فصلنامه نفس

چکیده

هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر هشت هفته تمرینات کراس فیت و اینتروال شدید با تمرینات رایج آمادگی جسمانی  بر سازگاری برخی فاکتورهای ریوی و آمادگی قلبی و تنفسی دانشجویان نظامی مي‌باشد.  

مواد و روش­ها: پژوهش حاضر به صورت تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون که جامعه آن دانشجویان سال دوم دانشگاه افسری بود. 40 دانشجو به صورت نمونه گيري در دسترس و به صورت داوطلبانه شرکت کردند. نمونه­ها به صورت تصادفي به چهار گروه تمرين کراس فیت (10نفر)، تمرینات اینتروال شدید (10 نفر)، تمرینات ترکیبی کراس فیت و اینتروال شدید (10نفر) و گروه تمرینات آمادگی جسمانی (10 نفر) تقسيم شدند. گروه تمرینی هر کدام در یک برنامه تمرینی هشت هفته­ای که هر هفته شامل چهار جلسه در هفته شرکت کردند. جهت برآورد فاکتورهای عملکردی ریه و آمادگی قلبی و تنفسی به ترتیب از اسپیرومتری و  آزمون پله کوئین استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل و انجام آزمون­های آماری از نرم افزار  SPSS 20 در سطح معنی­داری 05/0 استفاده گردید.

یافته­ ها:  نتایج درون گروهی نشان دادFVC ، FEV1 و آمادگی قلب و تنفسی در گروه­های HIIT، کراس فیت و HIIT+ کراس فیت نسبت به پیش آزمون تفاوت معناداری داشت به طوری که به ترتیب گروه HIIT+ کراس فیت، کراس فیت و HIIT بیشترین اثر گذاری را نسبت به تمرینات آمادگی جسمانی داشت (05/0>P). همچنین نتایج بین گروهی نشان داد که FVC ، FEV1 و آمادگی قلبی و تنفسی در گروه­های آمادگی جسمانی با کراس فیت و آمادگی جسمانی با HIIT+ کراس فیت تفاوت معناداری دارد (001/0p=).

نتیجه ­گیری: به طور کلی با توجه به نتایج مطالعه حاضر، احتمالا تمرینات کراس فیت و HIIT نسبت به تمرینات رایج آمادگی جسمانی اثر گذاری بهتری بر فاکتورهای عملکردی ریه و آمادگی قلبی و تنفسی دانشجویان نظامی دارد به طوری که ترکیب تمرینات کراس فیت و  HIITبهترین اثرگذاری را دارد.