بررسي اپيدميولوژيك حوادث رانندگي امدادرساني شده توسط اورژانس گيلان در سالهاي 95-91
ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها,
دوره 7 شماره 1 (2019),
7 تیر 2019
,
صفحه 9 - 5
https://doi.org/10.22037/meipm.v7i1.26772
چکیده
سابقه و هدف: امروزه يكي از مهمترين خطراتي كه روند سلامت جامعه و توسعه پايدار را تهديد ميکند، افزايش ميزان تصادفات رانندگي است. هدف از اين مقاله بررسي اپيدميولوژيك تصادفات رانندگي در گيلان در طي سالهاي 95-91 بود.
روش بررسي: مطالعه بهصورت تحليلي مقطعي، بر روي 82432 مورد تصادفات رانندگي امدادرساني شده توسط اورژانس 115 استان گيلان طي سالهاي 95-91 انجام شد. با بررسي برگههاي مأموريتي که توسط تکنسينهاي اورژانس تکميل ميگردد، اطلاعات جمعآوري شد و بهصورت چکليستي که شامل متغيرهاي سن، جنس، مکان تصادفات (درونشهري، بيرون شهري، راه روستايي)، وضعيت مصدوم (راننده، عابر، سرنشين، موتورسوار)، شدت جراحت و فصل تصادفات رانندگي تکميل شد و توسط نرمافزار آماري spss نسخه 19 و آزمونهاي آماري chisquer, Ttest تجزيهوتحليل گرديد. بهمنظور رعايت موازين اخلاق در پژوهش، مشخصات مربوط به نمونهها محرمانه بوده و از دسترس افراد خارج است.
يافتهها: بررسيها نشان داد كه ميزان بروز تصادفات درسال 95 نسبت به سال 91، 4/14 درصد افزايش داشت. از كل موارد تصادفات 5/74% مرد بودند. بيشترين رده سني تصادفات بين 24-18 سال با 3/11% بود. بيشترين تصادفات در جادههاي برونشهري با 53% رخداده بود. بالاترين تلفات رانندگي در جنس مذكر موتورسوار با 2/11% بود. از كل موارد مجروحين تصادفات 7/57% در بيمارستان بستريشده و 2/42% بهطور سرپايي درمان شدند.
نتيجهگيري: اكثر مصدومين حوادث ترافيكي رانندگان جوان بهويژه موتورسواران تشكيل ميدهند. كه اين امر به دليل رواج فراواني استفاده در موتورسيكلت، عدم استفاده از كلاه ايمني و بيتوجهي به قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي است كه بايد جهت پيشگيري گامهاي مؤثري برداشته شود.
How to cite this article:
Asadi P, Niazmand F, Maleki Ziabari SM. The Comparative Study of the Epidemiology of the Traffic Accidents Helped by EMS, Guilan 2013-2017. J Saf Promot Inj Prev. 2019; 7(1):5-9.
- تصادفات رانندگي، امدادرساني، اورژانس پيش بيمارستاني
ارجاع به مقاله
مراجع
Moradi A, Rahmani K. Trend of traffic accidents and fatalities in Iran over 20 years (1993-2013). Journal of Mazandaran University of Medical Sciences. 2014;24(119):223-34.
World Health Organization. Global status report on road safety: time for action: World Health Organization; 2009.
Garg N, Hyder AA. Exploring the relationship between development and road traffic injuries: a case study from India. The European Journal of Public Health. 2006;16(5):487-91.
Duperrex O, Bunn F, Roberts I. Safety education of pedestrians for injury prevention: a systematic review of randomised controlled trials. Bmj. 2002;324(7346):1129.
Toroyan T. Global status report on road safety. Injury prevention. 2009;15(4):286-.
Jacobs G, Aeron-Thomas A, Astrop A. Estimating global road fatalities. 2000.
Abdolvand M, Monfared AB, Khodakarim S, Farsar A, Golmohammadi A, Safaei A. Evaluation of accidents and incidents at injury registered in medical centers affiliated to Shahid Beheshti University of Medical Sciences (2012-2013). Safety promotion and injury prevention (Tehran). 2014;2(1):65-72.
Bahadorimonfared A, Soori H, Mehrabi Y, Delpisheh A, Esmaili A, Salehi M, et al. Trends of fatal road traffic injuries in Iran (2004–2011). PloS one. 2013;8(5):e65198.
World Health Organization. Global status report on road safety 2013: supporting a decade of action: World Health Organization; 2013.
World Health Organization. Injury: a leading cause of the global burden of disease, 2000: World Health Organization; 2002.
Vafaei R, Haddadi M, Soori H. Assessing the epidemiology of road traffic accidents leading to injury in Tehran – Ab`ali road in 2008 according to police report. Journal of Knowledge and Health 2010;5.
Bidgoli HH, Bogg L, Hasselberg M. Pre-hospital trauma care resources for road traffic injuries in a middle-income country—A province based study on need and access in Iran. Injury. 2011;42(9):879-84.
Motamedi MHK, Dadgar E, Ebrahimi A. Curbing Road Traffic Accidents–The Major Cause of Facial Fractures. International journal of emergency mental health. 2014;16(2):326-7.
Hussain L, Redmond A. Are pre-hospital deaths from accidental injury preventable? Bmj. 1994;308(6936):1077-80.
Moballeghi J. Studying the mortalities and morbidities due to road accidents in patients hospitalized in accident ward of Be’sat hospital of Sanandaj in 2001. Journal of Kurdistan University of Medical Sciences. 2002;6(4):28-33
Entezami N, Hashemi-Nazari SS, Soori H, Khosravi A, Ghadirzadeh MR. Epidemiology of fatal road traffic accidents in Northern provinces of Iran during 2009 to 2010. Safety promotion and injury prevention. 2015;3(1):1-8.
Kanchan T, Kulkarni V, Bakkannavar SM, Kumar N, Unnikrishnan B. Analysis of fatal road traffic accidents in a coastal township of South India. Journal of forensic and legal medicine. 2012;19(8):448-51.
Parvaresh Mm, Asayesh H, Haji Mhm, Jodaki K, Bagheri Mj, Jamshidi M. Epidemiology Of Road Accident Death In Qom Province, 2014 (Iran). 2017.
Montazeri A. Road-traffic-related mortality in Iran: a descriptive study. Public health. 2004;118(2):110-3.
Barzegar A HS, Chabok-savar N. Epidemiology of deaths due to road traffic accidents in Kermanshah in 2004. Journal of Kerman University of Medical Sciences. 2006;3(2):48.
Charkazi A, Esmaeili A, Garkaz G, Qoreishi Z, Gerey S, Nazari S. Epidemiologic survey of road traffic accidents in patients admitted in emergency department of Alejalil Hospital in Aq-Qala city, Golestan province. 2012.
- چکیده مشاهده شده: 209 بار
- PDF دانلود شده: 127 بار