بررسی تطبیقی محورهای اصلی تربیت فردی انسان در نهج البلاغه و اصول اخلاقی
مجله اخلاق زیستی- علمی پژوهشی,
دوره 10 شماره 1 (1399),
28 June 2020
,
صفحه 225-237
https://doi.org/10.22037/bioeth.v10i1.30984
چکیده
زمینه و هدف: تربیت فردی و اجتماعی از مهمترین موضوعات مورد تأکید در مکاتب و ادیان مختلف است. این مسأله به طور مشخص در دین اسلام که هدف اساسی آن، هدایت انسانها به سوی سعادت دنیوی و اخروی است، مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس، پژوهش حاضر به محورهای تربیت فردی و اجتماعی بر مبنای اصول اخلاقی در نهجالبلاغه میپردازد.
مواد و روشها: روش مورد استفاده در پژوهش حاضر، توصیفی ـ تحلیلی است که به صورت مروری به بررسی مؤلفههای تربیت فردی و اجتماعی در نهجالبلاغه میپردازد.
یافتهها: ابعاد تربیت در اسلام و سیره امام علی (ع) بر مبنای عدلورزی، معاشرت نیکو و احسن، صبر و شکیبایی، بخشندگی و نیک اندیشی، نفی خودستایی و خساست، نفی تکبر و خودستایی و ظلمستیزی بنا شده است که در نهایت، به اصلاح امور فردی و اجتماعی منجر میشوند و بنیانی برای شکلگیری زندگی مبتنی بر اخلاق تلقی میگردند.
نتیجهگیری: اصول اخلاقی در سیره امام علی (ع) و نهجالبلاغه، بر مبنای فطرت پاک انسانی بنا شده است که باعث شکلگیری زندگی صلحآمیز و اخلاقی میان انسانها میشود و در نهایت زندگی اجتماعی انسان را مبتنی بر عدالت، همکاری و تعاون اجتماعی، نفی تکبر و کمک به همنوعان سامان میبخشد. تربیت در نهجالبلاغه متأثر از احکام و آموزههای دینی و رفتار رسول گرامی اسلام (ص) به عنوان الگوی واقعی زندگی اخلاقی، شکل گرفته است.
- تربیت فردی؛ اصول اخلاقی؛ نهجالبلاغه؛ حضرت علی (ع)
ارجاع به مقاله
مراجع
The Holy Quran. Jomeeh: 5; Aaraf: 131; Haj: 39-41; Anaam: 141.
Majlesi M. Bahar al-Anwar. Tehran: Islamic Darab Book Publishing; 1987.
Shariatmadari A. Principles and philosophy of Education. Tehran: Publisher Amir Kabir; 2006.
Mabry L. Circumstantial Ethics. American Journal of Evaluation 1999; 20(2): 199-212.
Salahshouri A. The Developmental Stages of Moral Education from Imam Ali's Viewpoint. Journal of Nahjolbalagheh 2013; 1(3): 15-32.
Motahari M. Education in Islam: Tehran: Publisher Sadra; 2003.
Khan Sanamy SH. Memoirs of Amir al-Momenin (AS). Qom: Boostan Ketab Publication; 2013.
Imam Ali. Nahj al-Balagha. Corrected by Shahidi J. Qom: Publisher Mashhoor; 2000. Wisdom.73 Letter.69 Sermon.86 Sermon.193; Letter.31 Wisdom.153.
Khansari J. Commentary on Ghorar al-Hekam. Tehran: University of Tehran Publications; 1980.
Tamimi Amedi AT. Ghorar al-Hekam and Dorrar al-Kalem. Qom: Dar ol-Hadis Publications; 1987.
Dashti M, Mohammadi K. Al-Mojam al-Mofahras. Tehran: Publisher Imam Ali (A) Publishing; 1989.
Tariihi F. Majma al-Bahrain. Tehran: Mortazavi Publications; 1989.
Rafipour F. Introduction to Applied Sociology. Tehran: Publisher Kaveh; 1998. p.89.
Hemmat Banari A. Investigating the educational implications of the verses of education and purification. Journal Islamic Education (Especially Ethical Education) 2018; 10(1): 5-22.
Payandeh A. Nahjolfesahe. Tehran: Publisher Javidan; 1970.
Koleini MY. Al-Kafi. Tehran: Publisher Dar al-Ketab Islamieh; 1993.
Mohajeri A. Specific Crimes of government employees. Tehran: Publisher Keyhan; 2000.
Ibn Abi Hadid. A. Explanation of Nahj al-Balaghah. Qom: Publisher Maktab Maraashi Najafi; 1990.
- چکیده مشاهده شده: 436 بار
- pdf دانلود شده: 150 بار