تجزیه و تحلیل منع سوءاستفاده از حق در جریان آزاد اطلاعات از منظر نظام بینالملل حقوق بشر
مجله اخلاق زیستی- علمی پژوهشی,
دوره 12 شماره 1 (1401),
3 December 2022,
صفحه 1-14
https://doi.org/10.22037/bioeth.v12i1.39312
زمینه و هدف: در نظام بینالملل حقوق بشر، حق دریافت و نشر اطلاعات، از جمله حقوق بنیادین بشر برشمرده شده است، ولی مطابق اسناد حقوق بشری این حق، مطلق نبوده و با شرایط، ضوابط و محدودیتهایی همراه است. هدف پژوهش حاضر، یافتن شیوههای منع سوءاستفاده از حق در جریان آزاد اطلاعات است.
روش: تحقیق حاضر، مطالعهای نظری است و با روش تحلیل کیفی محتوا، انجام شده است. روش جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای بوده و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات انجام گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافتهها: اصل منع سوءاستفاده از حق، خواه به عنوان جزئی از اصل حسن نیت یا قاعده لاضرر و خواه به عنوان اصلی مستقل، محدودکننده جریان آزاد اطلاعات و استثنایی بر حق دریافت و انتشار اطلاعات است. بر این اساس، باید خوانشی مضیق و دقیق از آن ارائه نمود تا نقش مخدوشکننده آزادی بیان را ایفا ننماید، چه اینکه طبق یک ضابطه کلی، سوءاستفاده از حق، در مقام تحدید حق دریافت و انتشار اطلاعات زمانی قابل استناد است که مطابق استاندارهای جوامع مردمسالار و در قوانین موضوعه آورده شده باشد.
نتیجهگیری: نوشتار پیش رو، با توجه به انتزاعی و سیالبودن مفهوم سوءاستفاده از حق، ضمن تلاش برای رهیافتی دقیقتر به مفهوم اصل یاد شده، معیارهایی چون سوءنیت و عدول از غایت اجتماعی حق را به عنوان ملاکهای سوءاستفاده از حق دریافت و نشر اطلاعات بررسی نموده و معیار «زیان آگاهانه نامتعارف» را بدین منظور پیشنهاد داده است. از دیدگاه نوشتار حاضر سوءاستفاده از حق دریافت و انتشار اطلاعات تنها هنگامی رخ میدهد که یک فرد، سازمان و یا کشور در جریان آزاد اطلاعات با آگاهی کامل به گونهای رفتار نماید که منجر به زیان نامتعارف به دیگران شود.