تحلیل عوامل اجتماعی اقتصادی مؤثر بر سلامت روان در ایران
سلامت اجتماعی,
دوره 2 شماره 2,
22 May 2015
,
صفحه 117-126
https://doi.org/10.22037/ch.v2i2.9936
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات نشان می دهند طی سالهای اخیر اختلالات روانی در جوامع مختلف افزایش یافته است. با توجه به پیوستگی علوم انسانی، بررسی توأم عوامل اقتصادی اجتماعی می تواند توصیههای سیاستی مهمی در بر داشته باشد. از این رو این پژوهش با هدف تعیین تأثیر عوامل اجتماعی اقتصادی بر سلامت روان ایرانیان انجام شد.
روش و مواد: این مطالعه با رهیافتی تحلیلی توصیفی با استفاده از اطلاعات 30 استان ایران طی سال های 1386 تا 1390 و با رهیافتی تحلیلی توصیفی انجام شد و تأثیر محرک های اجتماعی و اقتصادی بر سلامت روان ایرانیان به تفکیک جنسیتی ارزیابی شد. تمام اطلاعات آماری از مرکز آمار ایران استخراج شد. در این مطالعه از نرخ خودکشی به عنوان شاخصی برای سلامت روان استفاده شد. رهیافت آماری استفاده شده، پانل تعمیم یافته با اثرات ثابت و با در نظر گرفتن واریانس ناهمسانی است.
یافته ها: در این مطالعه ضریب نرخ باسوادی مردان و زنان ایرانی به ترتیب 019/0 و 092/0-، نرخ شهری سازی 34/0- و 11/0، نرخ بیکاری 048/0 و 025/0، نابرابری درآمد 37/0- و 06/0-، نرخ جرم و جنایت 081/0 و 067/0 و نرخ تورم 074/0 و 022/0 ارزیابی شد که تمامی متغیرها به جز نرخ با سوادی مردان رابطه معنی داری در سطح 1% با نرخ خودکشی داشتند.
نتیجه گیری: نرخ بیکاری، جرم، تورم و نابرابری درآمد در استان ها، تأثیر یکسان و معنیداری بر نرخ خودکشی مردان و زنان ایرانی داشتند. بهطوریکه تأثیر سه عامل اول منفی و عامل آخر مثبت ارزیابی شد و سایر عوامل (نرخ شهری سازی، طلاق و باسوادی) تأثیرات متضادی بر سلامت روان ایرانیان داشتهاند. در این مطالعه از نرخ خودکشی به عنوان شاخصی برای سلامت روان بهره گرفته شده است.
- سلامت روان
- پانل تعمیم یافته
- محرک های اجتماعی اقتصادی
ارجاع به مقاله
مراجع
Blue I, and Harpham T. Urbanization and mental health in developing countries. Current Issues in Public Health 1996;2:181–5.
Cardozo BL, Bilukha OO, Crawford CA, Shaikh I, Wolfe MI, Gerber ML, et al. Mental health, social functioning and disability in postwar Afghanistan”. Journal of the American Medical Association 2004;292(5):575–84.
Andrés AR, Chakraborty B, Dasgupta P, Mitra S. Realizing the significance of socio-economic triggers for mental health outcomes in India. Journal of Behavioral and Experimental Economics 2014;8:50-7.
Hamermesh DS and Soss NM. An economic theory of suicide. Journal of Political Economy 1974; 82(1):83–98.
Durkheim E. Suicide. New York: Free Press;1966.
Nolen-Hoeksema S. Sex Differences in Depression. Stanford, CA: Stanford University Press; 1990.
Joseph A, Abraham S, Muliyil JP, George K, Prasad J, Minz S, et al. Evaluation of suicide rates in rural India using verbal autopsies, 1994–9. British Medical Journal 2003; 326(7399):1121–2.
Minoiu C, and Andrés AR. The effect of public spending on suicide: Evidence from U.S. state data. The Journal of Socio-Economics 2008; 37(1):237–61.
Bradshaw YW. Urbanization and underdevelopment: a global study of modernization, urban bias and economic dependency. American Sociological Review 1987;52(2):224–39.
Qin P. Suicide risk in relation to level of urbanicity - a population-based linkage study. International Journal of Epidemiology 2005;34(4):846–52.
Stafford M, Chandola T, Marmot M. Association between fear of crime and mental health and physical functioning. American Journal of Public Health 2007;97(11):2076-81.
Chuang HL, and Huang WC. A re-examination of the suicide rates in Taiwan. Social Indicators Research 2007;83(3):465–85.
Chukuezi CO. Women participation in household Labour in Nigeria. European Journal of Social Sciences 2010;13(2):296–304.
Marusic A, Khan M, Farmer A. Can the interaction of poverty and literacy explain some variability of suicide rates in Europe? European Journal of Psychiatry 2002;16(2):103–7.
Keshavarz Haddad GH, Bagheri Ghanbarabadi M. Individual Married Female Labor Participation: An Application of Parametric & Non-Parametric Econometric Analysis. Economic Research 2010;46(4):151-74. (Full Text in Persian)
- چکیده مشاهده شده: 6431 بار
- PDF دانلود شده: 1681 بار