مروری بر صرع مشارکت معدی از دیدگاه طب سنّتی ایران
مجله تاریخ پزشکی - علمی پژوهشی,
دوره 6 شماره 19 (1393),
,
صفحه 139-152
https://doi.org/10.22037/mhj.v6i19.7552
چکیده
صرع، بیماری مزمنی است و میزان بروز آن در کل جمعیت 5/0 تا 1 درصد است. در طب نوین، با وجود فراوانی درمان‌ها و داروهای ضد صرع، همچنان 30 درصد مبتلایان به صرع از حملات کنترلنشده این بیماری رنج می‌برند. در پزشکی امروز بیماری صرع با توجه به نوع علائم و میزان درگیری مغز به دو دسته کلی generalized (ژنرالیزه) و موضعی تقسیم می‌شود. طب سنّتی ایران که منبعی غنی است، دسته‌بندی و درمان‌های گوناگونی در این بیماری دارد. در این مطالعه ما به بررسی دیدگاه دانشمندان طب سنّتی ایران درباره صرع مشارکت معدی پرداخته‌ایم. این نوع صرع به علت مشکلات معده بروز میکند و با درمان آن می‌توان به کنترل تشنج پرداخت. در طب سنّتی در صرع مشارکت معدی، درمان بر روی معده متمرکز است و به تقویت مغز نیز توجه شده است. بر اساس این مطالعه درمان مشکلات گوارشی در شماری از بیماران صرعی ممکن است بر روند درمان بیماری تأثیر بهسزایی داشته باشد. با توجه به اینکه در طب نوین بسیاری از موارد تب به صورت ناشناخته باقی مانده و در اقدامات تشخیصی جوابی حاصل نمی‌گردد توجهی جدید به دیدگاه تشخیصی و درمانی اطبا سنتی می‌تواند بخشی از نارسایی طب نوین را ترمیم و قابلیت پاسخگویی آن را ارتقا داد.
- صرع؛ صرع مشارکت معدی؛ طب سنّتی ایران
ارجاع به مقاله
مراجع
Magiorkinis E, Sidiropoulou K, Diamantis A. Hallmarks in the history of epilepsy: epilepsy in antiquity. Epilepsy & behavior: E&B. 2010;17(1):103-8. Epub 2009/12/08.
Chang BS, Lowenstein DH. Epilepsy. The New England journal of medicine. 2003;349(13):1257-66. Epub 2003/09/26.
Fisher RS, van Emde Boas W, Blume W, Elger C, Genton P, Lee P, et al. Epileptic seizures and epilepsy: definitions proposed by the International League Against Epilepsy (ILAE) and the International Bureau for Epilepsy (IBE). Epilepsia. 2005;46(4):470-2. Epub 2005/04/09.
Daroff R, Fenichel G. Epilepsies. Bradley's Neurology in Clinical Practice Philadelphia: Elsevier Saunders; 2012.
Lowenstein DH. Seizures and Epilepsy In: Longo DL, Kasper DL, Larry Jameson J, Fauci AS, Hauser SL, Loscalzo J, editors. Harrison's Principles of Internal Medicine. 18th ed. United State: McGraw- Hill; 2011. p. 3251-70.
Stasiukyniene V, Pilvinis V, Reingardiene D, Janauskaite L. [Epileptic seizures in critically ill patients]. Medicina (Kaunas, Lithuania). 2009;45(6):501-7. Epub 2009/07/17. Epilepsiniai priepuoliai, istinkantys kritiniu bukliu ligonius.
Eadie MJ. Shortcomings in the current treatment of epilepsy. Expert review of neurotherapeutics. 2012;12(12):1419-27. Epub 2012/12/15
ارزانی محمد اکبر شاه. طب اکبری. قم: مؤسسه احیای طب طبیعی؛1387.
سینا حسین‌ابن‌علی. القانون فیالطب. جلد چهارم. بیروت لبنان: الاعلمی للمطبوعات؛ 2005.
جرجانی سید اسماعیل. ذخیره خوارزمشاهی. تهران: فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران؛ 1380.
رازی، محمدبن زکریا. الحاوی فیالطب. به تصحیح هیثم خلیفه طعیمی، بیروت: دارالاحیاء تراث العربی؛ 1422 ه.ق.
چشتی اعظم‌خان. اکسیر اعظم. ج. اول، تهران: مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی طب اسلامی و مکمل؛ 1387.
رازی، بهاءالدوله. خلاصه‌التجارب. تهران: مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی طب اسلامی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی ایران؛ 1387.
عقیلی خراسانی شیرازی، سید محمدحسینبن محمد هادی. خلاصه‌الحکمه. ج اول، تصحیح و تحقیق و ویرایش: ناظم، اسماعیل. مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی طب اسلامی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی ایران، قم: اسماعیلیان؛ 1385.
چشتی اعظم‌خان. اکسیر اعظم. ج دوم. تهران: دانشگاه علوم پزشکی ایران- مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل؛ 1387.
ارزانی محمد اکبر شاه. میزانالطب. قم: مؤسسه فرهنگی سماء؛1380.
نام‌آور حمید. فرهنگ پزشکی دورلند. تهران: یادواره کتاب؛ 1382.
- چکیده مشاهده شده: 1507 بار
- PDF (English) دانلود شده: 655 بار
