بررسی ارتباط بین شاخصهای زمانی اعزام پیش بیمارستانی با وضعیت بالینی و برخی پیامدهای بیماران اعزامی به اورژانسهای شهر زنجان در سال 1397
مجله طب اورژانس ایران,
دوره 8 شماره 1 (2021),
,
صفحه e46
https://doi.org/10.22037/ijem.v8i1.37339
چکیده
مقدمه: با توجه به اهمیت نقش و عملکرد اورژانس پیش بیمارستانی و لزوم پایش منظم عملکرد مخصوصاً در شاخصهای تأثیرگذار ، این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین شاخصهای زمانی اورژانس پیش بیمارستانی با وضعیت بالینی و پیامد بیماران منتقل شده به اورژانس در شهر زنجان انجام گرفت.
روش مطالعه: در این پژوهش توصیفی- مقطعی از بین کلیه مأموریتهای اورژانس پیش بیمارستانی که در سطح استان زنجان در سال 1397 ثبت گردیده بود تعداد 806 تماس که منجر به انتقال بیماران به مراکز درمانی شده ، به صورت تصادفی انتخاب و اطلاعات مورد نیاز شامل شاخصهای زمانی و جمعیت شناختی از فرمهای اورژانس 115 استخراج شد. پیامد و وضعیت بالینی بیماران پس از انتقال از پروندههای تحت نظر اورژانس استخراج گردید.یافتهها: از مجموع 806 بیمار منتقل شده توسط اورژانس پیش بیمارستانی تعداد (61 درصد) 490 نفر مرد و (39.2 درصد) 316 نفر زن بودند. میانگین سنی بیماران 28 سال بود. بیشترین تماسها با اورژانس پیش بیمارستانی به ترتیب مربوط به ترومای ناشی از حوادث و سوانح (50.1%) و داخلی (15.7%) بود. از نظر شاخصهای زمانی به ترتیب میانگین زمان 0.9 دقیقه (زمان تأخیر)، 8.41 دقیقه (زمان پاسخ)، 11.9 دقیقه (زمان صحنه)، 39.92 دقیقه (زمان مأموریت)، 19.96 دقیقه (زمان انتقال)، 74.61 دقیقه (زمان کل مأموریت) بدست آمد. در خصوص پیامد بیماران منتقل شده بیشترین فراوانی مربوط به ترخیص بیماران (55.9%) میباشد، بستری (12.7%) مورد، انتقال به مراکز دیگر (1.1%) مورد و فوت بیمار (2 درصد ) بود. علایم حیاتی بیماران، (1 درصد) بیمار مقیاس کمای گلاسکوی 3 و (89.3%) مقیاس گلاسکوی 15 و (91.4%) ساچوریشن بالای 90% و (7.7%) اشباع اکسیژن زیر 90% و (32 درصد) ضربان قلب در محدودهی نرمال 80-70 داشتند.
نتیجه گیری: نتایج مشخص نمود در شهر زنجان حوادث ترافیکی در رأس علل تروما قرار دارد. درمجموع شاخصهای زمانی اعزام مناسب و پرسنل اورژانس در بیماران با وضعیت بالینی بدحال سریع عمل کردند. بر اساس نتایج این مطالعه و مطالعات آتی برنامه ریزی مناسب در جهت ارتقاء شاخصها انجام داد.
- اورژانس پیش بیمارستانی
- مدیریت زمان
- انتقال بیمار
- نتایج ارزیابی بیمار
ارجاع به مقاله
مراجع
Bahadori M, Ghardashi F, Izadi AR, Ravangard R, Mirhashemi S, Hosseini SM. Pre-Hospital Emergency in Iran: A Systematic Review. Trauma monthly. 2016;21(2):e31382.
Momeni M, Zand Parsa A, Salari A, Ghanbari Khanghah A, Moghadas T. Comparison of ambulance use in urban and rural patients with Acute Myocardial Infarction. Journal of Holistic Nursing and Midwifery. 2014;24(2):59-67.
Rajabi Z, Soltani M, Asadi manesh L. Predicting the time required for Eslamshahr Township emergency personnel to attend at the scene of a disaster. 2. 2012;4(3):0-.
Meislin HW, Conn JB, Conroy C, Tibbitts M. Emergency medical service agency definitions of response intervals. Ann Emerg Med. 1999;34(4 Pt 1):453-8.
Cabral E, Castro WRS, Florentino DRM, Viana DA, Costa Junior JFD, Souza RP, et al. Response time in the emergency services. Systematic review. Acta cirurgica brasileira. 2018;33(12):1110-21.
Kleindorfer D, Schneider A, Kissela BM, Woo D, Khoury J, Alwell K, et al. The effect of race and gender on patterns of rt-PA use within a population. Journal of stroke and cerebrovascular diseases : the official journal of National Stroke Association. 2003;12(5):217-20.
Moradian MJ, Peyravi MR, Ettehadi R, Pourmohammadi K. Studying the Time of Response and Results of Delay in Emergency Medical System. 2. 2013;5(2):39-0.
Bahrami MA, Maleki A, Ranjbar Ezzatabadi M, Askari R, Ahmadi Tehrani GH. Pre-Hospital Emergency Medical Services in Developing Countries: A Case Study about EMS Response Time in Yazd, Iran. Iran Red Crescent Med J. 2011;13(10):735-8.
Meizoso JP, Valle EJ, Allen CJ, Ray JJ, Jouria JM, Teisch LF, et al. Decreased mortality after prehospital interventions in severely injured trauma patients. The journal of trauma and acute care surgery. 2015;79(2):227-31.
Peyravi Mr, Toubaei F, Pourmohammadi K. The EffIciency of Motorlance In Comparison With Ambulance In Shiraz, Southern Iran. Iranian Red Crescent Medical Journal (IRCMJ). 2009;11(3):-.
Dadashzadeh A, Dehghannejhad J, Shams S, Sadegi H, Hassanzadeh F, Soheili A, et al. Situation Of Response And Transport Time In Pre-Hospital Traumatic Patients From Scene To Hospital In Tabriz – Iran. Journal of Nursing and Midwifery Urmia University of Medical Sciences. 2016;14(8):728-37.
Alireza Zeraatchi, Bahram Rostami, Rostami A. Time Indices of Emergency Medical Services; a Cross-Sectional Study Abbas Rostami. Iranian Journal of Emergency Medicine(2018); 5: e8.
Panahi F, Khatami, M., Azizabadi Farahani, M., Khoddami Vishteh, H.R., Assari, Sh. Time Indices of Pediatric Prehospital Emergency Care in Tehran, 2006. Razi Journal of Medical Sciences. 2008;15(0):69-80.
Bidari A AS, Farsi D, Saeedi H, Mofidi M, Radmehr M, et al. Quality Assessment of Prehospital Care Service in Patients Transported to Hazrat-e- Rasoul Akram Hospital the Medical Journal of Tabriz University. 2007:22(3): 43-6.
Ebrahimian A, Khalesi N, Mohamadi G, Tordeh M, Naghipour M. Transportation Management in Pre-hospital Emergency whit Physiological Early Warning Scores. Journal of Health Administration. 2012;15(49):7-13.
Cabral E, Castro W, Florentino D, Viana D, Costa Júnior J, Souza R, et al. Response time in the emergency services. Systematic review. Acta cirurgica brasileira. 2018;33:1110-21.
Yadollahi S, Yadollahi S. Time Indices of Pre hospital Emergency Medical Services: in Shahrekord County. Paramedical Sciences and Military Health. 2018;13(3):47-57.
- چکیده مشاهده شده: 166 بار
- pdf دانلود شده: 32 بار