مجله تاریخ پزشکی

الف) منابع فارسی

اشپولر، برتولد. (1386). تاريخ ايران در قرون نخستين اسلامي (مترجم: مريم مير احمدي). ج دوم. چ پنجم. تهران: شركت انتشارات علمي و فرهنگي.

‏الگود، سيريل. (1352). تاريخ پزشكي ايران از دوره‌ي باستان تا سال 1934م. (مترجم: محسن جاويدان). تهران: اقبال.

الگود، سيريل. (1356). تاريخ پزشكي ايران و سرزمين‌هاي خلافت شرقي (مترجم باهر فرقاني). تهران: اميركبير.

الگود، سيريل. (1357). طب در دوره‌ي صفويه (مترجم: محسن جاويدان). تهران: دانشگاه تهران.

گيرشمن، رومن. (1381). ايران از آغاز تا اسلام (مترجم: محمد معين). چ 14. تهران: انتشارات علمي و فرهنگي.

بیشوپ، ایزابلا. (1375). از بیستون تا زردکوه بختیاری (مترجم: مهراب امیری). تهران: انتشارات انزان.

بياني، شيرين. (1380). دين و دولت در عهد ساساني. تهران: انتشارات جامي.

پناهي، فرشته. (1385). زن ايراني در سفرنامه‌ها. چ دوم. تهران: جاجرمي.

پولاک، ياکوب ادوارد. (1368). سفرنامه پولاک «ايران و ايرانيان» (مترجم: کيکاووس جهانداري). چ دوم. ‏تهران: انتشارات خوارزمي.

تاج بخش، حسن. (1379). تاريخ بيمارستان‌هاي ايران (از آغاز تا عصر حاضر). تهران: پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي.

تاج‌بخش، حسن. (1372). تاريخ دامپزشكي و پزشكي ايران. جلد دوم. تهران: انتشارات سازمان دامپزشكي كشور با همكاري انتشارات دانشگاه تهران.

جويني، عطاملک. (1362). تاريخ جهانگشاي (به همت منصور ثروت). تهران: انتشارات اميرکبير‏.

حجازي، بنفشه. (1384). زنان ترانه؛ بررسي حضور زن در ترانه‌ها و اشعار عاميانه ايران. تهران: قصیده‌سرا.

دورانت، ويل و آريل. (1358). تاريخ تمدن. (مترجم: احمدآرام). ج اول. مشرق‌زمين گاهواره تمدن. تهران: نشر اقبال‏.

روستايي، محسن. (1382). تاريخ طب و طبابت (از عهدقاجار تا پايان عصر رضاشاه) به روايت اسناد. ج اول. تهران: اسناد و كتابخانه ملي ايران.

ريد، ئولين. (1363). انسان در عصر توحش (مترجم: محمود عنايت). تهران:انتشارات هاشمي.

سرمدي، محمدتقي. (1379). پژوهشي در تاريخ پزشكي و درمان جهان از آغاز تا عصر حاضر. ج 5. تهران: انتشارات سرمدي.

سرمدي، محمدتقي. (1384). دايرة المعارف پژوهشي در تاريخ پزشكي و درمان جهان از آغاز تا عصر حاضر. ج 12. تهران: سرمدي.

سرنا، کارلا. (1363). مردم و ديدني‌هاي ايران «سفرنامه کارلا سرنا». غلامرضا سميعي. تهران: نشر نو.‏

سفرنامه شاردن. (1362). بخش اصفهان (مترجم: حسين عريضي با مقدمه علي دهباشي). تهران: انتشارات نگاه‏.

شميم، علي اصغر. (1384). ايران در دوره‌ي سلطنت قاجار. چاپ يازدهم. تهران: مدبر.

طالبوف، عبدالرحيم. (1356). مسالك المحسنين. تهران: شبگير.

عین‌السلطنه، قهرمان میرزا. (1374). روزنامه خاطرات عین‌السلطنه (به کوشش: مسعود سالور و ایرج افشار). ج ‌اول. تهران: ‏انتشارات اساطیر.

فضل‌الله همداني، خواجه رشيدالدين. (1338). جامع التواريخ (به کوشش بهمن کريمي). تهران: انتشارات شرکت نسبي حاج محمد حسين اقبال ‏و شرکا‏.

کهون، لارنس. (1381). متن‌هايی برگزيده از مدرنيسم تا پست مدرنيسم (مترجم: عبدالکريم رشيديان). چ 3. تهران: نشر نی.

كثيري، مسعود. (1388). درآمدي بر پيشينه‌ي پزشكي اصفهان. اصفهان: دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اصفهان.

محمدي، محمد هادي؛ قاييني، زهره. (1384). تاريخ ادبيات كودكان ايران؛ ادبيات كودكان در روزگار نو (1340ـ1300). ج 3. تهران: چيستا.

مقدم گل‌محمدي، محمد. (1389). مروري بر پيشينه‌ی زنان ايران در دوران تاريخ. ج اول. تهران: اقبال.

مهرآبادي، ميترا. (1386). زن ايراني به روايت سفرنامه نويسان فرنگي. چ دوم. تهران: آفرينش.‏

نجم‌آبادي، محمود. (1371). تاريخ طب در ايران قبل از اسلام. ج اول. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

نيرواسطي، حكيم. (1353). تاريخ روابط پزشكي ايران و پاكستان. تهران: انتشارات مركز تحقيقات فارسي ايران و پاكستان.

‏وطن‌دوست، غلامرضا؛ شيپری، مريم؛ توکلی، مريم. (1385). بررسی موقعيت زن ايرانی در نشريات مشروطه. تهران: ‏مؤسسه تحقيقات و توسعه علوم انسانی.‏

وهوسه، بابن. (1363). سفرنامه جنوب«boo ایران، محمد محسن خان اعتمادالسلطنه. تهران: دنیای کتاب.

هينتس، والتر. (1377). تشكيل دولت ملّي در ايران. چ سوم. تهران: خوارزمي.

ب) نشريات

شكوفه به انضمام دانش: نخستين روزنامه و مجله زنان در ايران. (1377). تهران: اسناد وكتابخانه ملّي ايران.‏

نشريه‌ي «زبان زنان»، شماره ‏‏36. 14 ذيقعده 1338 (27 ژوئيه 1920) و شماره‌ي 36 ؛ 14 ذيقعده 1338 هـ .ق ( 27 ژوئيه 1920م.).