 94.5 درصد از جمعيت مورد بررسی، برابر يا كمتر از 9 روز از دست ‌رفته بود. ارتباط معنی‌داری بين شاخص توانايي انجام کار با عملكرد سيستم تنفسي و تعداد حوادث کلي یافت گردید (p < 0.05).

نتیجه‌گیری: یافته­ های مطالعه حاضر نشان داد که توانايي انجام كار ماشین­ کاران در سطح خوب بود و تعداد و شدت حوادث اين گروه در حد پايين و كم مشخص گردید. نتایج نشان داد که شاخص توانایی انجام کار و عملکرد سیستم تنفسی، از جمله پارامترهای مهم و تعیین‌کننده فرکانس وقوع حوادث می­ باشد. در این راستا اندازه‌گیری شاخص توانايي انجام كار در معاينات قبل از استخدام و به ­كارگيري نتايج در مديريت منابع انساني پيشنهاد مي­ شود.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Rezvanizadeh M, Nikomaram H, Sadeghi-Yarandi M, Khalili M, Seyed Haji Mirzahosseini SA. Relationship between Accidents Frequency, Work Ability Index and Respiratory Function: A Case Study in a Power Plant Manufacturing Industry. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2022;10(4):325-35. Doi: 10.22037/iipm.v10i4.37609