مقایسه دیدگاههای ابنسینا و طب مدرن درباره بیماری نقرس
مجله تاریخ پزشکی - علمی پژوهشی,
دوره 6 شماره 19 (1393),
3 February 2015
,
صفحه 91-109
https://doi.org/10.22037/mhj.v6i19.7550
چکیده
بیماری نقرس یک بیماری شایع است. پزشکان ایرانی و در رأس آنها ابنسینا درباره جنبههای گوناگون بیماری نقرس صحبت کردهاند. از دیدگاه ابنسینا یکی از شایعترین علت درد مفاصل، نقرس است و علت آن سوءمزاج است. او نقرس را بر اساس عامل بهوجودآورنده، به نوع گرم (دموی و صفراوی) و سرد (بلغمی و سودایی) تقسیم میکند. تشخیص بیماری با توجه به وضعیت بیمار و همچنین نوع و طرح درد، ورم مفصل و عادات و رژیم غذایی است و بر اساس سوءمزاج تشخیص داده شده و با اتخاذ تدابیر مناسب، درمان انجام میشود. بسیاری از شیوههای پیشگیری و درمان ابنسینا با طب مدرن مطابقت دارد. برای مثال، درخصوص رعایت رژیم غذایی و پرهیز از گوشت قرمز و الکل آرای ابنسینا و توصیههای طب مدرن با یکدیگر مطابقت دارد.
- نقرس؛ ابنسینا؛ طب سنتی ایران؛ طب مدرن
ارجاع به مقاله
مراجع
ابنسینا،(1387 ش.)، قانون در طب(ترجمه عبدالرحمن شرفکندی)، (هشتجلدی)، ج 5، چاپ پنجم، تهران، انتشارات سروش.
خدادوست، م.، ناصری، م.، پناهی(2013)، پیشگیری و درمان بیماریهای مفاصل از دیدگاه طب سنّتی ایران. Medical History, 3(7), 35-55.
مجید نیمروزی، علیرضا صالحیزاده، ع.، حسین کیانی، هادی ایمانیه، م. و محمود نجابت(2010)، شعر تعلیمی در پزشکی سنّتی: مطالعه موردی ارجوزه پزشکی ابنسینا. Iranian Journal of Medical Ethics and History of Medicine, 4(1).
ناصری، م.، اقبالیان، ف.، غفاری، ف.، اصغری، م. و حیدری، ر. (2013)، استاد دکتر عبداللهخان احمدیه احیاگر طب سنّتی بالینی ایران. Medical History, 5(15), 53-73.
Bhala, N., Emberson, J., Merhi, A., Abramson, S., Arber, N., Baron, J.,... FitzGerald, G. (2013). Vascular and upper gastrointestinal effects of non-steroidal anti-inflammatory drugs: meta-analyses of individual participant data from randomised trials. Lancet, 382(9894), 769-779.
Buckland, J. (2011). Crystal arthropathies: MSU crystals and osteoblasts: insight into bone erosion in gout... Nature reviews. Rheumatology
Changizi Ashtiyani, S., Golestanpour, A., Shamsi, M., Tabatabaei, S. M., & Ramazani, M. (2012). Rhazes' prescriptions in treatment of gout. Iran Red Crescent Med J, 14(2), 108-112.
Chen, L. X., & Schumacher, H. R. (2008). Gout: an evidence-based review. J Clin Rheumatol, 14(5 Suppl), S55-62. doi: 10.1097/RHU.0b013e3181896921
Choi, H. K. (2010). A prescription for lifestyle change in patients with hyperuricemia and gout. Curr Opin Rheumatol, 22(2), 165-172. doi: 10.1097/BOR.0b013e328335ef38
Cocco, G., Chu, D. C., & Pandolfi, S. (2010). Colchicine in clinical medicine. A guide for internists. Eur J Intern Med, 21(6), 503-508. doi: 10.1016/j.ejim.2010.09.010
Davatchi, F., Jamshidi, A. R., Banihashemi, A. T., Gholami, J., Forouzanfar, M. H., Akhlaghi, M.,... Gharibdoost, F. (2008). WHO-ILAR COPCORD Study (Stage 1, Urban Study) in Iran. J Rheumatol, 35(7), 1384.
Faridi, P., Abolhassanzadeh, Z., Zarshenas, M. M., & Mohagheghzadeh, A. (2012). Gout Remedies in Traditional Iranian Medicine (TIM). Journal of Research on History of Medicine, 1(4 Nov).
Gout: basic science and clinical practice. (2012). New York: Springer.
Harirforoosh, S., & Jamali, F. (2009). Renal adverse effects of nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Expert opinion on drug safety, 8(6), 669-681.
Hoffmeister, C., Trevisan, G., Rossato, M. F., de Oliveira, S. M., Gomez, M. V., & Ferreira, J. (2011). Role of TRPV1 in nociception and edema induced by monosodium urate crystals in rats. Pain, 152(8), 1777-1788. doi: 10.1016/j.pain.2011.03.025
HUNT, J. M., McTIGUE, J. C., & EDWARDS, N. L. (2011). Diagnosis and Management of Gout in 2011. J Musculoskel Med, 28.
Kang, E. H., Lee, E. Y., Lee, Y. J., Song, Y. W., & Lee, E. B. (2008). Clinical features and risk factors of postsurgical gout. Ann Rheum Dis, 67(9), 1271-1275. doi: 10.1136/ard.2007.078683
Kemp, T. J., Hirose, C. B., Coughlin, M. J., & Otto, R. (2010). Treatment of chronic tophaceous gout with a wound vacuum-assisted device. Foot Ankle Int, 31(8), 729-731. doi: 10.3113/FAI.2010.0729
Longo, D. L., & Harrison, T. R. (2012). Harrison's principles of internal medicine (18th ed). New York; London: McGraw-Hill.
Murray, R. K. (2012). Harper's illustrated biochemistry (29th ed). New York, N.Y.; London: McGraw-Hill Medical.
Nejabat, M., Maleki, B., Nimrouzi, M., Mahbodi, A., & Salehi, A. (2012). Avicenna and cataracts: a new analysis of contributions to diagnosis and treatment from the canon. Iran Red Crescent Med J, 14(5), 265-270.
Nuki, G., & Simkin, P. A. (2006). A concise history of gout and hyperuricemia and their treatment. Arthritis Res Ther, 8 Suppl 1, S1. doi: 10.1186/ar1906
Petroni, D. (1972). [Therapy of gout]. Clin Ter, 62(5), 467-483.
Pillinger, M. H., Rosenthal, P., & Abeles, A. M. (2007). Hyperuricemia and gout: new insights into pathogenesis and treatment. Bull NYU Hosp Jt Dis, 65(3), 215-221.
Roubenoff, R., Klag, M. J., Mead, L. A., Liang, K. Y., Seidler, A. J., & Hochberg, M. C. (1991). Incidence and risk factors for gout in white men. JAMA, 266(21), 3004-3007.
Saigal, R., Chakraborty, A., Yadav, R. N., & Prashant, R. K. (2006). Partial HPRT deficiency (Kelley-Seegmiller syndrome). J Assoc Physicians India, 54, 49-52.
Terkeltaub, R. (2010). Update on gout: new therapeutic strategies and options. Nat Rev Rheumatol, 6(1), 30-38. doi: 10.1038/nrrheum.2009.236
van Durme, C. M., Wechalekar, M. D., Buchbinder, R., Schlesinger, N., van der Heijde, D., & Landewé, R. (2012). Non‐steroidal anti‐inflammatory drugs for acute gout. The Cochrane Library.
Wang, M., Jiang, X., Wu, W., & Zhang, D. (2013). A meta-analysis of alcohol consumption and the risk of gout. Clinical rheumatology, 32(11), 1641-1648.
Zaka, R., & Williams, C. J. (2006). New developments in the epidemiology and genetics of gout. Curr Rheumatol Rep, 8(3), 215-223.
Zurek, M. (2006). [Pathogenesis, diagnostics and therapy of gout]. Vnitr Lek, 52(7-8), 736-741.
- چکیده مشاهده شده: 1553 بار
- PDF (English) دانلود شده: 16873 بار