تحلیل نقش خودمختاری بیمار در رضایت آگاهانه
مجله اخلاق زیستی- علمی پژوهشی,
دوره 8 شماره 29 (1397),
3 بهمن 2019
,
صفحه 43-51
https://doi.org/10.22037/bioeth.v8i29.24186
چکیده
زمینه و هدف: تحلیل خودمختاری بیمار و کشف عناصر سازنده آن در ارتباط بین پزشک و بیمار دارای اهمیت ویژهای است. هدف این مقاله تبیین محدوده خودمختاری بیمار به عنوان مؤلفه اصلی رضایت آگاهانه است.
مواد و روشها: در این مطالعه تحلیلی، کتب و مقالات منتشره مرتبط به صورت هدفمند جستجو و تحلیل شده و سپس نقش و محدوده خودمختاری بیمار در رضایت آگاهانه مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
یافتهها: مهمترین اقدامی که پزشک باید انجام دهد تا خودمختاری بیمار حفظ و رعایت گردد، ارائه اطلاعات به بیمار راجع به ماهیت بیماری و مداخلات درمانی مربوطه است. محققین از این اقدام مهم به «افشای اطلاعات» توسط پزشک و «فهم» توسط بیمار تعبیر کردهاند؛ در این خصوص، توجه و تأکید بر دو نکته حائز اهمیت است: اول اینکه هنگامی که از رابطه پزشک با بیمار سخن میگوییم، نباید آن را فقط به رابطه شخص پزشک با بیمار محدود کرد، بلکه منظور از پزشک، تیم درمان است که پزشک سرپرست آن است؛ دوم آنکه فهم و شناخت زیستجهان بیمار و مختصات دنیایی که در آن زیست میکند، برای انتخاب آگاهانه و خودمختار، از جایگاهی ویژه برخوردار است.
نتیجهگیری: تحقق رضایت آگاهانه، مستلزم افشای اطلاعات از طرف پزشک و فهم آنها از طرف بیمار است. در اینجا اصل اساسی، همدلی پزشک با بیمار به معنای درک شرایط و دنیای ذهنی و روانی اوست تا بتواند بر اساس آن، اطلاعات مناسب و کافی را به بیمار انتقال دهد و به او برای انتخاب آگاهانه و آزادانه کمک نماید.
- خودمختاری؛ رضایت آگاهانه؛ افشای اطلاعات؛ بیمار ـ محوری
ارجاع به مقاله
مراجع
Hill TE. Autonomy and self-respect. New York: Cambridge University Press; 1991. Ch.4.
Asheroft RE, Dawson A, Draper H, McMillan JR. Principles of Health Care Ethics. 2nd ed. West Sussex: John Wiley and Sons; 2007.
Beauchamp TL, Childress J. Principles of biomedical ethics. 6th ed. USA: Oxford University Press; 2013.
Thorpe L. The Kant Dictionary: autonomy. India: Bloomsbury; 2015. p.31.
Jafari Langroudi M. Law terminology. Tehran: Ganje Danesh; 1984. p.336. [Persian]
Kennedy I, Grubb A. Principles of Medical Law. New York: Oxford University Press; 1998. p.14.
Ghaderi A, Malek F. Principles of informed consent in medicine. Koomesh 2014; 15(2): 133-137. [Persian]
Lotfi E. From Informed Consent to Knowingly Choosing: A Study on the Commitment to Information Delivery in Physician-Patient Relationship. Medical Law Journal 2010; 3(11): 39-73. [Persian]
Eyal N. Informed Consent. Stanford: Stanford University; 2019. Available at: https://www.plato.stanford.edu/entries/informed-consent/.
Parsapour A, Parsapour MB, Larijani B. Informed consent, Contents, Conditions and Practical methods. Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders 2005; 5: 1-14. [Persian]
Parsapoor MB, Ghasemzadeh SR. Legal and jurisprudential study of patient`s informed consent and physician`s duty of notification: a comparison between Iranian, English and French law. Iranian Journal of Medical Ethics and History of Medicine 2011; 5(1): 39-50. [Persian]
Rao KH. Informed consent: An ethical obligation or legal compulsion? Journal of Cutaneous Aestheticsurgery 2008; 1(1): 33-35.
Rosental MS. Informed consent in the nuclear medicine setting, Journal of Nuclear Medicine Technology 2011; 39(1): 1-4.
Feld AD. Informed consent: Not just for procedures anymore. American Journal of Gastroenterology 2004; 99(6): 977-980.
Mallia P. Informed consent. Edited by Have HT. Encyclopedia of global bioethics. Pittsburgh: Springer; 2016.
Malekian M. Hadith arezoomandi. Tehran: Negahmoaser; 2011. p.208-230. [Persian]
- چکیده مشاهده شده: 412 بار
- PDF دانلود شده: 240 بار