بررسی جوّ ایمنی معادن اورانیوم ایران در سال 1391
ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها,
دوره 2 شماره 3 (2014),
22 December 2014
,
صفحه 148-154
https://doi.org/10.22037/meipm.v2i3.7729
چکیده
سابقه و هدف: کار در معادن اورانیوم طاقتفرساست. نگرش و فرهنگ، از دلایل ریشهای در بروز رفتارهای ناایمن است که میتواند منجر به حادثه شود. جوّ ایمنی که به عنوان شکل ظاهری فرهنگ ایمنی در نظر گرفته میشود، نگرش افراد را نسبت به ایمنی بیان میکند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی جوّ ایمنی معادن اورانیوم ایران بود.
روش بررسی: این مطالعۀ توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی در دو معدن زیرزمینی و روباز اورانیوم در سال 91 روی 550 نفر از کارکنان که حداقل یکسال سابقۀ کار داشتند، انجام گرفت. برای جمع آوری اطلاعات دموگرافیک و سنجش فاکتورهای جوّ ایمنی، از پرسشنامۀ 11 عاملی ارزیابی جوّ ایمنی استفاده شد. پس از جمع آوری اطلاعات، دادهها به نرمافزار SPSSv16 منتقل شد و با استفاده از آزمونهای t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نمرۀ کل جوّ ایمنی در معادن زیرزمینی و روباز به ترتیب 99/5 و 02/6 به دست آمد و عاملهای آگاهی و شناخت مقررات ایمنی (75/6) و تعهد مدیریت (98/4) به ترتیب به عنوان قویترین و ضعیفترین عامل شناخته شد. ارتباط معنیداری بین اطلاعات شخصی و فاکتورهای جوّ ایمنی یافت نشد (05/0P>) اما ارتباط معنیداری بین اکثر فاکتورهای جوّ ایمنی وجود داشت (05/0>P).
نتیجهگیری: با توجه به پایین بودن نمرۀ جوّ ایمنی، لازم است اقداماتی برای بهبود جوّ ایمنی در این معادن انجام گیرد تا در آینده حوادث بیشتر و شدیدتر اتفاق نیفتد.
- معدن اورانیوم، جوّ ایمنی، پرسشنامه ارزیابی جوّ ایمنی
ارجاع به مقاله
مراجع
Zare S, Shabani N, Sarsangi V, Babaee Haidar Abadi A, Aminizade R, Arab Parizi v, et al. Investigation of the Safety Climate among Workers in Sirjan GolGohar Mining and Industrial Company. journal of ilam university of medical sciences. 2013;20(5):197-206.
Paul P. Predictors of work injury in underground mines--an application of a logistic regression model. Mining Science and Technology (China). 2009;19(3):282-9.
Donoghue A. Occupational health hazards in mining: an overview. Occupational Medicine. 2004;54(5):283-9.
Tarrants W. A definition of the safety measurement problem. Journal of safety research. 1970;2:106-8.
Zohar D. Safety climate in industrial organizations: theoretical and applied implications. Journal of Applied Psychology. 1980;65(1):96.
Cavazza N, Serpe A. Effects of safety climate on safety norm violations: exploring the mediating role of attitudinal ambivalence toward personal protective equipment. Journal of Safety Research. 2009;40(4):277-83.
Dedobbeleer N, Béland F. A safety climate measure for construction sites. Journal of safety research. 1991;22(2):97-103.
Cheyne A, Cox S, Oliver A, Tomás JM. Modelling safety climate in the prediction of levels of safety activity. Work & Stress. 1998;12(3):255-71.
Vinodkumar M, Bhasi M. Safety climate factors and its relationship with accidents and personal attributes in the chemical industry. Safety Science. 2009;47(5):659-67.
Ali TH. Influence of national culture on construction safety climate in Pakistan: Griffith University; 2006.
Choudhry RM, Fang D, Mohamed S. The nature of safety culture: A survey of the state-of-the-art. Safety science. 2007;45(10):993-1012.
Uryan Y. Organizational Safety Culture and Individual Safety Behavior: A Case Study of the Turkish National Police Aviation Department: University of Central Florida Orlando, Florida; 2010.
Toolkit SCA. Safety Climate Measurement: User Guide and Toolkit. Loughborough University Business School, Loughborough Available at http://www lboro ac uk/departments/bs/safety/document pdf (accessed 29 September 2009).
Heidari MM, Farshad AA, Arghami S. Relationship survey between safety climate and safe behavior in workers of industrial production in Arak. Iran Occupational Health.2007;4(3):1-9.
Huang YH, Ho M, SmithGS, Chen PY. Safety climate and self-reported injury: assessing the mediating role of employee safety control. Accident Analysis & Prevention. 2006;38(3):425-33.
DeJoy DM, Schaffer BS, Wilson MG, Vandenberg RJ, Butts MM. Creating safer workplaces: assessing the determinants and role of safety climate. Journal of Safety Research. 2004;35(1):81-90.
Flin R, Mearns K, O'Connor P, Bryden R. Measuring safety climate: identifying the common features. Safety Science. 2000;34(1):177-92.
González Romá V, Peiró JM, Lloret S, Zornoza A. The validity of collective climates. Journal of occupational and organizational psychology. 1999;72(1):25-40.
Hahn SE, Murphy LR. A short scale for measuring safety climate. Safety Science. 2008;46(7):1047-66.
Zohar D. A group-level model of safety climate: testing the effect of group climate on microaccidents in manufacturing jobs. Journal of Applied Psychology. 2000;85(4):587.
Jafari MJ SA, Sarsangi V, Zaeri F, Zarei E. Development and Psychometrics of " Safety Climate Assessment Questionaire". journal safety promotion and injery prevention. 2013;1(3):123-33.
Smith GS, Huang Y-H, Ho M, Chen PY. The relationship between safety climate and injury rates across industries: The need to adjust for injury hazards. Accident Analysis & Prevention. 2006;38(3):556-62.
Fogarty GJ, Shaw A. Safety climate and the theory of planned behavior: towards the prediction of unsafe behavior. Accident Analysis & Prevention. 2010;42(5):1455-9.
Sadullah O, Kanten S. A Research on The Effect of Organizational Safety Climate Upon The Safe Behaviors. Ege Academic Review. 2009;9(3):923-32.
Johnson SE. The predictive validity of safety climate. Journal of Safety Research. 2007;38(5):511-21.
- چکیده مشاهده شده: 393 بار
- PDF (English) دانلود شده: 142 بار