حقوق فردی شهروندی در جمهوری اسلامی ایران با رویکرد فقهی امام خمینی (ره)
مجله اخلاق زیستی- علمی پژوهشی,
دوره 8 شماره 1 (1397),
2 آبان 2018
,
صفحه 17-28
https://doi.org/10.22037/bioeth.v8i1.23213
چکیده
در قرآن کریم مکرراً تصریح شده که خداوند متعال مواهب عالم را برای انسان آفریده، لذا بین او و مواهب آفرینش نوعی ارتباط وجود دارد. خالق جهان هستی و مدبر امور، قوانین حاکم بر افراد و جوامع انسانی را وضع کرد و انسان را مکلف به اطاعت از دستورات و قوانین قرار داد. در سیره پیامبر اکرم (ص) و نوع تعامل ایشان با افراد جامعه نیز حقوق هر فرد به عنوان شهروند، همواره در دستور کار بوده است. منابع اسلامی به ویژه تشیّع، جنبههای مختلف حقوق فردی شهروندی در حکومت اسلامی را به طور مستقیم و غیر مستقیم مورد بررسی قرار داده است. امام خمینی (ره) اسلامشناسی خبره بود و اساساً دیدگاههای مختلف سیاسی و اجتماعی ایشان مبتنی بر برداشت و تفسیر ایشان از منابع اسلامی بود. ایشان دیدگاههای مختلفی را در زمینه الگوهای راهبردی نظام جمهوری اسلامی ایران، ضرورت تبیین هرچه بیشتر و بهتر منابع اسلامی و شیعی نمایان ساخت. اولین حق انسان، حق نفس و شناخت جایگاه حقیقی خویش به عنوان اشرف مخلوقات است که با توجه به آیات قرآن کریم و سخنان ائمه اطهار (ع)، شناخت حقوق اموال و افراد در جامعه مورد عنایت این مقاله میباشد، لذا در این راستا، پژوهش حاضر با استفاده از روشهای تحقیقی کتابخانهای، میدانی و مطالعه اسنادی، حقوق شهروندی فردی را در حکومت اسلامی ایران با استناد به بیانات امام خمینی (ره) مورد تحقیق و پژوهش قرار داده است.
- حقوق فردی؛ شهروندی؛ امام خمینی؛ فقه؛ حکومت اسلامی
ارجاع به مقاله
مراجع
Institute for the Setting up and Publication of Imam Khomeini Works, Proceedings of the Conference on Islamic Revolution - Leadership Ideology and Process of Islamic Revolution: Second Impression. Tehran: Inauguration Institute; 2002. Vol.2 p.481.
Roshan M, Beyranvand R, Yarahmadi H. Citizenship Rights and Its Place in Police Relations. Journal of Vision and Islamic Education 2014; 10(30): 111-138.
Qadhipur S. An introduction to citizenship rights. Tehran: Mehr; 2015.
Katouzian N. Philosophy of Law. Tehran: Sahami Enteshar Press; 2015. Vol.3 p.442.
Sangari KO. Social security rights. Tehran: Mizan Press; 2005. p.44.
Jafari Langroudi M. Expanded Terminology of Law. Tehran: Ketabkhane Danesh Publications; 2002. p.1370.
Kazemi SA. Obstacles and challenges of the codification of the bill of protection of citizenship rights in Iran. Legal Journal of the Judiciary 2007; 7(58): 121-122.
Holy Quran. Al-Baqara: 29.
Feyz A. Principles of jurisprudence. Tehran: University Press; 2002. p.137.
Khalilian SK. Islamic international law. Tehran: Islamic Culture Press; 1983. p.64.
Amid Zanjani AA. Minority rights. Tehran: Islamic Culture Press; 1988. p.57.
Ziaei Bigdeli MR. Islam and international law. Tehran: Sahami Enteshar Press; 1989. p.94.
http://www.vekalatonline.ir/articles/9491.
http://vista.ir/content/60458/%D8%AD%D9%82.
Emami SH. Civil Rights. Qom: Eslamiye; 1996. Vol.1 p.44.
Bojnurdi MH. Al-Qawaed al-Fiqhyah. Qom: Esmaeilian; 2001. Vol.1 p.270.
Khomeini R. Book of Light. Tehran: Imam Khomeini Foundation; 2009. Vol.20.
There is no compulsion in religion because the path and astray are clarified. Al-Baqara: 256.
Sarrami S. Judgments of the apostate in Islam and human rights. Tehran: Strategic Studies Center; 1997.
Holy Quran. Al-e Emran: 85.
Ahmadi SMS, Naseri A, Qasemabadi M. Comparative study of limitations of freedom of speech in TV based on the documents of international human rights and Iranian statutes. Public Law Journal 2016; 18(52): 25-50.
Motahari M. Twenty Lectures. Qom: Islamic Press Affiliated to the Hawzh; 1981.
Khoei Seyed Abu al-Qasem. Mabani al-Takmilah al-Minhaj. Qom: Khoei Foundation; 1992.
Holy Quran. Al-Noor: 2.
- چکیده مشاهده شده: 250 بار
- PDF دانلود شده: 95 بار