حفظالصحه اسلامی (بررسی و تحلیل نسخه خطی «نامه احمدی یا حفظالصحه اسلامی» اثر دکتر امیرخان عاشوری 1332 ق.)
مجله تاریخ پزشکی - علمی پژوهشی,
دوره 11 شماره 38 (1398),
5 آذر 2019
,
صفحه 75-96
https://doi.org/10.22037/mhj.v11i38.24654
چکیده
زمینه و هدف: رساله «نامه احمدی یا حفظالصحه اسلامی» اثر دکتر امیرخان عاشوری از دانشآموزان اعزامی اواخر عصر قاجار برای فراگیری طب به اروپا بود و سپس معلم طب دارالفنون شد. این کتاب رساله دکتری او بود. مسأله اصلی این پژوهش متکی بر این اساس است که نویسنده سعی میکند در این رساله نشان دهد آموزههای اسلامی در زمینه بهداشت تأثیر بسیاری در حفظ سلامتی جامعه دارد.
مواد و روشها: این پژوهش به شیوه کتابخانهای است و مطالب کتاب «نامه احمدی یا حفظالصحه اسلامی» به روش تحلیل محتوا بررسی و تحلیل شده است. در بررسی کتاب حفظالصحه اسلامی سعی شده است امانتداری در استناد به مطالب کتاب و پرهیز از هر گونه جانبداری در ارائه مطالب رعایت شود.
یافتهها: این کتاب به نکات و مسائل اسلامی و بهداشتی پرداخته است و مطالعه و بررسی آن در آشنایی با زمینههای سلامت و بهداشت جامعه عصر قاجار سودمند است، زیرا بسیاری از کتابهای تاریخی فاقد چنین اطلاعات ارزندهای هستند.
نتیجهگیری: مطالعه و بررسی رساله نشان میدهد اگرچه جامعه عصر قاجار خواهان رعایت اصول بهداشتی و سلامت و به کارگیری توصیهها و آموزههای اسلامی در حفظ سلامت و نظافت خود و جامعه بودند، اما به علت عدم توجه به زیرساختهای بهداشتی عملاً ناکام بوده است و بسیاری از بیماریهای پوستی و مسری وجود داشته است.
- اسلام؛ قاجار؛ رساله «نامه احمدی یا حفظالصحه اسلامی»؛ دکتر امیرخان عاشوری
ارجاع به مقاله
مراجع
Hamadani M. Monotheistic Approach of the Prophet Mohammad to Illness. Rel and Hea (Quarterly) 2018; 6(2): 62-72. [Persian]
Rostaii M. The history of medicine in Iran (from the Qajar era to the end of the Reza Shah era) by the narrative of the documents. Tehran: National Library Archives of I.R; 2003. p.344. [Persian]
Manzor al-Ajdad MH, Aghajari H, Saghafi M. Impediments of the development of modern pharmacies in Qajar era. Med Eth and His of Medi (Quarterly) 2012; 5(6): 42-53. [Persian]
Karimi B. Women in Iranian medical discourse relying on the Safavid period. Tehran: Research Center for Islamic History; 2016. p.67. [Persian]
Hekmat A. Iranshar. Issue 22 National Commission for UNESCO in Iran. Tehran: Tehran University Press; 1965. Vol.2 p.1403. [Persian]
Mahbobi Ardakani H. History of New Civilization Institutions in Iran. Tehran: Tehran University; 1975. Vol.1 p.284. [Persian]
Ringer M. Religion and Discourse on Cultural Reform in the Qajar Period. Translated by Haghigat Khah M. Tehran: Qhoqnos; 2002. p.116, 118. [Persian]
Shammim A. Iran in the period of Ghajar empire. Tehran: Modaber; 1995. p.163. [Persian]
Qahremaniasl1 V, Salehi Panahi M, Sedghi M, Sasanpour SH. Role of socio-cultural factors in the development of modern medicine in Qajar era. Soc Eco His Stu (Quarterly) 2017; 6(1): 83-105. [Persian]
Mahbobi Ardakani H. The History of the Transition of Tehran University and Iranian Higher Education Institutions in the Pahlavi era. Tehran: Tehran University; 1971. p.30. [Persian]
Qahremaniasl1 V, Salehi Panahi M, Sedghi M, Sasanpour SH. Effect of Economic Barriers on the Development of Modern Medicine in the Qajar Era with an Emphasis on Drug. Med His (Quarterly) 2017; 9(31): 73-83. [Persian]
Ashori A-KH. Ahmadi letter or Islamic Maintaining health. Tehran: Darlfnon; 1914. p.2-122. [Persian]
- چکیده مشاهده شده: 239 بار
- PDF دانلود شده: 111 بار