پژوهشی/ اصیل پژوهشی


بررسي مصدوميت‌هاي ترومايي در کودکان زير 5 سال مراجعه‌کننده به اورژانس بيمارستان‌هاي دولتي مشهد در سال 1395

اکبر جوان بي‌پروا, امين عادل, الهه هوشمند

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 6 شماره 2 (2018), 9 December 2018, صفحه 54 - 49
https://doi.org/10.22037/meipm.v6i2.22153

 

سابقه و هدف: حوادث و اتفاقات از مهم‌ترين عوامل تهديدکننده سلامت بشر هستند و شايع‌ترين علت مرگ‌ومير قابل‌پيشگيري در کودکان را تشکيل مي‌دهند.  استفاده از اطلاعات اپيدميولوژي مربوط به حوادث، در پيشگيري وکنترل حوادث کودکان نقش اساسي دارد. اين مطالعه با هدف بررسي مصدوميت‌ها درکودکان زير5 سال مراجعه‌کننده به اورژانس بيمارستانهاي کامياب و طالقاني وابسته به دانشگاه علوم پزشکي مشهد در سال 1395انجام گرفت.

روش بررسي: مطالعه حاضر يک مطالعه مقطعي بود که در آن پرونده‌ي تمامي افراد زير 5 سال مراجعه‌کننده به اورژانس بيمارستان کامياب و طالقاني مشهد در سال 1395 موردبررسي قرار گرفت. نمونه‌ها به‌صورت سرشماري انتخاب شدند. داده‌ها به‌وسيله فرم جمع‌آوري داده‌ها شامل جنس، سن، روز مراجعه ، روز ترخيص، مدت‌زمان بستري در بيمارستان، نوع حادثه، نوع آسيب، عضو يا اعضاي آسيب‌ديده، نوع بيمه بود که با استفاده از سيستم اطلاعاتي بيمارستان و همچنين پرونده‌هاي پزشکي افراد مراجعه‌کننده استخراج و با استفاده از نرم‌افزارSPSS- 21  مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.

يافتهها: بيشترين تعداد حوادث مربوط به پسران (4%/59) و کودکان 2 ساله (8/20%) بود. در بين مراجعه‌کنندگان بيشترين نوع بيمه، مربوط به بيمه سلامت (6/34 %) بود. و بيشترين نوع آسيب وارده، شکستگي (59 %) بود. سر (4/63 %) به‌عنوان عضوي که بيشترين آسيب را متحمل شده ثبت گرديد و ماه و فصلي که اکثر اتفاقات در آن رخ‌داده مرداد (5/12 %) و تابستان (4/34%) بود. ارتباط معني‌داري بين سن و جنس کودک با نوع آسيب مشاهده نگرديد.

نتيجهگيري: نتايج نشان داد بيشترين حوادث در سن 2 سالگي اتفاق افتاده است . با توجه به اينکه کودکان در اين سن شروع به بازي کردن در  محيط‌هاي باز مي‌کنند بايد آموزش‌هاي لازم در خصوص پيشگيري از حوادث کودکان به مادران ارائه گردد. همچنين موارد ايمني در محيط‌هاي بازي و منزل رعايت گردد.

 

 

How to cite this article:

Javan-Biparva A, Adel A, Hooshmand E. Investigation of Trauma Injuries in Children under 5 Years Admitted to the Emergency Department in Public Hospitals of Mashhad 2016. J Saf Promot Inj Prev. 2018; 6(2):49-54.

 

 

 

ارزيابي خطر حريق بيمارستان دانشگاه به روش فريم و تأثير سامانه آب‌پاش خودکار، بر سطح مخاطره حريق در سال 1395

علی محمد اصلانی, احسان حبیبی

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 6 شماره 2 (2018), 9 December 2018, صفحه 72 - 65
https://doi.org/10.22037/meipm.v6i2.23421

 

سابقه و هدف: بیمارستان‌ها علاوه بر اینکه دارایی‌های بسیار باارزشی هستند، نمایانگر رفاه و سلامت جوامع نیز می‌باشند. تخریب یا آسیب به یک بیمارستان در اثر حریق ممکن است باعث آسیب دیدن بیماران و کارکنان و سلب اعتماد مقامات محلی شده و به‌موجب آن خدمات سلامت به‌صورت صحیح ارائه نگردد. این تحقیق باهدف بررسی ارزیابی خطر حریق به‌ روش فریم و تأثیر سامانه آب‌پاش خودکار بر سطح مخاطره حریق انجام شد.

 روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی بود. در ابتدا با توجه به روش ارزیابی خطر حریق برای مهندسین میزان خطر حریق برای 15 بخش بیمارستان محاسبه شد و پس‌ازآن با فرض وجود سامانه آب‌پاش خودکار میزان تأثیر آن در سطح خطر محاسبه شد. داده‌ها به‌وسیله نرم‌افزار SPSS  نسخه 20 در سطح معنی‌دار P<0/05 با آزمون ویلکاکسون آنالیز گردید.

یافته‌ها: در مطالعه انجام‌شده 33/13 درصد موارد خطر ساختمان‌ها و محتویات، میانگین (51 /0 ± 57/0)، 100 درصد خطر افراد (37 /2 ± 60/4) و 33/53 درصد خطر فعالیت‌ها، (56 /1 ± 81/1) از یک بالاتر (نامطلوب) بود، وجود سامانه آب‌پاش خودکار میزان خطر حریق را به‌طور متوسط 5/48 درصد کم می‌کند. تأثیر سامانه آب‌پاش خودکار در کاهش خطر حریق معنی‌دار بود  (p<0/05).

نتیجه‌گیری: در صورت نصب سامانه‌های آب‌پاش خودکار میزان خطر حریق تا حد زیادی کاهش می‌یابد.

 

 

How to cite this article:

Aslani AM, Habibi E. Evaluation of the Risk of Fire by FRAME method and survey effect of sprinkler system existence, on the level of fire risk in the University hospital in 2016. J Saf Promot Inj Prev. 2018; 6(2):65-72.

 

آگاهي و نگرش کنترل آلودگي هواي شهر تهران از منظر سالمندان و زنان باردار در سال 1396

سميه جعفريان, زهرا آقالري, مرضیه نجار

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 6 شماره 2 (2018), 9 December 2018, صفحه 80 - 73
https://doi.org/10.22037/meipm.v6i2.22904

 

سابقه و هدف: آلودگي هواي شهر تهران زندگي افراد پرخطر ازجمله سالمندان و زنان باردار را تحت تأثير قرار مي‌دهد. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسي آگاهي و نگرش کنترل آلودگي هواي شهر تهران از منظر سالمندان و زنان باردار انجام پذيرفت.

روش بررسي: اين مطالعه مقطعي تحليلي در سال 1396 ميان (150 زن باردار و 150 سالمند) با نمونه‌گيري خوشه‌اي در 4 بخش شمال، جنوب، غرب و شرق تهران انجام پذيرفت. گردآوري اطلاعات از طريق پرسشنامه‌اي روا و پايا 24 سؤالي جهت دريافت آگاهي و نگرش افراد در مورد کنترل آلودگي هوا انجام شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آماري کاي دو و سطح معني‌داري آزمون‌ها 05/P<0 در نظر گرفته شد.

يافتهها: 54 درصد سالمندان و 60 درصد زنان باردار آگاهي مناسبي در خصوص پيامدهاي آلودگي هوا داشتند. آزمون‌هاي آماري بيانگر ارتباط معني‌دار ميان سطح تحصيلات با آگاهي افراد سالمند (01/0=p) و زنان باردار (03/0=p) بود. نگرش افراد بدين گونه بود که 6/56 درصد زنان باردار و 3/61 درصد سالمندان به ماليات نشر معتقد بودند بطوريکه آن‌ها استفاده از خودروهاي شخصي را عامل اصلي آلودگي هواي شهر تهران مي‌دانستند. با استفاده از آزمون‌هاي آماري ميان سطح تحصيلات افراد با نگرش مثبت آن‌ها اختلاف معني‌دار بود.

نتيجهگيري: پيشنهاد مي‌شود در شهر تهران نيز همانند ساير شهرهاي آلوده جهان به چهار نگرش عمده کنترل آلودگي هوا (استاندارد نشر، استاندارد کيفيت هوا، ماليات نشر و هزينه سود) در راستاي کاهش آلودگي هوا و ارتقا سلامت مردم توجه شود.

 

How to cite this article:

Jafarian S, Aghalari Z, Najar M. Evaluating the Knowledge and Attitude of Air Pollution Control in Tehran from the Elderly and Pregnant Women -2017. J Saf Promot Inj Prev. 2018; 6(2):73-80.

 

 

تحليل مکاني مار گزيدگي در استان اردبيل با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي در سال‌هاي 94-1390

اسلام مرادی اصل, داود ادهم, حافظ میرزانژاد اصل, هادی اقبالی, حسین سلیمانزاده, جواد رفیع نژاد, مالک اباذری, تاج الدین اکبرزاده

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 6 شماره 2 (2018), 9 December 2018, صفحه 86 - 81
https://doi.org/10.22037/meipm.v6i2.23664

سابقه و هدف: سالانه در حدود 5-4 ميليون مورد مارگزيدگي در جهان اتفاق مي‌افتد که از بين آن‌ها 125000-20000 مورد منجر به مرگ مي‌شود. در استان اردبيل ميزان بروز مارگزيدگي 5-3 در صد هزار نفر هست اين مطالعه جهت تعيين وضعيت مارگزيدگي در سطح استان و تعيين نقاط پرخطر و کم‌خطر جهت آموزش، مديريت، پيشگيري و کنترل تدوين گرديد.

روش بررسي: اين مطالعه به‌صورت تحليلي توصيفي موردبررسي قرار گرفت و کليه موارد مارگزيدگي که از سال 1390 تا 1394 اتفاق افتاده بود و به مراکز درماني و بيمارستان‌ها مراجعه کرده بودند با حفظ ملاحظات اخلاقي موردمطالعه قرار گرفت. نقشه‌هاي پراکندگي با استفاده از نرم‌افزار ArcMap GIS version 10.3 و درون‌يابي IDW تهيه گرديد.

يافتهها: جمعاً 229 مورد مارگزيدگي در استان اتفاق افتاده بود که 74 درصد در مناطق روستايي و 26 درصد در مناطق شهري بود و بيشترين موارد در شهرستان‌هاي پارس‌آباد (7/29%) و کمترين مورد در کوثر و نمين (87/0%) ثبت‌شده بود. مارگزيدگي در 105 منطقه گزارش‌شده و نتيجه درون‌يابي نشان داد که 3 منطقه پرخطر در استان اردبيل وجود داشت.

نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد که منطقه شمال (شهرستان پارس‌آباد) و جنوب (شهرستان خلخال) استان اردبيل ازنظر بروز مارگزيدگي جزو منطقه‌هاي ريسک بودند.

 

How to cite this article:

Moradiasl E , Adham D , Mirzanejadasl H, Eghbali H , Solimanzadeh H , Rafinejad J , Abazari M , Akbarzadeh T. Spatial Analyses of Snakebite in Ardabil Province for GIS in 2011-15 Years. J Saf Promot Inj Prev. 2018; 6(2):81-6.

 

شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر بروز خطاهاي انساني در بخش سلامت: مطالعه مروري منظم

ایرج محمدفام, یونس محمدی, محمدرضا امیری, صفورا کریمی

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 6 شماره 2 (2018), 9 December 2018, صفحه 90 - 87
https://doi.org/10.22037/meipm.v6i2.23665

 

سابقه و هدف: با وجود تلاشهاي مداوم براي کاهش خطاهاي انساني در سيستم هاي مختلف، اشتباهات و رفتار نا ايمن علت اصلي وقوع حوادث در محيط کار مي باشد. مراکز درماني و بيمارستان ها يکي از مکان هايي است که رخداد خطاي انساني در آن به وفور امکان پذير است. بنابراين يک مرور سيستماتيک مطالعات گذشته، بهترين راه براي به اشتراک گذاشتن يافته هاي مفيد مطالعات و در دسترس قرار گرفتن گرايشات مطالعات آينده در زمينه خطاي انساني مي باشد.

روش بررسي: جستجوي الکترونيکي از پايگاه هاي اطلاعاتي پايگاه هاي اطلاعاتي مورد نظر صورت گرفت. اين مقالات از پايگاه هاي Pubmed, Scopus, Web of Science از ابتداي تاسيس آنها صورت گرفت. کليد واژه هاي مورد استفاده شامل (Performance shaping factors OR PSF) AND (human error OR human errors) AND (health care OR health system OR health section) بود.

يافته ها: پس از جستجو 6800 چکيده مقاله يافت شد. 5327 عنوان مقاله به دليل اينکه در راستاي اهداف مطالعه و معيارهاي ورود به مطالعه نبودند، حذف شدند. پس از بررسي 1473 چکيده به صورت مستقل توسط دو نفر محقق، 81 متن مقاله انتخاب و با مطالعه دقيق آنها در نهايت 30 مقاله در راستاي کامل موضوع مورد مطالعه انتخاب شدند.

نتيجه گيري: با تحليل نتايج مشخص شد سه عامل کمبود مهارت (1/12%)، نامناسب و ناکافي بودن تجهيزات (1/11%) و کمبود تجربه (1/11%) سه عامل اصلي اثر گذار در بروز خطاهاي انساني مي باشند. بيشترين و کمترين انواع خطاها به ترتيب به خطاي اجراي عمل (30%) و خطاي بازيابي (3/13%) بود.

 

How to cite this article:

Mohammadfam I , Mohammadi Y , Amiri MR, Karimi S. Identifying and Prioritizing the Factors Affecting on the Human Errors in Health Care: Systematic Review. J Saf Promot Inj Prev. 2018; 6(2):87-90.

 

 

شناسايي خطاهاي انساني و بررسي فاکتورهاي درون‌سازماني مؤثر بر بروز خطا درصنعت گاز

نازنین پورفتاح, غزاله منظمي تهراني, احمد علی بابایی, سیده معصومه یوسفیاتی

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 6 شماره 2 (2018), 9 December 2018, صفحه 98 - 91
https://doi.org/10.22037/meipm.v6i2.23779

 

سابقه و هدف: نگاه تخصصي به حوادث رخ‌داده در صنايع مختلف نشان داده است که مبناي ايجاد حوادث تنوع زيادي نداشته و خطاهاي انساني عامل اصلي وقوع اکثر حوادث مي‌باشد. بنابراين شناخت الگو و ريشه‌يابي علل بروز خطا يک رويکرد مهم در درک و بهبود مديريت ايمني در صنايع مي‌باشد. اين مطالعه باهدف بررسي خطاهاي انساني و عوامل درون‌سازماني  مؤثر بر بروز خطا در حوادث منجر به فوت صنعت گاز ايران با استفاده از روش آناليز فاکتورهاي انساني و طبقه بندي سيستم انجام شد.

روش بررسي: روش آناليز فاکتورهاي انساني و طبقه بندي سيستم ساختار سلسله مراتبي دارد و 19 طبقه از عوامل سببي (خطاهاي فعال و نقايص نهفته) را در چهار سطح، اعمال ناايمن (سطح اول)، پيش شرايط براي اعمال ناايمن (سطح دوم)، نظارت و سرپرستي اعمال ناايمن (سطح سوم)، تأثيرات سازماني (سطح چهارم) طبقه‌بندي مي‌کند. در اين مطالعه گزارش حوادث منجر به فوت صنعت گاز ايران (سال 95-87) با استفاده چک ليست‌هاي سطوح چهارگانه چهارچوب اصلي روش آناليز فاکتورهاي انساني و طبقه بندي سيستم و همچنين چک‌ليست‌هاي تدوين‌شده توسط وزارت دفاع ايالات‌متحده در چهار سطح مذکور موردبررسي قرار گرفت.

يافتهها: نتايج بررسي خطاهاي انساني بر اساس روش آناليز فاکتورهاي انساني و طبقه بندي سيستم نشان داد در بين عوامل درون‌سازماني 34/2 درصد از علل در سطح اعمال ناايمن، 26/3 درصد در سطح نظارت ناايمن، 22/4 درصد در سطح پيش شرايط براي اعمال ناايمن و 1/17 درصد در سطح تأثيرات سازماني قرار داشتند.

نتيجهگيري: حضور درصد بالاي فاکتورهاي مربوط به خطاها، تخلفات و نظارت ناايمن در نتايج حاصل از مطالعه‌ي حاضر، نشان‌دهنده‌ي نياز به  تمرکز بيشتر و ارزيابي دقيق‌تر اين گروه‌ها و تدوين استراتژي بهبود کارآمد است. همچنين نتايج نشان داد روش آناليز فاکتورهاي انساني و طبقه بندي سيستم ، مي‌تواند به‌طور سيستماتيک جهت شناسايي خطاهاي انساني و علل وقوع آن در محدوده‌ي سازمان و برقراري مداخلات ايمني مؤثر و هدفمند در صنايعي نظير صنعت گاز مورداستفاده قرار گيرد.

 

مورد-شاهدی


بررسي عوامل خطر مرتبط با سوانح و حوادث ترافيکي در رانندگان شهر کاشان

علي مرادي, خالد رحماني, جليل حسني, حميدرضا گيلاسي, فاطمه دارابي

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 6 شماره 2 (2018), 9 December 2018, صفحه 64 - 55
https://doi.org/10.22037/meipm.v6i2.22154

 

سابقه و هدف: ايران يكي از كشورهاي داراي بيشترين موارد جراحات و مرگ‌ و مير ناشي از حوادث ترافيکي است. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسي عوامل خطر مرتبط با حوادث ترافيکي در رانندگان شهر کاشان، ايران بود.

روش بررسي: در اين مطالعه مورد شاهدي 155 راننده صدمه‌ديده يا فوت‌شده در اثر سوانح رانندگي مرتبط با اتومبيل به عنوان گروه مورد انتخاب شدند و به ازاي هر مورد، يک راننده که در همان ساعت و روز هفته از مکان رخداد تصادف عبور مي‌کرد، به‌عنوان شاهد انتخاب شد. تحليل داده ها با استفاده از آزمون کاي دو و مدل رگرسيون لجستيک در نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد.

يافته ها: در اين مطالعه درمجموع 310 راننده اتومبيل (در هريک از گروه‌هاي مورد و شاهد 155 راننده) موردبررسي قرار گرفت که 304(1/98 %) نفر آن‌ها مرد و 6(9/1 %) نفر زن بودند. پس از حذف اثر متغيرهاي مخدوش‌کننده با استفاده از مدل رگرسيون لجستيک ارتباط معني‌دار بين شغل (25/6=OR)، تحصيلات (33/8=OR)، عادت رانندگي در شب (91/4=OR)، عدم استفاده از کمربند ايمني (26/5=OR)، سابقه تصادف (63/2=OR)، سابقه مصرف دارو (70/3=OR)، وضعيت بينائي (31/5=OR) و وقوع سانحه رانندگي مشاهده شد.

نتيجهگيري: براساس نتايج اين مطالعه، وقوع حوادث ترافيکي با متغيرهاي مختلفي همچون تحصيلات پائين تر، رانندگي در شب، نبستن کمربند ايمني، سابقه تصادف قبلي و سابقه مصرف دارو ارتباط معني دار دارد. از نتايج مطالعه حاضر مي‌توان در طراحي بهتر برنامه‌هاي پيشگيري از سوانح ترافيکي و ارتقاء ايمني معابر عمومي استفاده نمود. 

 

How to cite this article:

Moradi A, Rahmani Kh, Hasani J, Gilasi HR, Darabi F. Assessment of Risk Factors Related to Traffic Crashes among Drivers in Kashan. J Saf Promot Inj Prev. 2018; 6(2):55-64.