تحلیل فقهی پزشکی علل حرمت شرب خمر
مجله علمی - پژوهشی فقه پزشکی,
دوره 10 شماره 35-34 (1397),
23 June 2019
,
صفحه 47-63
https://doi.org/10.22037/mfj.v10i35-34.21546
چکیده
حفظ سلامت جسم و روح انسان همواره مورد توجه شریعت اسلام بوده است، یکی از مواردی که با سلامت جسمی و سلامت عقلی انسان ارتباط مستقیم دارد، حکم به حرمت شرب خمر است. فرضیه ی این پژوهش بر این مطلب استوار است که عمدتاً حرمتهای شرعی در خصوص مأکولات، مشروبات، ملبوسات و سایر موارد، دارای حکمتهای علمی از جمله حکمتهای پزشکی میباشد که علوم مختلف از جمله پزشکی به آن دست یافته و یا در آینده به آن نائل میشود.
پژوهش پیش رو با روش توصیفی ـ تحلیلی و با بررسی آیات و روایات حرمت شرب خمر از یک طرف و تطبیق آن بر یافتههای پزشکی از طرف دیگر درصدد ارائه تئوری تلازم میان حرمتهای شرعی و منعهای پزشکی است.
از جمله یافتهها اینکه یکی از مصادیق این تلازم، تلازم میان شرب خمر و آثار مخرب و مضر آن است که علم پزشکی نیز مؤید حرمت خمر و آثار مخرب آن است.
مطالعه حکمتها و اسرار علمی حرمت شراب و آثار شرابخواری در آیات و روایات و تطبیق و تأیید آن توسط یافتههای علم پزشکی، به این مهم رهنمون میسازد که این موضوع در واقع به نوعی یک معجزه علمی قرآن و اسلام است. شرابخواری دارای آثار مخرب و زیانبار جسمانی، مانند پیدایش مشکلات کلیوی، قلبی ـ عروقی، گوارشی و آثار مخرب روحی و روانی، مانند کینهتوزی، بداخلاقی، کمبودهای روحی و روانی و بسیاری از حوادث شوم نفسی دیگر در انسانها میشود، هرچند که برخی معتقدند شرب خمر دارای فوایدی میباشد و به آیه 219 سوره بقره ـ که در آن از منافع شراب سخن گفته شده ـ استدلال میکنند.
- خمر؛ شرب خمر؛ فقه؛ پزشکی
ارجاع به مقاله
- چکیده مشاهده شده: 390 بار
- PDF دانلود شده: 214 بار