فردیکردن فرآیند کیفری اطفال و نوجوانان در پرتو اسناد غیر الزامآور ملل متحد
مجله اخلاق زیستی- علمی پژوهشی,
دوره 11 شماره 1 (1400),
2 November 2021
,
صفحه 99-115
https://doi.org/10.22037/bioeth.v11i1.36080
چکیده
زمینه و هدف: اصل فردیکردن مجازاتها به عنوان یکی از اصول مبنایی نظامهای حقوق کیفری محسوب میشود که ارتباط بسیار نزدیکی با حقوق بنیادین بشری دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اصل فردیکردن در ارتباط با فرآیند کیفری مربوط به اطفال و نوجوانان است.
مواد و روشها: تحقیق حاضر از حیث نوع، نظری است؛ روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی میباشد و روش جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای است که با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در این پژوهش، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافتهها: یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که اسناد غیر الزامآور ملل متحد، به دلیل انعطافپذیری بالا و الهامگرفتن از هنجارها و اصول حقوق بشر بینالمللی، از نظر محتوایی، هماهنگی زیادی با ساختارها و هنجارهای نظامهای داخلی دارند.
نتیجهگیری: اسناد غیر الزامآور سازمان ملل متحد در ارتباط با اطفال و نوجوانانِ زندانی در یک دید کلی تلاش میکنند تا از نقض قانون توسط اطفال و نوجوانان در آتیه پیشگیری به عمل آورند. همچنین نحوه برخورد با اطفال و نوجوانان متهم یا مظنون به نقض قانون را بهبود بخشیده و ارتقا دهند و در نهایت با حمایت از اطفال و نوجوانان محروم از آزادی، مانع از تقویت روحیه پرخاشگری و بزهکاری در آنان شده، تا به واسطه آن کودکان اصلاح و به آغوش جامعه و خانواده خویش بازگردند.
- اصل فردیکردن؛ فرآیند کیفری؛ اطفال؛ حقوق نرم
ارجاع به مقاله
مراجع
Malekizadeh S. Manifestations of the principle of individualization of punishment in the Iranian criminal justice system. Journal of Justice. 2019; 134(1): 11-18. [Persian]
Ardabili M. Public Criminal Law. Tehran: Mizan Publishing; 1999. p.199. [Persian]
Ashouri M, Fathi M. Evaluation of the rules governing the qualities of reduction in Iranian law. Law Quarterly. 2009; 2(39): 1-21. [Persian]
Langroudi M. Legal Terminology. Tehran: Ganj-e Danesh; 1984. p.51. [Persian]
Sanei P. Public criminal law. Tehran: Ganj-e Danesh; 1992. Vol.2 p.242. [Persian]
Sedarat A. Criminal Law and Criminology. Tehran: Knowledge Center Publications; 1966. p.34-35. [Persian]
Fletcher G. Basic concepts of legal thought. New York: Oxford University Press; 1999. p.76.
Kazemi S, Zarrokh E. Crystallization of the rule of justice in the principle of individualization of punishments. Excellence in Law. 2012; 16(4): 47-61. [Persian]
Kiani M. The principle of individualizing social reaction with a comparative study of French law. MA Dissertation. Mazandaran: University of Mazandaran; 2011. p.120. [Persian]
Aberandabadi A. Lectures in Criminology: Criminal Rehabilitation. Ph.D. Course. Tarbiat Modares University; 1999. p.23-24. [Persian]
Todrys K, Amon A. Human rights and health among juvenile prisoners in Zambia. International Journal of Health. 2011; 7(1): 1-31.
Lines R. The right to health of prisoners in international human rights law. International Journal of Prisoner Health. 2008; 4(1): 1-29.
Kury H, Redo S, Shea E. Women and Children as Victims and Offenders. London: Springer; 2016. p.49-50.
Sutton A, Cherney A, White R. Crime Prevention: Principles, Perspectives and Practices. Cambridge: Cambridge University Press; 2014. p.17-21.
Fennelly L. Handbook of Loss Prevention and Crime Prevention. London: Elsevier; 2014. p.416-417.
Grant H. Social Crime Prevention in the Developing World. London: Springer; 2014. p.3-6.
Baratto G. The illegal trade of medicines on social media. London: Springer; 2020. p.1-4.
Kemshall H. Crime and Social Policy. London: Wiley; 2012. p.1-6.
Tas J, Decker R, Decker H. International Handbook of Juvenile Justice. London: Spinger; 2006. p.111-112.
Abiad N, Mansoor F. Criminal Law and the Rights of the Child in Muslim States. London: BIICL; 2012. p.283-284.
- چکیده مشاهده شده: 107 بار
- PDF دانلود شده: 64 بار