پژوهشی/ اصیل پژوهشی


بررسی میزان آمادگی بیمارستان‌های شهر ساوه در پاسخگویی به حوادث پرتوی

علی فلاحتی, کتایون جهانگیری, حسین حاتمی

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 12 شماره 1 (1403), 22 مهر 2024, صفحه 13 - 1
https://doi.org/10.22037/iipm.v1403i12.45249

سابقه و هدف: در ایران بهره مندی از فن آوری هسته‌ای در زمینه های مختلف صنعتی، علوم پایه و پزشکی، گسترش یافته است. با توجه به احتمال صدمات پرتوی، می‌بایست  بیمارستان‌ها به عنوان اولین مراکز پاسخگویی به صدمات ناشی از حوادث پرتوی آماده باشند. در این مطالعه میزان آمادگی بیمارستان‌های شهر ساوه در پاسخگویی به حوادث پرتوی مورد بررسی قرار گرفت.

روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی مقطعی در سال 1401 در بیمارستان های شهر ساوه انجام پذیرفت. داده ها با استفاده از ابزار استاندارد جمع آوری شده و میزان آمادگی بیمارستان‌های شهر ساوه در ابعاد فضای فیزیکی، تجهیزات، آموزش پرسنل و هماهنگی‌های درون بخشی وبرون بخشی با استفاده از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ­ها: میزان آمادگی بیمارستانهای مورد پژوهش در گویه فضای فیزیکی، هماهنگی درون بیمارستانی وتعامل با سایر سازمان‌ها در حد قابل قبول، واز نظر تجهیزات مورد نیاز متوسط ارزیابی گردید . میزان آمادگی بیمارستان‌ها در آمادگی وآموزش پرسنل، ضعیف ارزیابی شد. میانگین میزان آمادگی کلی بیمارستان‌های مورد مطالعه قابل قبول می‌باشد.

نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد میزان آمادگی کلی بیمارستانهای شهر ساوه  در پاسخگویی به حوادث پرتوی در سطح قابل قبول است. تربیت نیروی انسانی متخصص  همراه با وجود تجهیزات تشخیصی و درمانی مناسب و کافی و همکاری بخش‌های مختلف بیمارستان و سازمان‌های مختلف باید در بستر فضای فیزیکی مناسب و تشکیلات مدیریت بحران اجرا شود . لذا به دلیل اهمیت نقش بیمارستانها در بحرانهای هستهای، اهتمام بیشتر مدیران در جهت آموزش، برنامه ریزی و انجام تمرین و تعامل با سازمانهای مرتبط به منظور افزایش میزان آمادگی در زمان بحران‌های هسته‌ای محتمل، ضروری به نظر می رسد.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Falahati A, Jahangiri K, Hatami H. Preparedness of Saveh Hospitals to Respond to Radiation Accidents. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat .2024;12(1):1-13. https://doi.org/10.22037/iipm.v11i3.45249

سابقه و هدف: پرستاران به دلیل نیاز به سرعت عمل، درک صحیح و اخذ تصمیم گیری های حیاتی در معرض بارکاری ذهنی هستند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل فردی- شغلی موثر بر بارکاری ذهنی پرستاران صورت گرفت.

روش بررسی: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعی توصيفي – تحلیلی است كه در سال1398 در بیمارستان­های منتخب غرب استان اصفهان انجام گرفت. با توجه به تعداد کل جامعه آماری،181 نفر از پرستاران با فرمول کوکران به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ضمن رعایت ﻣﻼﺣﻈﺎت اﺧﻼﻗﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻓﺮم رﺿﺎﯾﺖ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ، داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد بارکاری ذهنی ناسا جمع‌آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی (همبستگی اسپیرمن، من ویتنی و کای اسکوئر) با نرم افزار 24SPSS  انجام گردید.

 یافته­ ها: نتایج مطالعه نشان داد میزان نمرات بارکاری ذهنی پرستاران40/7± 23/72بود. همچنین بین امتیاز نمره باری کاری ذهنی و سن پرستاران رابطه منفی و معني داري وجود دارد (162/0-r= و 05/0p<) و امتیاز نمره بارکاری ذهنی پرستاران بر اساس نوع استخدام(05/0p<) و نوع بخش(001/0p<) تفاوت معنی داری را نشان داد، اما امتیاز نمره بارکاری ذهنی بر حسب جنسیت، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و نوع شیفت پرستاران تفاوت معنی داری نداشت(05/0 p>).

 نتیجه ­گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، بار کاری ذهنی پرستاران مورد مطالعه بالا است. لذا توجه برنامه ريزان و تصميم گيرندگان در عرصه پرستاری به شرايط كار سخت حرفه پرستاری و اتخاذ راهکارهای مهندسی و مدیریتی مطلوب جهت کاهش بار کاری اين گروه پيشنهاد می گردد.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Ahmadi R, Alavi A. Investigating Individual-Job Factors Affecting Nurses' Mental Workload: (Case Study of Selected Hospitals West Isfahan Province). 2024;12(1):14-24. https://doi.org/10.22037/iipm.v11i3.44210

 

تدوین الگوی چیدمان نیروهای عملیاتی آتش‌نشانی با رویکرد مأموریت امداد و نجات ایمن در نوبت‌های کاری (مطالعه موردی: آتش‌نشانی شهرستان کرج)

سید مرصاد شفیعی , سید محمدرضا میری لواسانی , هانیه نیکو مرام , صادق مطهری کیا

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 12 شماره 1 (1403), 22 مهر 2024, صفحه 38 - 25
https://doi.org/10.22037/iipm.v12i1.44292

سابقه و هدف: عملیات آتش‌نشانی از جمله خطرناک‌ترین وظایفی هستند که آتش‌نشانان با آن مواجه هستند و آن‌ها را در معرض خطر دائمی قرار می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی معیارها و ویژگی‌های مهم و موردنظر نیروهای عملیاتی به‌منظور تدوین الگوی چیدمان نوبت‌های آتش‌نشانی صورت گرفت که درنهایت عملیات ایمن را درصحنه‌ی عملیات محقق می‌سازد.

روش کار: در این پژوهش جامعه آماری 97 نفر بودند که با استفاده از روش تمام شماری در سال‌های 1398 و 1399 در منطقه 3 عملیاتی سازمان آتش‌نشانی کرج با در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی انتخاب‌شدند. در راستای پاسخگویی به فرضیات پژوهشی، ابتدا جمع‌آوری اطلاعات صورت گرفت کـه به این منظور از پرسشنامه استفاده‌شده و پس از انتخاب خبرگان، رتبه‌بندی آن‌ها انجام پذیرفت. سپس معیارهای عملیاتی انتخاب شد و به کمک روش فرآیند تحلیلی سلسله مراتبی و نرم‌افزار Choice Expert وزن هر معیار مشخص گردید و با تعمیم این امتیازها به هر نیروی عملیاتی، توان هر نوبت و ایستگاه عملیات مشخص شد.

یافته ­ها: با توجه به یافته‌های حاصل از این پژوهش معیارها از بیشترین به کمترین شامل معیار قدرت تصمیم‌گیری با 25.9 درصد از اهمیت بیشتری نسبت به معیارهای دیگر برخوردار است. پس‌ازآن معیار تجربه با 20.4 درصد در جایگاه دوم قرار دارد. همچنین معیارهای دیگر اعم ازنظر رئیس ایستگاه 15.2 درصد، مدیریت استرس 10.5 درصد، شاخص توده بدنی  6.7 درصد، دوره‌های آموزشی 6 درصد، نمره‌ی آزمون ورزشی و عملیاتی 5.2 درصد، ورزش هوازی 4.3 درصد، مدرک تحصیلی 3.2 درصد، ورزش قدرتی 2.6 درصد با شرح درصد در چیدمان نیروهای عملیاتی به ترتیب از بااهمیت‌ترین و تا کم‌اهمیت‌ترین دسته‌بندی‌شد.

نتیجه­ گیری: این مطالعه نشان داد که مهارت‌های ناکافی عملیاتی به بروز حوادث در عملیات آتش‌نشانی کمک می‌کند. روش فعلی تخصیص شیفت‌ها ناکارآمد است، زیرا بسیاری از نیروها در سطوح مشابه قرار دارند. به یک مدل جدید نیاز است تا ظرفیت عملیاتی تیم‌های آتش‌نشانی را بهبود بخشد و مأموریت‌های نجات ایمن‌تری را تضمین کند.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Shafiei SM, Miri Lavasani SM, Nikoomaram H, Motahari Kia S. Development of a Model for Setting up Firefighting Operational Forces with a Safe Rescue Mission Approach in Work Shifts (Case Study: Karaj Fire Department). Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat .2024;12(1):25-38.

تأثیر کینزیوتیپ بر تعادل ایستا و پویا فوتبالیست های با ریسک بالای آسیب رباط صلیبی قدامی

نگین شریفی, ابراهیم محمدعلی نسب فیروزجاه

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 12 شماره 1 (1403), 22 مهر 2024, صفحه 71-60

سابقه و هدف: پارگی رباط صلیبی قدامی یک آسیب معمول در فوتبال است، میزان پارگی رباط صلیبی قدامی در بازیکنان فوتبال از 0/06 تا 10 آسیب در هر 1000 ساعت بازی است که بالاترین میزان آسیب در بازیکنان حرفه ای است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر کینزیوتیپ بر تعادل ایستا و پویا در فوتبالیست های با ریسک بالای آسیب رباط صلیبی قدامی بود.

روش کار: 30 فوتبالیست مرد با ریسک بالای آسیب رباط صلیبی قدامی با میانگین سن 2.46 ± 21.76 سال، به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. تعادل ایستا با آزمون لک لک و تعادل پویا با آزمون وای در هر دو گروه ارزیابی شد. سپس برای گروه تجربی، در ناحیه زانو کینزیوتیپ اعمال شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند و مجددا تعادل پویا و ایستا در هر دو گروه ارزیابی شد. توزیع طبیعی داده ها با آزمون شاپیروویلک و تفاوت درون گروهی با آزمون تی همبسته بررسی شد و جهت مقایسه بین گروهی از تحلیل کوواریانس استفاده شد. داده ها به وسیلۀ نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل گردید.

یافته ­ها: نتایج نشان داد پس از اعمال کینزیوتیپ تفاوت معنی داری بین دو گروه در متغیرهای تعادل ایستا (P=0.03) و تعادل پویا (P=0.001) وجود دارد.

نتیجه­ گیری: اعمال کینزیوتیپ می تواند با بهبود تعادل ایستا و پویا در کاهش خطر ایجاد آسیب غیربرخوردی در افراد با ریسک بالای آسیب رباط صلیبی قدامی موثر باشد.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Sharifi N, Mohammad Ali Nasab Firouzjah E. The Effect of Kinesiotape on Static and Dynamic Balance in Soccer Players with High Risk of Anterior Cruciate Ligament Injury. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat .2024; 12(1): 60-71.

 

خلاصه سیاستی


افزایش استفاده از کمربند ایمنی توسط سرنشینان عقب خودرو در ایران: راهبردهای مبتنی بر شواهد

علی دل پیشه, رضوان فیضی, گل‌جمال جرجانی, رها دوات گر, هادی پناهی, محمدحسین پناهی

ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها, دوره 12 شماره 1 (1403), 22 مهر 2024, صفحه 76- 72
https://doi.org/10.22037/iipm.v12i1.48027

این مطالعه به تحلیل عوامل مختلفی پرداخته که موجب عدم استفاده از کمربند ایمنی در صندلی‌های عقب در ایران می‌شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مشکلاتی مانند آگاهی ناکافی، نگرش‌های فرهنگی، ضعف در اجرای قوانین و شرایط اقتصادی از دلایل اصلی این معضل هستند. پیشنهادها‌ی این مطالعه شامل تقویت آموزش و آگاهی، بهبود کیفیت کمربندها، استانداردسازی خودروها، و همکاری بین سازمانی به‌منظور تغییر رفتار جامعه و افزایش رعایت قوانین ترافیکی است.

به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید:

Delpisheh A, Feyzi R, Jorjani G, Davatgar R, Panahi H, Panahi MH. Explaining the Factors and Strategies to Increase the Use of Rear Seat Belts in Iran. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat .2024; 12(1):72-76.