فصلنامه نفس

چکیده

زمینه: با افزایش شیوع اضافه وزن و چاقی مفرط در کودکان و نوجوانان، بیماری های مرتبط با چاقی در این قشر خاص افزایش یافته است. به طوری که روند افزایش شیوع چاقی تهدیدی بر سیستم تنفسی آنان تلقی می‎گردد. در این راستا، تمرینات هوازی شدید و مکمل یاری آرژنین بدلیل به جاگذاشتن آثار فیزیولوژیکی متعدد بر سیستم های متعدد بدن، توجهات پژوهشی را به خود جلب نموده است. لذا، هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی شدید و مصرف آرژنین بر عملکرد ریوی پسران چاق بود.

روش: در این مطالعه نیمه تجربی20 نوجوان چاق به صورت تصادفی به دو گروه 1) تمرین هوازی شدید و دارونما (10 نفر) و 2) تمرین هوازی شدید به همراه مکمل آرژنین(10 نفر) تقسیم شدند. قبل از ورود به پروتکل تمرینی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، شاخص های تن سنجی و گازهای تنفسی به ترتیب از دستگاه آنالیز ترکیب بدن و دستگاه تحليل گر گازها و نوارگردان انجام گرفت. برای بررسی تفاوت های درون و بین گروهی به ترتیب از تی استیودنت وابسته و مستقل در سطح (05/0>p) استفاده شد.

یافته‎ها: نتایج تن سنجی نشان داد که تغییرات توده بدن، توده چربی و توده بدون چربی در خصوص تفاوت‎های درون گروهی و بین گروهی معنادار است(05/0p<). همچنین بررسی های مربوط به گازهای تنفسی نشان داد تغییرات درون و بین گروهی مقادیر V_O2max، V_O2peak،RER ،ROU  ، S،  MV، VEO2، VECO2، TV، T  نسبت به مقادیر پایه، در گروه های تمرین و دارونما و تمرین به همراه مکمل آرژنین معنادار است(05/0p<).

نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی شدید و مصرف آرژنین، آثاری محسوس در ترکیب بدنی و شاخص‎های تنفسی جمعیت نوجوان چاق دارد، از آنجا که این مطالعه از معدود مطالعات انجام شده در این جمعیت ویژه برای تعیین اثر تمرین هوازی شدید و آرژنین است، لذا مکانیسم پیچیده و ماهیت اثرگذاری همزمان این نوع خاص از تمرین و آرژنین بر گازهای تنفسی این قشر خاص، انگیزه مطالعات بیشتر را برای پژوهش های آینده فراهم می سازد.