مقایسه اثربخشی دیازپام و متیل پردنیزولون وریدی در درمان سرگیجه حاد محیطی؛ یک کارآزمایی بالینی
مجله طب اورژانس ایران,
دوره 3 شماره 3 (2016),
21 September 2016
,
صفحه 97-92
https://doi.org/10.22037/ijem.v3i3.13413
چکیده
مقدمه: اگر چه سرگیجه به تنهایی یک بیماری محسوب نمی شود اما یکی از شایعترین شکایات مراجعین به بخش های اورژانس است. با توجه به اینکه در برخورد با سرگیجه محیطی درمان واحدی مورد اتفاق نظر نیست برآن شدیم که تاثیر و عوارض متیل پردنیزولون و دیازپام وریدی را طی یک کارآزمایی بالینی در درمان سرگیجه حاد محیطی مقایسه نماییم. روش کار: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دو سویه کور و با هدف مقایسه اثربخشی متیل پردنیزولون و دیازپام وریدی در کنترل سرگیجه حاد محیطی بر روی بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس انجام شد. بیماران با استفاده از روش تصادفی ساده به یکی از دو گروه مذکور تقسیم شدند و شدت سرگیجه (بر اساس معیار VAS)، تغییرات همودینامیک، سطح هوشیاری، تغییرات قند خون و در نهایت عوارض جانبی بین دو گروه در دقایق 30، 60 و 120 بعد از تزریق مورد مقایسه قرار گرفت. يافته ها: مطالعه بر روی 113 بیمار با میانگین سنی 4/10 ± 8/41 سال (60-20) انجام شد (4/58 مرد). بیماران به دو گروه دیازپام وریدی (تعداد = 51 نفر) و متیل پردنیزولون وریدی (تعداد = 62 نفر) تقسیم شدند. اختلاف معنی داری بین دو گروه از جهت سن (830/0 =p)، جنس (339/0 = p)، شدت سرگیجه (337/0 =p) و علائم حیاتی (986/0 =p) بدو ورود وجود نداشت.
شدت سرگیجه تنها در دقیقه 120 بعد از مصرف دو دارو با هم اختلاف معنی داری داشت (003/0 = p). هیچ موردی از افت فشارخون، کاهش سطح هوشیاری و ناپایداری همودینامیک در دو گروه مورد مطالعه طی 120 دقیقه مشاهده نگردید. خشکی دهان در گروه دریافت کننده دیازپام وریدی به طور معنی داری بالاتر بود (007/0 = p). میانگین قند خون گروه دیازپام و متیل پردنیزولون در دقیقه 60 و 120 به ترتیب عبارت بودند از: 2/36 ± 6/120 و 2/51 ± 1/143 (009/0 = p) و 1/35 ± 5/119 و 9/50 ± 9/162 (001/0 > p). نتيجه گيری: به طور کلی شاید بتوان گفت با در نظر گرفتن اثربخشی مناسب تر و کم اهمیت بودن عوارض جانبی مشاهده شده با دیازپام وریدی این دارو انتخاب مناسب تری نسبت به متیل پردنیزولون وریدی در کنترل علامت بیماران مراجعه کننده با سرگیجه حاد محیطی باشد.ارجاع به مقاله
مراجع
Brandt T. Benign paroxysmal positioning vertigo. Vertigo: Springer; 2003. p. 251-83.
Irving C, Richman P, Kaiafas C, Eskin B, Allegra J. Intramuscular droperidol versus intramuscular dimenhydrinate for the treatment of acute peripheral vertigo in the emergency department: a randomized clinical trial. Academic emergency medicine. 2002;9(6):650-3.
Calhoun AH, Ford S, Pruitt AP, Fisher KG. The point prevalence of dizziness or vertigo in migraine–and factors that influence presentation. Headache: The Journal of Head and Face Pain. 2011;51(9):1388-92.
Strickland C, Russell RG. What is the best way to manage benign paroxysmal positional vertigo? Clinical Inquiries, 2003 (MU). 2003.
Roceanu A, Bajenaru O, Muresan D, Popescu B, Anghel D, Georgescu M, et al. MANAGEMENT OF VERTIGO. Romanian Journal of Neurology. 2016;15(1).
Shahrami A, Norouzi M, Kariman H, Hatamabadi HR, Dolatabadi AA. True Vertigo Patients in Emergency Department; an Epidemiologic Study. Emergency. 2015;4.
Strupp M, Zingler VC, Arbusow V, Niklas D, Maag KP, Dieterich M, et al. Methylprednisolone, valacyclovir, or the combination for vestibular neuritis. New England Journal of Medicine. 2004;351(4):354-61.
Amini A, Heidari K, Kariman H, Taghizadeh M, Hatamabadi H, Shahrami A, et al. Histamine Antagonists for Treatment of Peripheral Vertigo: A Meta-Analysis. J Int Adv Otol. 2015;11(2):138-42.
Puskarich MA, Jones AE. Tintinalli's Emergency Medicine: A Comprehensive Study Guide>. Sepsis. 2015;2:16.
Karlberg ML-Å, Magnusson M. Treatment of acute vestibular neuronitis with glucocorticoids. Otology & Neurotology. 2011;32(7):1140-3.
Fishman JM, Burgess C, Waddell A. Corticosteroids for the treatment of idiopathic acute vestibular dysfunction (vestibular neuritis). Cochrane Database Syst Rev. 2011;5.
Morales-Luckie E, Cornejo-Suarez A, Zaragoza-Contreras MA, Gonzalez-Perez O. Oral administration of prednisone to control refractory vertigo in Ménière's disease: a pilot study. Otology & Neurotology. 2005;26(5):1022-6.
Ariyasu L, Byl FM, Sprague MS, Adour KK. The beneficial effect of methylprednisolone in acute vestibular vertigo. Archives of Otolaryngology–Head & Neck Surgery. 1990;116(6):700-3.
Barrs DM. Intratympanic Injections of Dexamethasone for Long‐Term Control of Vertigo. The Laryngoscope. 2004;114(11):1910-4.
Lavigne P, Lavigne F, Saliba I. Intratympanic corticosteroids injections: a systematic review of literature. European Archives of Oto-Rhino-Laryngology. 2015:1-8.
Hain TC. Drug Treatment of Vertigo. Northwestern University Medical School. 2015.
Hain TC, Uddin M. Pharmacological treatment of vertigo. CNS drugs. 2003;17(2):85-100.
Malavasi M, Caovilla HH, Freitas F, Freitas C, Munhoz MSL, da Silva MLG, et al. Clonazepam in the pharmacological treatment of vertigo and tinnitus. International Tinnitus Journal. 2002;8(1):50-3.
Amini A, Heidari K, Asadollahi S, Habibi T, Shahrami A, Mansouri B, et al. Intravenous promethazine versus lorazepam for the treatment of peripheral vertigo in the emergency department: A double blind, randomized clinical trial of efficacy and safety. Journal of Vestibular Research. 2014;24(1):39-47.
Pollak L, Klein C, Rafael S, Vera K, Rabey JM. Anxiety in the first attack of vertigo. Otolaryngology--Head and Neck Surgery. 2003;128(6):829-34.
Rodríguez J, Crawford V. What Therapies Are Effective for Relief of Chronic Vertigo Symptoms? Evidence Based Practice. 2016;12(7).
- چکیده مشاهده شده: 1249 بار
- PDF دانلود شده: 497 بار
- HTML دانلود شده: 100 بار