جنبههای حقوقی و اخلاقی ضرورت کاربرد انرژیهای تجدیدپذیر
مجله اخلاق زیستی- علمی پژوهشی,
دوره 12 شماره 1 (1401),
3 December 2022
https://doi.org/10.22037/bioeth.v12i1.44732
چکیده
زمینه و هدف: انرژیهای تجدیدپذیر فرصتی مغتنم برای مقابله با چالشهای زیستمحیطی و تغییرات اقلیمی و در عین حال راهحلی برای دستیابی به توسعه پایدار و عدالت بیننسلی شناخته میشوند. این پژوهش با هدف بررسی جنبههای حقوقی و اخلاقی مرتبط با کاربرد انرژیهای تجدیدپذیر به انجام میرسد.
روش: این تحقیق به روش کتابخانهای و اسنادی انجام میشود. با بررسی منابع حقوقی داخلی و بینالمللی، اسناد مرتبط با انرژیهای تجدیدپذیر، و تحلیل مبانی اخلاقی، به درک جامعتری از ضرورت حقوقی و اخلاقی استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر نائل میشویم.
ملاحظات اخلاقی: پژوهش حاضر با توجه به اصول علمی و اخلاقی و تکیه بر اصل صداقت و اصالت به انجام رسیده است.
یافتهها: برای مقابله با تخریب محیطزیست، الزامات داخلی و بینالمللی عدیدهای در اسناد حقوقی مشاهده میشود که مشارکت همهجانبه دولتها، نهادهای خصوصی و سازمانهای بینالمللی را ضروری میسازد. این امر همچنین مبین ضرورت بکارگیری روشهای مؤثر مقابله با محیط زیست از جمله توسعه کاربرد انرژیهای تجدیدپذیر است. در حوزه حقوق بینالملل، معاهدات و توافقنامههایی نظیر پیمان پاریس و اهداف توسعه پایدار بر ضرورت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر تأکید دارند. در سطح ملی، مقرراتی مانند قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی و قانون حمایت از صنعت برق، چارچوبهای قانونی لازم برای توسعه این انرژیها را فراهم کردهاند. از منظر اخلاقی نیز استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر علاوه بر تأمین اصل سودرسانی و منع زیان رسانی، بهعنوان رویکردی عادلانه در تأمین نیازهای انرژی نسلهای آینده مطرح میشود و مسئولیت دولتها در قبال نسلهای آینده و محیطزیست را برجسته میکند.
نتیجهگیری: انرژیهای تجدیدپذیر، ضرورتی غیرقابلانکار برای دستیابی به توسعه پایدار و کاهش آسیبهای زیستمحیطی است. جهت مقابله با بحرانهای زیستمحیطی و حمایت از توسعه انرژیهای تجدیدپذیر، وجود همکاریهای گسترده جهانی میان دولتها و سازمانهای بینالمللی امری حیاتی است. برای تحقق این هدف، صرف تدوین مقررات کافی نیست؛ بلکه اجرای مؤثر و عملی ضمانتهای اجرایی، اعم از قوانین ملی و عرفی، نیازمند تعهد مشترک در سطح بینالمللی است تا نظامی منسجم و پایدار برای حفظ محیطزیست و توسعه انرژیهای تجدیدپذیر به وجود آید. در این راستا باید توازن و انسجام عملی میان عوامل مختلفی چون اقدامات جنبشهای مردمی، اقدامات بخشها و مراکز صنعتی خصوصی، اقدامات دولت در عرصه داخلی و بینالمللی بر اساس اهداف شبکه سیاستی جهانی انرژیهای تجدیدپذیر REN21 و ضمانت اجراهای قوانین مدون و عرفی در عرصه جهانی تمهید گردد.
- انرژیهای تجدیدپذیر
- حقوق
- اخلاق زیستمحیطی
- توسعه پایدار
- عدالت بیننسلی
ارجاع به مقاله
مراجع
Moomba W. Aligning values for effective sustainability planning. Planning for Higher Education. 2020;31(3):160.
The European Energy Charter. The concluding document of the Hague Conference on the European Energy Charter signed at The Hague on 17 December 2021.
The Energy Charter Treaty (ECT). Energy Charter Conference; 16-17 December 1994; Lisbon, Portugal.
Energy Charter Protocol on Energy Efficiency and Related Environmental Aspects (PEEREA).
Curry P. Ecological ethics: an introduction. Cambridge: Polity Press; 2020. p. 115-122.
Riding Y. Conflict, consensus, and rationality in environmental planning: an institutional discourse approach. New York: Oxford University Press; 2019. p. 1.
GA/Res.217A. GAOR. 3rd Sess, Official Records, Part I, Resolutions; p. 71.
Fawcett J.E.S. The law of nations. London: The Penguin Press; 1968. p. 151.
Giorgetta S. The right to a healthy environment. UN Doc. A/Con NF.157/23; 12 July 1993. p. 392.
Birnie W.P., Boyle A.E. International law & the environment. Oxford: Oxford University Press; 1995. p. 30-39.
Sohn L.B. The Stockholm Declaration on the human environment. Harvard International Law Journal. 1973;14(3):423.
Ottinger R.L., Robinson N., Tafur V. Compendium of sustainable energy laws. Cambridge: Cambridge University Press; 2015. p. 99-101.
African (Banjul) Charter on Human and Peoples' Rights. Adopted 27 June 1981. OAU Doc. CAB/LEG/67/3 rev. 5, 21 I.L.M. 58; 1982. Part I: Rights and Duties, Chapter 1: Human and Peoples' Rights, Article 24.
Economic, Social and Cultural Rights. Protocol of San Salvador; 1988. Article 11: Right to a healthy environment.
Lafferty W. Toward sustainable development: the goals of development and conditions of sustainability. London: M.C. Milan Press; 2018. p. 30.
Boyle A., Freestone D. International law and sustainable development. New York: Oxford University Press; 2020. p. 1.
Yang T., Percival R.V. The emergence of global environmental law. Vermont School of Law & Maryland School of Law; 2009. No. 36. p. 649.
Third World Renewable Energy Assembly. Bonn, Germany; 26-30 November 2005. Available from: http://www.eurosolar.de/en/images/stories/pdf/WREA_2005_final_communique_en.pdf
Johannesburg Declaration on Sustainable Development. Adopted at the 17th plenary meeting of the World Summit on Sustainable Development; 4 September 2020.
International Energy Agency. Available from: www.iea.org/speech/2016/nato.pdf
BP Statistical Energy Review. Available from: http://www.bp.com/statistical_energy_review_2008/STAGING/local_assets/2020_downloads/statistical_review_of_world_energy_full_report_2018.pdf
Iranian Energy Balance. Available from: http://www.iranenergy.org.ir/statistic%20info/energy%20balance/energy%20balance.htm
Iranian Majlis News. Available from: http://rc.majlis.ir/fa/news/print_version/805146
- چکیده مشاهده شده: 125 بار