اخلاق زیستی حوزه مطالعاتي است كه چالش‌های اخلاقي ناشي از بكارگيری ابداعات و نوآوريی های علوم زيستي و پزشكي را در فضايي ميان رشته‌ای به طور نظام‌مند مورد بررسي قرار داده، و به تنظيم و تنسيق روابط ميان فنّاوريی های نوين زيستي و نظام رفتاری انسان مي‌پردازد و بايدهای موجد در اين حوزه را سامان مي‌بخشد. قلمروی اخلاق زيستی، مطالعه و ارزيابي نحوه تقابل آثار و پيامدهای به كاربستن فنّاوريی های جديد زيست پزشكي در زندگي بشری را با اصول و معيارهای اخلاقي در بر مي‌گيرد. اين فنّاوری ها و پيشرفت‌ها كه قلمرو و موضوعات اخلاق زيستي را تشكيل مي‌دهند در چهار حوزه اصلي قابل طبقه‌بندی هستند:
فنّاوری های حافظ حيات در آغاز و انجام زندگي، فنّاوری های تشديدكننده‌ی حيات برای اصلاح كيفيت زندگي، فنّاوری های توليد مثل و به ويژه شبيه سازی، فنّاوريی های مرتبط با مهندسيِ ژنتيك، ژن درماني و ژنوم انساني.
علاوه بر این، با دستمایه از مفهوم عام اخلاق زیستی، اولویت دیگر در این گستره، مطالعه تحولات پدیده های اجتماعی و روابط تغییر شکل یافته بشری در دوران معاصر در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، خانوادگی و ... است از آن منظر که مولفه های اخلاقی را در ساحت زیست انسانی، متأثر می نمایند.
با مجوز کمیسیون نشریات علوم پزشکی کشور، مجله علمی پژوهشی اخلاق زیستی از ابتدای سال 1399 به صورت دوره ای و سالیانه (Continuous) منتشر می گردد. نویسندگان محترم می توانند مقالات خود در زمینه‌های نامبرده را براي بررسي و چاپ در «مجله علمی پژوهشی اخلاق زیستی» مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ارسال نمايند.
فصلنامه اخلاق زیستی حائز رتبه علمی- پژوهشی در ﻟﯿﺴﺖ ﻧﺸﺮﯾﺎت ﻣﺼﻮب وزارت ﺑﻬﺪاﺷﺖ، درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﮑﯽ می باشد.
مقالات مجله علمی پژوهشی اخلاق زیستی به صورت الکترونیک در سایت مجله منتشر می شوند و همچنین در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام isc، بانک اطلاعات نشریات کشور (مگیران) و پایگاه مجلات تخصصی نور (نورمگز) نمایه می شوند.