مجله علمی - پژوهشی فقه پزشکی

چکیده

برای اثبات بیماری عنن علاوه بر راه‌های مذکور در فقه، می‌توان سه راه دیگر چون؛ گواهی پزشکی، شهادت شهود بر گواهی پزشکی و شهادت زنان سابق یا حاضر زوج بر ناتوانی جنسی وی، اضافه نمود. برخی از آثار فقهی و حقوقی این بیماری قابل انتقاد می‌باشد، به نظر می‌رسد در این بیماری حتی در صورت بروز بعد از نزدیکی، برای زن به دلیل ضرر «عدم امکان رابطه زناشویی» حق فسخ وجود داشته باشد و در صورت تشخیص پزشک متخصص به عدم امکان درمان این بیماری و دائمی بودن آن، ضرورتی برای یک سال مهلت دادن به زوج عنین وجود ندارد. لذا در صورت فسخ نکاح بدون این مهلت، زن استحقاق نصف مهر را نخواهد داشت. همچنین ناتوانی جنسی مرد نسبت به همسر خود به تنهایی موجب حق فسخ نکاح می‌شود و ضرورتی ندارد که قدرت جنسی مرد نسبت به زنان دیگر نیز امتحان گردد.