فصلنامه نفس

چکیده

مقدمه و هدف: از دیدگاه مطالعات ملکولی، تاکنون به بررسی تاثیر تمرینات تناوبی شدید بر پروتئین¬های محافظتی ریه پرداخته نشده است. از این رو هدف پژوهش حاضر ردیابی ایمونوهیستوشیمیایی پروتئین های شوکی گرمایی HSP70 و HSP90 پارانشیم ریوی، متعاقب 6 هفته تمرین تناوبی شدید بود.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه تجربی بود که نمونه های آن را 16 سر رت نر نژاد ويستار سالم و بدون سابقه بیماری (سن 4 هفته و میانگین وزنی 8±72 گرم) تشکیل داده بودند که به طور تصادفی به گروه تمرین و کنترل تقسم شدند. در طی 6 هفته، برنامه تمرین تناوبی شدید با سرعت 25 متر بر دقیقه شروع و با سرعت 70 متر بر دقیقه به پایان رسید. هر جلسه تمرین شامل 10 مرحله 1 دقیقه ای دویدن شدید با 9 مرحله دو دقیقه ای دویدن آهسته بین آن ها بود. جهت انجام آزمایش های ایمونوهیستوشیمیایی، بافت ریه خارج و سطح پروئین های HSP70 و HSP90اندازه گیری شد. جهت تحليل داده ها از آزمون  پارامتریک t مستقل در سطح 05/0≥ α استفاده شد.
نتایج: پس از 6 هفته تمرین تناوبی شدید، بیان پروتئینی HSP70 پارانشیم ریوی به طور معناداری افزایش یافت. همچنین متعاقب 6 هفته تمرین تناوبی شدید، بیان پروتئینHSP90 به طور معناداری زیاد شد (05/0≥P).
نتیجه گیری: به نظر می رسد یک دوره تمرین تناوبی شدید سبب افزایش شدید پروتئین های شوکی گرمایی در پارانشیم ریه می شود که احتمالا دلیلی بر تبعات استرسی اکسایشی و آپوپتوزی تمرینات تناوبی در بافت ریه و تلاش بافت ریه جهت محافظت از خود در برابر آسیب بیشتر است.