فصلنامه نفس

چکیده

چکیده : هدف از این پژوهش بررسی این مورد بود که بین تمرینات مقاومتی سنتی و متدهای جدید تمرینات فانکشنال در بالا بردن سطح قدرت عضلانی ، چابکی و استقامت قلبی و عروقی آتشنشانان جوان تفاوت معنی داری وجود دارد ؟ پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون بود و جامعه ی آماری آن را آتش نشانان مرد جوان شهر تهران تشکیل داد. پس از اطلاع رسانی و ارسال فراخوان تعداد 20 نفر از بین افراد داوطلب به صورت تصادفی انتخاب شد. داوطلبان،  به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفر تمرین عملکردی و 10نفر تمرین مقاومتی به شکل سنتی تقسیم شدند. پیش از شروع تحقیق و پس از پایان آن متغیرها بررسی شد. در این پژوهش قدرت عضلانی عضلات سینه  از آزمون 1rm  حرکت پرس سینه هالتر بررسی شد. همچنین قدرت عضلانی عضلات پایین تنه از طریق آزمون 1rm  حرکت اسکات بررسی شد. به منظور سنجش چابکی افراد از آزمون 9*4 استفاده شد. تمامی نتایج به دقت ثبت شد. برای بررسی آمادگی قلبی تنفسی نیز از آزمون بروس استفاده شد. در این تحقیق برای بررسی اثر تمرین بر متغیرهای وابسته بین دو گروه، پس از مشخص شدن نرمال بودن داده ها توسط آزمون شاپیرو-ویلک، از آزمون تی مستقل جهت تعیین تفاوت و میزان معنی داری  پارامترهای تحقیق استفاده شد. انجام  تجزیه وتحلیل با استفاده از نرم افزار SPSSو سطح معنی داری P≤0.05 در نظر گرفته شد.

نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که مقدار قدرت بالاتنه و پایین تنه در گروه تمرین عملکردی افزایش معناداری داشته است (به ترتیب: 013/0P= و 001/0P=). همچنین مقدار قدرت بالاتنه و پایین تنه در گروه تمرین مقاومتی افزایش معناداری داشت (به ترتیب: 003/0P= و 001/0P=). همچنین مقدار چابکی در گروه تمرین عملکردی تغییر معناداری داشت (001/0P=). در گروه تمرین مقاومتی مقدار چابکی تغییر معناداری نداشت (06/0P=). نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که مقدار Vo2max در گروه تمرین عملکردی افزایش معناداری داشته است (004/0P=). در گروه تمرین مقاومتی مقدار Vo2max تغییر معناداری نداشت (09/0P=). نتایج این تحقیق نشان داد که تمرین عملکردی باعث افزایش معنادار قدرت، چابکی و توان هوازی در آتش نشانان می شود. اما تمرین قدرتی سنتی در افزایش قدرت موثر است.