میزان تبعیت از دستورالعمل انجمن قلب آمریکا در مواجهه با تاکی/برادی دیس ریتمی در بخش اورژانس؛ یک مطالعه مقطعی
مجله طب اورژانس ایران,
دوره 6 شماره 1 (2019),
23 اسفند 2019
,
صفحه e15
https://doi.org/10.22037/ijem.v6i1.28572
چکیده
مقدمه: با در نظر گرفتن اینکه گاید لاین انجمن قلب آمریکا برای احیای قلبی-ریوی (آها) مبنای انجام فرآیند احیا در بخش اورژانس است، از این روبه روز رسانی دانش دستیاران و متخصصان این حوزه می تواند نقش مهمی در افزایش میزان بقای بیماران داشته باشد. این مطالعه با هدف سنجش میزان تبعیت از دستورالعمل آها برای احیای بیماران دچار برادی/تاکی دیس ریتمی طراحی شده است. روش کار: این مطالعه به صورت یک مطالعه مقطعی و بر روی تمام رزیدنت های طب اورژانس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1397انجام گرفت. ده مورد برادی/ تاکی آریتمی شناخته شده که درمان مشخص دارند توسط دستگاه سیمولاتور شبیه سازی شد و اقدامات دستیارن در مواحهه با این موارد با در نظر گرفتن استانداردهای آها ارزیابی شد. موارد رعایت شده یا نشده به ترتیب به صورت صفر و یک نمره دهی شدند. در نهایت درصد پایبندی به گایدلاین در هر دستیار و نیز میزان تبعیت از گایدلاین برای کل دستیاران محاسبه شد. نتایج: در برخورد اولیه مشترک با سناریوهای تاکی/ برادی آریتمی ، همه رزیدنت ها در قسمت تشخیص، ارزیابی ونتیلاسیون، درخواست اکسیژن در صورت وجود هایپوکسی، ارزیابی بیمار از نظر قلبی، پالس اکسیمتری و فشار خون بدرستی عمل کردند. عدم درخواست رگ محیطی مناسب و نوار قلب 12 لیدی در زمان مناسب، برای آنهایی که گایدلاین را مطالعه نکرده بودند در 25 درصد موارد و آنهایی که کلاسهای آموزشی را سپری کرده بودند در 8/13 درصد اتفاق افتاده بود. مطالعه گایدلاین به طور معنی دار افزایش توجه به علایم ناپایداردردرمان تاکی آریتمی، افزایش تشخیص QRS پهن و باریک وریتم منظم و نامنظم را در پی داشت، ولی در استفاده از آدنوزین برای درمان علائم ناپایدار با کمپلکس باریک و منظم موثر نبود. بعلاوه، مطالعه گایدلاین به طور معنی داری منجر به افزایش اشاره به کاردیورژن، توجه به سدیشن بیمار قبل از کاردیورژن و استفاده از انرژی مناسب کاردیورژن در درمان تاکی آریتمی ناپایدار گردید. مطالعه گایدلاین به طور معنی دار در افزایش استفاده از آدنوزین در درمان تاکی آریتمی پایدار با QRSپهن و مونومورفیک و نیز پروکایین آمید و آمیودارون تأثیر داشت ولی بر استفاده از سوتالول تاثیر نداشت. مطالعه گایدلاین به طور معنی داری منجر به افزایش استفاده ازآتروپین به عنوان داروی قدم اول در درمان برادی آریتمی ناپایدار شده بود. همچنین، مطالعه گایدلاین به طور معنی داری منجربه افزایش استفاده ازسه درمان آلترناتیو موقتی دردرمان برادی آریتمی ناپایدار شده بود. مطالعه گاید لاین تأثیری بر پارامتر درخواست مشاوره قلب و هماهنگی جهت درمان دائمی نداشت. نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان تبعیت از گایدلاین در تمامی آیتم های مطالعه در بخش تاکی/ برادی آریتمی بین 15 تا 100درصد متغییر است. در کل، سپری کردن دوره آموزشی بهمراه مطالعه گایدلاین، به طور معنی داری منجر به بهبود میزان تبعیت از دستورالعمل آها در بسیاری از موارد می شود.
- تاکی آریتمی
- برادی آریتمی
- دستورالعمل آها
- احیای قلبی ریوی
ارجاع به مقاله
مراجع
Beck JD, Eke P, Heiss G, Madianos P, Couper D, Lin D, et al. Periodontal disease and coronary heart disease: a reappraisal of the exposure. Circulation. 2005;112(1):19-24.
.2 Okonta KE, Okoh BA. Theoretical knowledge of cardiopulmonary resuscitation among clinical medical students in the University of Port Harcourt, Nigeria. African Journal of Medical and Health Sciences. 2015;14(1):42.
.3 Abbas A, Bukhari SI, Ahmad F. Knowledge of first aid and basic life support amongst medical students: a comparisonbetween trained and un-trained students. JPMA The Journal of the Pakistan Medical Association. 2011;61(6):613-6.
.4 Peberdy MA, Kaye W, Ornato JP, Larkin GL, Nadkarni V, Mancini ME, et al. Cardiopulmonary resuscitation of adults in the hospital: a reportof 14 720 cardiac arrests from the National Registry of Cardiopulmonary Resuscitation. Resuscitation. 2003;58(3):297-308.
.5 Merchant RM, Yang L, Becker LB, Berg RA, Nadkarni V, Nichol G, et al. Incidence of treated cardiac arrest in hospitalized patients in the United States. Critical care medicine. 2011;39(11):2401.
.6 Schwamm LH, Fonarow GC, Reeves MJ, Pan W, Frankel MR, Smith EE, et al. Get With the Guidelines–Stroke is associated with sustained improvement in care for patients hospitalized with acute stroke or transient ischemic attack. Circulation. 2009;119(1):107-15.
.7 Bradley EH, Herrin J, Elbel B, McNamara RL, Magid DJ, Nallamothu BK, et al. Hospital quality for acute myocardial infarction: correlation among process measures and relationship with short-term mortality. Jama. 2006;296(1):72-8.
.8 Fonarow GC, Abraham WT, Albert NM, Stough WG, Gheorghiade M, Greenberg BH, et al. Association between performance measures and clinical outcomes for patients hospitalized with heart failure. Jama. 2007;297(1):61-70.
.9 LaBresh KA, Fonarow GC, Smith Jr SC, Bonow RO, Smaha LC, Tyler PA, et al. Improved treatment of hospitalized coronary artery disease patients with the get with the guidelines program. Critical pathways in cardiology. 2007;6(3):98-105.
.10 Heidenreich PA, Lewis WR, LaBresh KA, Schwamm LH, Fonarow GC. Hospital performance recognition with the Get With The Guidelines Program and mortality for acute myocardial infarction and heart failure. American heart journal. 2009;158(4):546-53.
.11 Mardegan KJ, Schofield MJ, Murphy GC. Comparison of an interactive CD-based and traditional instructor-led Basic Life Support skills training for nurses. Australian Critical Care. 2015;28(3):160-7.
.12 Association AH. Highlights of the 2015 American Heart Association guidelines update for CPR and ECC. Dallas, USA. 2015.
.13 Danciu SC, Klein L, Hosseini MM, Ibrahim L, Coyle BW, Kehoe RF. A predictive model for survival after in-hospital cardiopulmonary arrest. Resuscitation. 2004;62(1):35-42.
.14 Brindley PG, Markland DM, Mayers I, Kutsogiannis DJ. Predictors of survival following in-hospital adult cardiopulmonary resuscitation. Canadian Medical Association Journal. 2002;167(4):343-8.
.15 Girotra S, Nallamothu BK, Spertus JA, Li Y, Krumholz HM, Chan PS. Trends in survival after in-hospital cardiac arrest. New England Journal of Medicine. 2012;367(20):1912-20.
.16 Kleinman ME, Brennan EE, Goldberger ZD, Swor RA, Terry M, Bobrow BJ, et al. Part 5: adult basic life support and cardiopulmonary resuscitation quality: 2015 American Heart Association guidelines update for cardiopulmonary resuscitation and emergency cardiovascular care. Circulation. 2015;132(18_suppl_2):S414-S35.
.17 Farahzadi M, Shafiee A, Bozorgi A, Mahmoudian M, Sadeghian S. Assessment of adherence to ACC/AHA guidelines in primary management of patients with NSTEMI in a referral cardiology hospital. Crit Pathw Cardiol. 2015;14(1):36-8. Epub 2015/02/14.
.18 Aufderheide TP, Yannopoulos D, Lick CJ, Myers B, Romig LA, Stothert JC, et al. Implementing the 2005 American Heart Association Guidelines improves outcomes after out-of-hospital cardiac arrest. Heart rhythm. 2010;7(10):1357-62. Epub 2010/04/28.
.19 Bristow PJ, Hillman KM, Chey T, Daffurn K, Jacques TC, Norman SL, et al. Rates of in-hospital arrests, deaths and intensive care admissions: the effect of a medical emergency team. The Medical journal of Australia. 2000;173(5):236-40. Epub 2000/12/29.
.20 Stub D, Schmicker RH, Anderson ML, Callaway CW, Daya MR, Sayre MR, et al. Association between hospital post-resuscitative performance and clinical outcomes after out-of-hospital cardiac arrest. Resuscitation. 2015;92:45-52. Epub 2015/04/29.
.21 Peberdy MA, Gluck JA, Ornato JP, Bermudez CA, Griffin RE, Kasirajan V, et al. Cardiopulmonary resuscitation in adults and children with mechanical circulatory support: a scientific statement from the American Heart Association. Circulation. 2017;135(24):e1115-e34.
- چکیده مشاهده شده: 226 بار
- PDF دانلود شده: 98 بار
- HTML دانلود شده: 41 بار