نقش miR-146a و miR-155 و تاثیر پلی مورفیسم های آنها بر سیستم ایمنی و پروگنوز بیماران مبتلا به سرطان ریه
فصلنامه نفس,
دوره 5 شماره 2 (1397),
6 شهریور 2018,
سرطان ریه بزرگترین عامل مرگ در اثر سرطان در بین مردان و زنان میباشد. بیش از 85% سرطانهای ریه از نوع سرطان ریه سلول غیر کوچک یا NSCLC است. تشخیص زودهنگام می تواند مرگ و میر را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. تشخیص در مراحل اولیه این بیماری مشکل است و مبتنی بر روشهای تهاجمی از قبیل برونوسکوپی و نمونهبرداریهای باز میباشد. لذا مارکرهای غیرتهاجمی که از نظر هزینه مقرون به صرفه باشند برای تشخیص بیماری در مراحل اولیه مورد بحث میباشند. MicroRNAs (miRNA) مولکولهای کوچکی بین 18 الی 22 نوکلئوتید هستند که نقش مهم آنها در طیف وسیعی از سرطان ها نشان داده شده است. حضور پلی مورفیسم و تغییرات ژنتیکی در ژنوم miRNA ها روی پردازش و سطح بیان آنها تاثیر میگذارد دوmiRNA مهم درپاسخهای ایمنی تومور شامل miR-146a و miR-155 میباشند که وجود پلیمورفیسم و در نتیجه بیان نامناسب آنها با عدم پاسخ ایمنی مناسب در ارتباط بوده و در بسیاری از سرطانها گزارش شده است. پلی مورفیسم RS2910164(G˃C) در miR-146a با مکانیسمهای مختلف باعث تغییر در سطح بیان miR-146a وحساسیت به انواع سرطان از جمله سرطان ریه میگردد همچنین پلیمورفیسم rs767649 A˃T باافزایش بیان miR-155 باعث افزایش ریسک و پیش اگهی بد در NSCLC میگردد. بنابراین بررسی نقش miR-146a-5p و miR-155-5p و تاثیر پلی مورفیسم بر عملکرد آنها در پاسخهای ضد توموری بیماران مبتلا به NSCLC میتواند در تشخیص بیماری در مراحل اولیه و نیز مراحل درمان کمک کننده باشد.