نگاهی بر استراتژیهای کنترل و پیشگیری از آسپرژیلوزیس تهاجمی
فصلنامه نفس,
دوره 1 شماره 3 (1393),
6 آذر 2014,
آسپرژیلوس فومیگاتوس از شایعترین گونههای ایجاد کننده آسپرژیلوزیس مهاجم است که با بیماری و نیز مرگ و مير بالا در بيماران پرخطر، مانند افراد با نقص سیستم ایمنی یا نوتروپنی، مرتبط میباشد. با وجود استفاده از درمانهای ضد قارچی بروز آسپرژیلوزیس مهاجم در دهههای اخیر به طور قابل ملاحظهای افزایش یافته است. بنابراین مطالعات کنترل و پیشگیری از آسپرژیلوزیس مهاجم در این بیماران بسیار ضروری میباشد.
در مطالعه مروري حاضر، از بانکهای اطلاعاتی نظير Pubmed Medline، Scopus، Google Scholar، Elsevier databases، Irandoc، Iranmedex، Magiran، SID و MEDLIB استفاده شد. کلید واژههای MeSH بکار گرفته شده در جستجوی مقالات شامل آسپرژیلوس، آسپرژیلوزیس تهاجمی، پیشگیری، کنترل و کموپروفیلاکسی بودند که بر اساس آنها مقالات مرتبط منتشر شده در طی سالهاي 2000-2014 استخراج گردیدند و مطالعه مروري بر روی آنها انجام گرفت.
گونههای آسپرژیلوس توزیع جهانی دارند و به عنوان قارچهای ساپروفیت، آلایندههای متداول غذاهای نشاستهای میباشند. همچنین بر روی بسیاری از گیاهان و درختان رشد میکنند. از سویی شیوع متعدد آسپرژیلوزیس تهاجمی در بیماران با نقص ایمنی شدید، با ساخت و ساز و یا فعالیتهای نوسازی در داخل و اطراف بیمارستانها مرتبط است. این یافته به احتمال زیاد ناشی از حضور کونیدیهای متعدد موجود در هواست، که به راحتی از طریق هوا و احتمالا توسط حشرات پراکنده میشوند. بنابراین تشخیص زود هنگام، شناسایی و درمان آسپرژیلوزیس مهاجم می تواند مشکل باشد.
بیماران با نقص سیستم ایمنی و یا افرادی که از سایر بیماریهای ریوی رنج می برند بسیار مستعد ابتلا به آسپرژیلوزیس مهاجم هستند و حضور آسپرژیلوس در هوا یک فاکتور خطر عمده برای این بیماران محسوب میشود. بنابراین فهم صحیح از بیماریزایی، کنترل و درمان این عفونت در محیط بیمارستان، موجب ارایه و ارتقا آگاهی در زمینه پیشگیری و درمان آن میگردد.