ارزيابي فرهنگ ايمني در بندر خرمشهر بر اساس مهندسي رزيلينس
ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها,
دوره 7 شماره 2 (2019),
20 January 2020
,
صفحه 68 - 65
https://doi.org/10.22037/meipm.v7i2.28726
چکیده
سابقه و هدف: بندرها بهعنوان دروازه ورود و خروج کالا نقش اساسي در پيشرفت اقتصادي کشورهاي درحالتوسعه و توسعهيافته دارند. فشردگي و پيچيدگي کاري در بندرها باعث شده است که اين مناطق به يکي از مناطق مخاطرهآميز با نرخ آسيبپذيري بالا تبديل شده و ضريب حوادث در اين مکان از نرخ بالايي برخوردار باشد. لذا براي رسيدن به حداقل خسارت و ارتقا سطح ايمني در محيط بندر و همچنين آمادگي بندر در مقابل حوادث پيشبينينشده و ايجاد بستري مناسب جهت ارتقا فرهنگ ايمني نيازمند استقرار يک الگوي استاندارد مناسب با رويکرد فرهنگسازي در بعد ايمني و مهندسي رزيلينس است.
روش بررسي: مطالعه حاضر بهصورت توصيفي و مقطعي در سال 1397 و بر روي 90 نفر از کارکنان عملياتي بندر خرمشهر صورت گرفت. نمونهگيري بهصورت تصادفي ساده انجام شد. براي رعايت ملاحظات اخلاقي شرکت افراد در اين مطالعه بهصورت داوطلبانه بود. جمعآوري دادهها با پرسشنامه استاندارد فرهنگ ايمني انجام شد. براي تحليل دادهها از آزمون آماري t تک نمونه اي، آزمون کولموگروف - اسميرنوف، آزمون رتبه بندي فريدمن استفاده گرديد.
يافتهها: شش بعد مؤثر بر فرهنگ ايمني شامل تعهد مديريت، شفافيت، فرهنگ آموختن، آمادگي، انعطافپذيري و آگاهي مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد بعد تعهد مديريت با رتبه 69/4 داراي بيشترين تأثير و بعد آگاهي با رتبه 61/2 نسبت به ساير بعدها داراي کمترين اهميت بود.
نتيجهگيري: بهمنظور بهبود فرهنگ ايمني و رزيلينس، مي بايست بر روي بعدهاي تأثيرگذار بر اساس اولويت، تمرکز نموده و نسبت به پايش و بهبود آنها اقدام نمايد. اصلاح و بهبود اين بعدها مي تواند منجر به ارتقا ايمني و سطح تاب آوري شود.
How to cite this article:
Ghasemi Z, Ibrahimi Ghavaamabadi L. The Assessment of Safety Culture in the Khorramshahr Port Based on Resilience Engineering. J Saf Promot Inj Prev. 2019; 7(2):65-8.
- فرهنگ ايمني
- مهندسي
- رزيلينس
ارجاع به مقاله
مراجع
Fernandez-Muniz B, Montes-Peon JM, Vazquez-Ordas CJ. Relation between occupation-al safety management and firm performance. Safety Science. 2009; 47(8): 980-91. [Scopus]
Amiri T. Application of Safety Systems at Container Terminals. Bandar and Sea Journal. 2009; 22. 63.
Malchow MB, Kanafani A. A disaggregate analysis of port selection. Logistics and Transportation Review.2004 (4): 317-337.
Pearson R, Container line performance and service quality. Marine Transport Centre, University of Liverpool.1979.
Lee T. Assessment of Safety Culture at a Nuclear Reprocessing Plant. Work & Stress. 1998; 12(3):217-37. [Scopus]
Fernández-Muñiz B, Montes-Peón JM, Vázquez-Ordás CJ. Safety Culture: Analysis of the Causal Relationships between its Key Dimensions. Journal of safety research. 2007; 38 (6):627-41. [Scopus]
Zohar D. The Effects of Leadership Dimensions, Safety Climate, and Assigned Priorities on Minor Injuries in Work Groups. Journal of Organizational Behavior. 2002; 23(1):75-92. [Scopus]
Zamanian Z, Zakian S, Jamali M, Kouhnavard B. Relationship between Safety Culture and Job Stress among the Personnel of Iran Telecom Companies in Shiraz City. J Saf Promot Inj Prev. 2016; 4(3):161-66.
Omidvar M, Mazlomi A, MohammadFam I, Rahimi Foroushani A, Nirumand F. Development of a framework for assessing organizational performance based on resilience engineering and using fuzzy AHP method: A case study of petrochemical plant. JHSW. 2016; 6 (3) :43-58.
Grecco CHS, Vidal MCR, Santos IJAL, Carvalho PVR. A method to assess safety and resilience in radiopharmaceuticals production process. Work. 2012; 41():5839-43. [scopus] .
Hollnagel E, Woods DD. Epilogue: Resilience engineering precepts. Resilience Engineering– Concepts and Precepts, Ashgate, Aldershot. 2006:347-58.
Jafari-Nadoushan R, Jafari MJ, Shirali GA, Khodoram, Soheyla, Khademi-Zare H, Hamed-Monfared AA. Identification and ranking of organizational resiliency indices of refinery complexes using fuzzy tops method. Health & Safety Quarterly. 2016; 7(3). 219-233.
Costella MF, Saurin TA, De Macedo Guimarã£Es LB. A method for assessing health and safety management systems from the resilience engineering perspective. Safety Science. 2009; 47(8), 1056-1067. [Scopus]
Huber S, Van Wijgerden I, De Witt A, Dekker SWA. Learning from organizational incidents: Resilience engineering for high risk process environments. Process Safety Progress. 2009; 28(1), 90-95. [Scopus]
Chialastri, A. Pozzi, S. Resilience in the aviation system. Computer Safety, Reliability, and Security. Springer. 2008.
- چکیده مشاهده شده: 214 بار
- PDF دانلود شده: 114 بار