تحلیل حقوقی ماهیت قرارداد درمان
مجله علمی - پژوهشی فقه پزشکی,
دوره 5 شماره 14-13 (1392),
21 شهریور 2013
,
صفحه 57-89
https://doi.org/10.22037/mfj.v5i14-13.5033
چکیده
وضعيت خاص قراردادهاي پزشكي و شرايط و ويژگيهاي آن به گونهاي است كه نميتوان آنها را در چارچوب عقود معيّن مورد مطالعه قرارد داد؛ از اين رو به نظر ميرسد كه از نظر حقوقي، قرارداد پزشكي نوعي عقد نامعيّن است كه با تكيه بر مفاد ماده ١٠ قانون مدني، شرايط ويژه و تعهدات خاص قراردادهاي درمان را داراست كه بر طبق توافق طرفين لازمالاجرا است. هرچند که اعتقاد به اجاره بودن ماهیت قرارداد معالجه، یکی از پر طرفدارترین نظریه در میان فقها محسوب میشود که در عمل نیز بیشتر احکام و روابط میان پزشک و بیمار در قالب آن تبیین میشود اما یکی از مهمترین علت ناسازگاری آن با عقد معالجه، در جایز بودن عقد معالجه از طرف بیمار (ماده 13 آئین نامۀ تخلفات صنفی پزشکان) است در حالی که عقد اجاره مبتنی بر لزوم طرفین است. بطلان نظریۀ وکالت یا پیمانکاری بودن عقد قرارداد معالجه نیز روشن میباشد اما اعتقاد به جعاله بودن قرارداد معالجه با توجه به وسعتی که در جعاله وجود دارد از طرفداری فقها و حقوقدانان زیادی سود میبرد.
- قرارداد درمان، معالجات پزشكي، اجاره، جعاله، عقود نامعین، حقوق ايران، فقه اماميه
ارجاع به مقاله
- چکیده مشاهده شده: 790 بار
- PDF (English) دانلود شده: 520 بار