بررسی مفهوم سلامت در نظریه امنیت انسان
مجله اخلاق زیستی- علمی پژوهشی,
دوره 5 شماره 15 (1394),
19 September 2016
,
صفحه 127-162
https://doi.org/10.22037/bioeth.v5i15.13876
چکیده
امنیت یکی از نیازهای اساسی و اولیه هر انسان است. حتی میتوان گفت امنیت، خواست همسان انسان و حیوان در همه زمانها و مکانها است. امنیتخواهی بر پایه سرشت انسان است و جدا از اینکه امنیت، بایسته زندگی اجتماعی یا بنیادگرفتن دولت است، ولی از همان آغاز آفرینش، همواره از آرزوهای آدمیان بوده است. با گستردگی که این واژه دارد باید ویژگیهایی برای آن شناخت؛ همین ویژگیها، راه را برای دولتها باز گذاشته تا همواره در شرایط اضطراری، امنیت را بر حقوق و آزادیهای فردی برتری دهند. این ویژگیها عبارتند از اینکه: نخست، امنیت جنبه سرشتی دارد. انسانها در گرایش به امنیت با جانوران برابرند و جدا از چگونگی و اندازه آن، هر دو از تهدید و ناامنی گریزانند. این خود نشان میدهد که یکی از نیازهای نخستین انسان امنیت است. دوم اینکه امنیت جنبه قراردادی دارد. قراردادیبودن در طول سرشتیبودن امنیت است. در اینجا امنیت نه تنها به انسان که فراتر از آن به جامعه محدود میگردد. از انواع محتمل
تهديدهاي امنيت انسان، ایمنبودن برای مثال در برابر بيماريهاي عفوني كشنده، غذاي ناسالم، سوء تغذيه، عدم دسترسي به مراقبتهاي بهداشت و سلامت اوليه است. از آنجا که تهديدهاي مطرح در يك كشور يا منطقه مفروض ميتوانند به منطقهاي وسيعتر سرايت كنند و عوارض خارجي منفي براي امنيت منطقهای، بینالمللي و جهانی داشته باشند و با توجه به اینکه سلامت یکی از مؤلفههای مهم نظریه (آموزه) امنیت انسان است در اینجا این پرسش مطرح میشود که مقوله امنیت و مؤلفههای آن و حوزه سیاست خارجی دولتها تا چه میزان بر سلامت و حقوق مرتبط با آن اثر گذاشته و روند حقوق جهانی سلامت را تسریع بخشیده و تثبیت کرده است؟ لذا در این مقاله سلامت در حوزه نظریه امنیت انسان، امنیت بینالمللی و جهانی و سياست خارجي مورد بررسی قرار گرفته و به بحث درباره امنيت سلامت بینالمللی و امنیت سلامت جهانی و نقش سیاست خارجی پرداخته میشود.
- امنیت؛ سلامت جهانی؛ سیاست خارجی؛ نظریه امنیت انسان؛ امنيت سلامت بینالمللی و امنیت سلامت جهانی
ارجاع به مقاله
مراجع
منابع فارسی:
ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (معروف به شیخ صدوق). (1362 ش.). الخصال. جلد اول. قم: جامعه مدرسین.
احمدی، کوروش. (1381 ش.). سیاست خارجی و امنیت سلامت بینالمللی. فصلنامه سیاست خارجی. سال بیست و چهارم، شماره اول.
آل کجباف، حسين. (1392 ش.). مفهوم و جايگاه حق بر سلامت در اسناد بینالمللي حقوق بشر. فصلنامه حقوق پزشكي. سال هفتم، شماره بيست و چهارم.
دهشيري، محمدرضا. (1388 ش.). امنيت انساني: چارچوبي براي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در قبال آفريقا. مطالعات آفريقا. شماره بیستم.
ربیعی، علی. (1384 ش.). مطالعات امنیت ملی، مقدمهای بر نظریههای مربوط به امنیت ملی در جهان سوم. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی، مرکز چاپ و انتشارات وزارت خارجه، چاپ سوم.
سجادپور، سيدمحمدكاظم. رفعتي آلاشتي، زينب. (1390 ش.). سياست خارجي، بهداشت و امنيت بینالمللي: چارچوبهاي مفهومي و عملياتي. فصلنامه روابط خارجي. سال سوم، شماره سوم.
علامه مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی. (بی تا). بحار الأنوار. جلد هفتاد و هشتم.
فتّال نيشابورى، محمد بن حسن. (508 ق.). رَوضَه الواعظین و بصيره المتعظين. جلد دوم.
فنتيگرشتروم، باربارا. (1389 ش.). امنيت انساني و حقوق بینالملل. مترجم اردشير اميرارجمند و حميد قنبري، تهران:انتشارات مجد.
كر، پائولين. (1387 ش.). امنيت انساني. مترجم سيدجلال دهقاني فيروزآبادي، فصلنامه مطالعات راهبردي. سال يازدهم، شماره چهل و یکم.
کارولین، توماس. (1382 ش.). حکومت جهانی؛ توسعه و امنیت انسانی. مترجم مجتبی بحرانی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
کلاهدوزان، شادی. (1382 ش.). رابطه جهانیشدن و سلامت یک رابطه دوجانبه است. بانک مقالات جهانیشدن، پایگاه اطلاعرسانی هفتهنامه سپید. سال هشتم، شماره سیصد و هشتاد و دوم.
نامی پارسا، نگار. (1393 ش.). تأمین دارو: حقوق و تکالیف دولتها در نظام بینالمللی. تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی.
نوری، محمدعلی. (1392 ش.). امنيت بشر در نظريه و عمل. تهران: دفتر هماهنگي امور بشردوستانه، واحد امنيت بشر سازمان ملل، تهران: مؤسسه فرهنگي انتشاراتي الماس دانش.
نويدنيا، منيژه. (1388 ش.). امنيت اجتماعي. تهران: انتشارات پژوهشكده مطالعات راهبردي.
منابع انگلیسی:
Amorim, C. (2001). Oslo Ministerial Declaration - Global Health: A Pressing Foreign Policy Issue of Our Time. The Journal of Lancet. 369 (9570).
Ban, J. (2003). Health as a Global Security Challenges. Seton Hall Journal of Diplomacy and International Relation. 2.
Chan, M. Jonas, GS. Kouchner, B. (2008). Foreign Policy and Global Public Health: Working Together Towards Common Goals. WHO Bulletin. 86 (7).
Commission on Human Security, Human Security Now. (2003). Final Report, New York: CHS.
David, M. Rubber, H. (2001). The Certain Pitfalls of Marshaling Security Council Resources to Combat AIDS in Africa. Human Rights Quarterly. 23 (3).
Department of Foreign Affairs and International Trade, Freedom from Fear, Canada's Foreign Policy for Human Security, Ottawa. (2000). 3.
Feldbaum, H. Lee, K. Patel, P. (2006). The National Security Implications of HIV/AIDS. Plos Medicine. 3 (6).
Garret, L. (2005). HIV and National Security Where Is the Link?. The council on foreign relations, New York.
Human Security Network, Statement of Slovenia on Behalf of the Human Security Network at the International AIDS Conference, Toronto, Canada. (2006).
Human Security Report Project. (2005). Human Security Report 2005: War and Peace in the 21st Century. New York: Oxford University Press.
Independent Commission on Disarmament and Security Issues. (1982). Common Security: A Program for Disarmament. London: Pan Book.
Jensen, SLB. (2004). Fatal Years: How HIV/AIDS is Impacting National and International Security. UNAIDS.
Mills, EJ. Singh, S. (20017). Health, Human rights and the Conduct of Clinical Research within Oppressed Populations. Bio Med Central. 3 (10).
National Intelligence Council Report. (2008). Strategic Implications of Global Health.
Oslo Ministerial Declaration. (2007). Global Health: a Pressing Foreign Policy Issue of our Time, ministers of foreign affairs of Brazil, France, Indonesia, Norway, Senegal, South Africa and Thailand. The Journal of Lancet. 369 (2).
Tadjbakhsh, S. (2007). Human Security in International Organizations: Blessing or Scourge?. The Human Security Journal. 4.
Tickner, JA. (1992). Gender in International Relations: Feminist Perspectives on Achieving Global Security. New York: Colombia University Press.
UN. (2004). A More Secure world: Our Shared Responsibility, Report of the Secretary-General's High-Level Panel on Threats, Challenges and Change. New York: UN Department of Public Information.
UNDP. (1994). Human Development Report 1994. Oxford: Oxford University Press.
UNGA. (22001). Special Session of the General Assembly on HIV/AIDS: Report of the Secretary General (16 February 2001) UN Doc A/55/779. Special Session Report.
United Nation General Assembly. (2009). Global Health and Foreign policy, Resolution 63/33.
UNSC. (2000). Res 1308, 2000, U.N. Doc S/RES/1308 on HIV/AIDS Pandemic Worldwide.
UNSC. (2001). Res 1341, UN, Doc S/RES/1341, on the situation concerning the Democratic Republic of the Congo.
UNSC. (2002). Res 1410 UN Doc S/RES/1410, on the situation in East Timor, at: para. 3 (a).
UNSC. (2000). The Impact of AIDS on Peace and Security in Africa. UN Doc S/PV.
WHO. (2007). World Health Day, Issues Paper: International Health Security: Invest in Health, Build a Safer Future.
World Health Organization. (2007). The world health report 2007: a safer future: global public health security in the 21st century. Geneva.
- چکیده مشاهده شده: 1865 بار
- PDF دانلود شده: 321 بار