ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

سابقه و هدف: حوادث و بیماری‌های شغلی برای سازمان هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیمی را تحمیل می‌کند که شاید در پاره‌ای از موارد غیرقابل جبران باشد. بنابراین ضروری است تا با اتخاذ تصمیمات و رویکردهای پیشگیرانه از بروز خسارات جانی، مالی و زیست‌محیطی جلوگیری شود. یکی از مهم‌ترین ابزارها مبحث شناسایی خطرات و ارزیابی ریسک است.

روش کار: این پژوهش از نوع تحلیلی- توصیفی و مقطعی است که هدف آن تحلیل اقتصادی ریسک‌های بهداشتی، ایمنی و زیست‌محیطی در یک شرکت تولید و مونتاژ قطعات الکترونیکی می‌باشد. به این منظور از کاربرگ‌های JHA به جهت شناسایی خطرات شغلی و با استفاده از دو تکنیک فاین کینی و نوکیا زیمنس نتورک اقدام به ارزیابی ریسک شد. همچنین از آزمون‌های کای اسکوئر و پیرسون به ترتیب جهت تحلیل ارتباط بین نتایج حاصل از تعیین سطح ریسک و نتایج حاصل از برآورد تقریبی میزان خسارات مالی استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که رده‌های شغلی اپراتور مونتاژ قطعات الکترونیکی (25) و انباردار (20) از بیشترین فراوانی خطرات شغلی برخوردار هستند. بالاترین سطح ریسک مربوط به ریزش اقلام از قفسه‌های انبار و کمترین آنها مربوط به لبه‌های تیز و برنده و استرس شغلی بودند. نتایج حاصل از آزمون کای اسکوئر نشان داد که ارتباط معنادار بین نتایج بدست آمده از دو تکنیک فاین کینی و نوکیا زیمنس نتورک وجود دارد و نتیجه آزمون پیرسون نشان داد از نقطه‌نظر برآورد خسارات مالی هیچ ارتباط مثبتی وجود ندارد.

نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که تکنیک نوکیا زیمنس نتورک برخلاف روش فاین کینی به طور اختصاصی قادر به برآورد میزان خسارات خطرات شغلی نمی‌باشد و استفاده از آن تنها در پروژه‌ها قابلیت اجرا دارد.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Badparva F, Varharami V, Lahijanian A. Risks Economical Analysis HSE Based on Fine Kinney and Nokia Siemens Network Techniques in One of Electronic Kits Assembly and Production Company. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2023;11(1):1-16. Doi: 10.22037/iipm.v11i1.33515

سابقه و هدف: تاب‌آوري به عنوان توانایی سازگاري موفق با شرایط تهدیـد‌کننـده، برای موفقیت در شغل پرستاری مفهومی شناخته شده اســت، به علاوه مدیریـت ریسک ابـزاری بـرای بهبـود کیفیـت خدمـات درمانـی در بیمارسـتان‌هـا است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط مدیریت ریسک بیمارستانی با تاب­آوری پرستاران صورت گرفت.

روش کار: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعی توصيفي - تحلیلی از نوع همبستگی است كه در سال1400 در بیمارستان­های منتخب شهر اهواز انجام گرفت. با توجه به تعداد کل جامعه آماری،151 نفر از پرستاران با فرمول کوکران به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ضمن رعایت ﻣﻼﺣﻈﺎت اﺧﻼﻗﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻓﺮم رﺿﺎﯾﺖ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ، داده‌ها با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد تاب­آوری کونور و دیویدسون (2003) و پرسشنامه مدیریت ریسک بیمارستانی جمع‌آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های آمار توصیفی(ميانگين، درصد فراواني) و استنباطی( همبستگی اسپیرمن) با نرم افزار 24SPSS  انجام گردید.

یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد میزان نمرات مدیریت ریسک بیمارستانی پرستاران 130.68و تاب آوری پرستاران 91.88 بدست آمد. نتیجه آزمون همبستگی اسپرمن نشان داد بین مدیریت ریسک پرستاران و تاب‌آوری رابطه مثبت و معني‌داري وجود دارد (r = 0.405 and p < 0.001).

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه مي‌توان بيان کرد، مدیریت ریسک بیمارستانی می‌تواند موجب افزایش تاب آوری پرستاران گردد. بنابراین با برنامه‌ریزی در کوریکولوم آموزش پرستاری و اجرای دوره‌های ضمن خدمت جهت افزایش مهارت مدیریت ریسک پرستاران می‌توان به بهبود و ارتقای تاب‌آوری به عنوان یک مهارت روانشناختی در پرستاران کمک کرد.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Zaman Pour L, Alavi A. Investigating the Relationship between Hospital Risk Management and Nurses' Resilience: A Case Study of Selected Hospitals in Ahvaz. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2023;11(1):17-24.                                       Doi: 10.22037/iipm.v11i1.40896

سابقه و هدف: ایمنی بیمارستان و بیمار یک ضرورت جهانی است و تلاش‌ها برای ارزیابی آمادگی بیمارستان‌ها در مواقع اضطراری و بحران امری اساسی در هر کشور می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی شاخص فارسی ایمنی بیمارستان (FHSI)‌ در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران در بازه زمانی چهارساله از سال 1400-1397 می‌باشد.

روش کار: این پژوهش از نوع کمی، توصیفی، مقطعی و کاربردی می‌باشد. با روش سرشماری، همه 14 بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران از سال 1400-1397 انتخاب شدند. ابزار FHSI تکمیل‌شده این بیمارستان‌ها در 4 سال مذکور مورد بررسی قرار گرفت. در این ابزار ارزیابی 3 بخش موردنظر می‌باشد: ایمنی سازه (18 مورد)؛ ایمنی غیر سازه‌ای (93 مورد)؛ و مدیریت اضطراری و بلایا (40 مورد). در تجزیه‌وتحلیل نتایج نهایی بیمارستان‌ها، از شاخص‌های آمار توصیفی میانگین و درصد در spss 22 استفاده‌شده است. امتیاز ایمنی بالا یا رده  A(66% - 100%) امتیاز ایمنی متوسط یا رده B (36% - 65%) امتیاز ایمنی پایین یا رده C (0% - 35%) می‌باشد.

یافته‌ها: شاخص میانگین کل FHSI در این بیمارستان‌ها در 4 سال مذکور 0.97 ± 67.97% بود که از 67.49% در سال 1397 به 69.11% در سال 1400 رسیده و در رده A بالاتر رفته است. امتیاز ایمنی غیر سازه‌ای با میانگین چهار سال 1.16% ± 66.44%، از 64.84%در سال 1397 به 66.99% در سال 1400 رسیده است، امتیاز ایمنی سازه‌ای با میانگین چهار سال 1.52% ± 70.27%، از 71.67% در سال 1397 به 70.77% در سال 1400 رسیده است و امتیاز ایمنی مدیریت فوریت و بلایا، با میانگین چهار سال3.14± %64.52، از 61.01%در سال 1397 به 68.12% در سال 1400 رسیده است.

نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه رده امتیاز ایمنی بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه در مواقع اضطراری و بلایا در سطح بالا می‌باشد و قادر به ادامه کار ‌می‌باشند، ولی با توجه به اهمیت این بیمارستان‌ها در استان تهران و کشور توصیه می‌شود سیاست‌گذاران دانشگاه و بیمارستان‌ها، با ارتقا ایمنی در سامانه‌های حفاظت از آتش و تأمین آب، افزایش کانال‌های ارتباطی، ارائه آموزش‌های لازم به مدیران و کارکنان بیمارستان‌ها و تخصیص بودجه در سه بعد سازه‌ای، غیر سازه‌ای و مدیریت فوریتی، اقدامات پیشگیرانه، میان‌مدت و بلندمدت را در دستور کار قرار دهند.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Chamani Cheragh Tepe R, Jahangiri K, Abbasi Dolatabadi Z. Survey of Farsi Hospital Safety Index in Teaching Hospitals of Tehran University of Medical Sciences in a Four- Year Period from 2018 to 2021. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2023;11(1):25-39. Doi: 10.22037/iipm.v11i1.41386

سابقه و هدف: هدف تحقیق عوامل مؤثر بر مدل ارتقاء سواد ریسک‌های سلامت، ایمنی و محیط‌زیست (HSE) است. سازمان‌ها بدون کارکنان سالم و ایمن نمی‌توانند کار کنند. سواد سلامت به این موضوع پرداخته است که آیا فرد با الزامات پیچیده ارتقاء و حفظ سلامت در جامعه مدرن همخوانی دارد یا خیر.

روش کار: محقق با به‌کارگیری رویکرد مرور نظام‌مند و فراترکیب، به تحلیل نتایج و یافته‌های محققین قبلی دست‌زده و با انجام گام‌های 7گانه روش ساندلوسکی و باروسو، به شناسایی عوامل مؤثر پرداخته است. از بین 556 مقاله، 55 مقاله بر اساس روش CASP انتخاب شد همچنین روایی تحلیل با مقدار ضریب کاپا 0.711 تائید گردید. در این زمینه به‌منظور سنجش پایایی و کنترل کیفیت، از روش رونوشت استفاده گردید که مقدار آن برای شاخص‌های شناسایی‌شده در سطح توافق عالی شناسایی شد. نتایج حاصل از تحلیل داده‌های گردآوری شده در نرم‌افزار MAXQDA منتج به شناسایی 84 کد اولیه در 16 مقوله در 5 بعد شد.

یافته‌ها: درنهایت ابعاد 5گانه برنامه‌ریزی، مفاهیم توسعه سواد، اجرایی سازی آموزش، ارزیابی و بازنگری به‌عنوان ابعاد تأثیرگذار بر روی سواد ریسک‌های سلامت، ایمنی و محیط‌زیست شناسایی شد.

نتیجه‌گیری: سازمان‌ها می‌توانند با تمرکز بر روی این عوامل در راستای ارتقا سواد ریسک‌های HSE به‌عنوان یکی از عوامل پیشگیرانه و بهبوددهنده تصمیم‌گیری در میان کارکنان خود اقدام نمایند. آنچه می‌توان از مقوله‌ها و ابعاد برداشت نمود، عدم امکان ارتقا متوازن و متناسب سواد ریسک‌های HSE در یک سازمان توسط یک فرد و یک بخش و حتی خود سازمان به‌تنهایی است. ارتقا سواد ریسک‌های HSE درگرو توجه و مساعدت عوامل فرا سازمانی، سازمانی و فردی است.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Yari A, Shobeiri SM, Rezaei M, Hamidieh A. Factors Affecting Health, Safety and Environmental Risk Literacy Promotion Model. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2023;11(1):40-57. Doi: 10.22037/iipm.v11i1.41735

سابقه و هدف: بررسی رفتار مادران به هنگام وقوع سانحه برای کودک در برنامه­ ریزی ­های لازم در راستای توانمندسازی مادران و حفظ سلامت کودکان می­ تواند موثر باشد. لذا مطالعه حاضر به عنوان یک نیازسنجی آموزشی و با هدف تعیین قدرت پیشگویی سازه­ های مدل اعتقاد بهداشتی در انجام کمک­ های اولیه توسط مادران دارای کودک زیر 6 سال در زمان سانحه در شهرستان ازنا انجام پذیرفته است.

روش کار: پژوهش حاضر مطالعه مقطعی- تحلیلی بر روی 100 نفر از مادران دارای کودک کمتر از 6 سال مراجعه­ کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر ازنا در سال 1401-1400 می­ باشد. روش گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته پایا و روا بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بوده است. اطلاعات جمع­ آوری­ شده توسط نرم افزار spss 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن مادران 56/3 ± 41/27 سال، سن کودکان 38/1 ± 9/2 سال مشاهده شد. میانگین نمرات آگاهی مادران 8/25، موانع درک­ شده 84/61، خود­کارآمدی 08/64، عملکرد 74/21، بود. نتایج نشان داد که بین آگاهی، منافع درک­ شده همبستگی مثبت، بین خودکارآمدی و موانع  درک ­شده همبستگی منفی وجود داشت. در تحلیل رگرسیونی سن کودک و سازه­ های موانع درک­ شده و خودکارآمدی در مجموع 18 درصد (180/0=  R2) از تغییرات رفتار را پیشگویی نمودند.

نتیجه‌گیری: باتوجه به تاثیرگذاری سازه ­های منافع درک ­شده و خودکارآمدی و موانع درک­ شده باید در توانمندسازی مادران جهت مدیریت صحنه به هنگام وقوع سانحه برای کودک برنامه ­های آموزشی با تاکید بر این سازه­ ها اجرا گردد.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Nori R, Shamsi M, Khorsandi M, Almasi-Hashiani A. The Predictive Power of Health Belief Model Constructs in Performing First Aid by Mothers with Children under 6 Years Old at the Time of an Accident. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2023;11(1):71-79. Doi: 10.22037/iipm.v11i1.41674

سابقه و هدف: آسیب‌دیدگی به طرز چشمگیری منجر به اختلال در عملکرد افراد و تیم می شود؛ بنابراین پیشگیری از آسیب باید در اولویت تمرین تیم باشد. برای طراحی برنامه‌های پیشگیری اولین قدم شناسایی عوامل خطرزا است. حس وضعیت مفصل یکی از این عوامل است. هدف از این مطالعه مروری و فراتحلیل بررسی تأثیر مداخلات کشش عضلانی بر حس وضعیت مفاصل اندام تحتانی با رویکرد پیشگیری از آسیب است.

روش کار: کلمات کلیدی این مطالعه مروری در تاریخ 24 سپتامبر 2022 توسط دو محقق در پایگاه‌های الکترونیکی پاپ مد، گوگل اسکولار، وب اف ساینس، اسکوپس، علم نت، مگ ایران، جهاد دانشگاهی توسط دو محقق جست‌وجو شد. کیفیت مقالات توسط چک‌لیست دونز و بلک بررسی شد. تحلیل آماری به کمک نرم‌افزار CMA انجام شد. به ‌منظور بررسی همگنی داده‌ها از Q- test و به منظور تخمین میزان درصد ناهمگنی از I² استفاده شد. همچنین برای ارزیابی خطر سوگیری مقالات از فانل پلات و ایگر تست و در صورت مشاهده احتمال سوگیری از روش trim - and - fill استفاده شد.

یافته‌ها: از 7487 مطالعه یافت شده در پایگاه‌های منتخب، 25 مطالعه بعد از بررسی عنوان و چکیده انتخاب و بعد از بررسی متن 10 مقاله وارد این مطالعه شد. نتایج نشان داد که تمرینات کششی اثر معنی‌داری بر حس وضعیت مفصل (0/05 < P) مچ پا و زانو ندارد.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که کشش اثر معنی‌داری بر حس وضعیت مفصل مچ پا و زانو ندارد. با توجه به اینکه مدت‌زمان کشش اکثر مطالعات کوتاه بود، یکی از دلایل مهم برای معنی‌دار نشدن مدت‌زمان کشش بود. بنابراین نیاز است مطالعات بیشتری با زمان‌های طولانی‌تر انجام شود.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Sayyadi P, Minoonejad H, Seidi F, Shikhhoseini R, Arghadeh R. The Effect of Muscle Stretching Interventions on the Joint Position Sense of the Lower Limbs with an Injury Prevention Approach: A Review and Meta - Analysis. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat. 2023;11(1):58-70. Doi: 10.22037/iipm.v11i1.40188