بررسی نظام حقوقی ایران و فرانسه در خصوص عدم شناسایی آرای داوری در پرتو قواعد بینالمللی حقوق بشر
مجله اخلاق زیستی- علمی پژوهشی,
دوره 8 شماره 1 (1397),
2 November 2018
,
صفحه 123-141
https://doi.org/10.22037/bioeth.v8i1.32834
چکیده
زمینه و هدف: داوری بینالمللی به عنوان برترین و تأثیرگذارترین مکانیسم حل و فصل اختلافات در معرض دخالت دادگاههای ملی قرار دارد. یکی از این شیوههای تأثیرگذاری، نقش و تأثیر دادگاههای ملی در عدم شناسایی و اجرای آرای داوری بینالمللی است که با مباحث حقوق بشری در ارتباط میباشد، یعنی برای داوری نیازمند اصولی مانند دادرسی منصفانه است که در حقوق بشر موجود است و باید رعایت گردد تا داوری مناسب صورت بگیرد. هدف ما در این مقاله، بررسی تطبیقی موارد عدم شناسایی آرای داوری در نظام حقوقی ایران، نظام حقوقی فرانسه و مقررات آنسیترال با تأکید بر قواعد بینالمللی حقوق بشر میباشد.
مواد و روشها: روش تحقیق در این مقاله به روش استنادی و با استفاده از کتب و مقالات معتبر میباشد.
ملاحظات اخلاقی: در تحقیق پیش ازامات اخلاقی همچون حفظ اصالت متون و امانتداری رعایت گردیده است.
یافتهها: موضوع ادغام بین داوری بینالمللی و حقوق بشر همیشه در معرض بحث و گفتگوها و مباحث دکترین بوده است، هرچند در این بین موافقین و مخالفینی نیز وجود دارد، اما دیدگاههای موافقین حقوق بشر برای دخالت حقوق بشر در مباحث حقوق خصوصی و داوری سنجیدهتر و قابل تأملتر میباشد، اگرچه امروزه مباحثات فراوانی راجع به محدودکردن موارد دخالت دادگاههای ملی در آرای داوری بینالمللی در راستای رعایت مسائل حقوق بشری صورت پذیرفته است، اما الزامات حاکمیتی، به ویژه لزوم رعایت مقررات نظم عمومی ملی و بینالمللی و نیز حفظ شأن و منزلت داوری و احترام به اراده طرفین در کنار حمایت از ایشان به منظور برخورداری از یک رسیدگی منصفانه و عادلانه، دخالت دادگاههای ملی در موارد مصرح قانونی را توجیه میکند. بر این مبنا، در این مقاله سعی بر این است تا موارد عدم شناسایی و اجرای آرای داوری را در قواعد نمونه آنسیترال، نظام حقوقی ایران و قوانین فرانسه مورد بررسی قرار دهیم.
نتیجهگیری: به طور کلی، مهمترین موارد عدم شناسایی و اجرای آرای داوری، عدم اهلیت طرفین موافقتنامه داوری بیاعتباری یا فقدان موافقتنامه داوری معتبر، عدم صلاحیت دیوان داوری، تخلف در ترکیب دیوان داوری یا عدم رعایت تشریفات داوری، عدم قابلیت داوری موضوع اختلاف، نقض نظم عمومی و نقض اصول دادرسی منصفانه میباشد.
- داوری؛ داوری بینالمللی؛ حقوق بشر؛ نظم عمومی؛ دادرسی منصفانه؛ آنسیترال؛ صلاحیت
ارجاع به مقاله
مراجع
Moslehi Iraqi HA, Sadeghi M. Study of the flow of proceedings in alternative methods of dispute resolution. Journal of Comparative Law 2006; 11(2): 114-187. [Persian]
Mafi H, Parsafar J. Involvement of courts in arbitration proceedings in Iranian law. Perspectives of Judicial Law 2012; 14(57): 105-130. [Persian]
Diyat Umm L, Julian M, Momtaz J. Comparative International Commercial Arbitration. Translated by Habibi Majandeh M. 1st ed. Qom: Mofid University Press; 2012. p.705. [Persian]
Skini R. Discussions of International Trade Law. 1st ed. Tehran: Danesh-e Amrooz Publishing; 1992. p.294. [Persian]
De Boisseson M. Le Droit Francais de l’arbitrage, interne et international. Paris: Lille; 1990. p.498.
Blacckaby N. Partasides, Constantine, Redfern, Alan, Hunter, Martin, Redfern and Hunter on International Arbitration. 5th ed. Oxford: OUP Oxford; 2009. p.144.
Vahedi Q. Civil Procedure Code. 2nd ed. Tehran: Mizan Publishing; 1999. Vol.3 p.354. [Persian]
Katozian N. Civil Law in the Current Legal Order. Tehran: Mizan Publishing; 2007. p.242. [Persian]
Ghasemi A. A Study of the Guarantee of Execution of Arbitration Rulings in Arbitration Law and the International Court of Arbitration. Master Thesis. Tehran: Faculty of Humanities, Law Department, Islamic Azad University, Ghods Branch; 2016. p.79. [Persian]
Shahidi M. Formation of Contracts and Obligations. 10th ed. Tehran: Majd Publications; 2014. p.180. [Persian]
Shams A. Arbitration and Jurisdiction Agreement. Journal of Legal Research 2003; 12(37): 14-39. [Persian]
Shariat Bagheri MJ. Effects of the Accession of the Islamic Republic of Iran to the 1958 New York Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards. Journal of Justice 2001; 17(36): 49-96. [Persian]
Bronitt S. Comparative Perspective on the Fair Trial Principle: A Flowed Balance, the Office of the Victims of Crime Coordinator, ACT, Victims Right in a Human Rights Framework. Canberra: Rydges Capitol Hill; 2005. p.1.
Sarvieh Moghaddam M. Comparison of the position of the court and arbitration in resolving international trade disputes. Legal Teachings, Razavi University of Sciences 2010; 13(35): 131-148. [Persian]
Junidi L. Identification and Enforcement of Foreign Arbitration Opinions. Ph.D. Thesis in Private Law. Tehran: Faculty of Law and Political Science, University of Tehran; 2000. p.257. [Persian]
Ackhurst M. New Generalities of International Law. Translated by Darabpour M. 1st ed. Tehran: Contemporary World Publications; 1993. p.147. [Persian]
Ashouri M. Criminal Procedure. 3rd ed. Tehran: Samat Publications; 2003. Vol.2 p.39. [Persian]
Van Den Berg AJ. Non-Domestic Arbitral Award under the New York Convention. International Arbitration 1986; 2(3): 191-219.
Junidi L. A Comparative Review of International Commercial Arbitration Law. 1st ed. Tehran: Faculty of Law and Political Science, University of Tehran Publications; 1999. p.112-114. [Persian]
Abedi MT. Judicial Jurisdiction and Arbitration Jurisdiction (Analysis of an Opinion Issued on the Issue of Jurisdiction). International Legal Journal, Journal of the Center for International Legal Affairs, Vice President for Legal Affairs and Parliamentary Affairs 2006; 12(35): 89-146. [Persian]
Mohammadzadeh Asl H. Arbitration in Iranian Law. 1st ed. Tehran: Phoenix Publications; 2000. p.155. [Persian]
Movahed MA. Lessons from Oil Arbitration - Ruling Law. 1st ed. Tehran: Karnameh Publishing; 2007. p.214. [Persian]
- چکیده مشاهده شده: 232 بار
- pdf دانلود شده: 120 بار