نقش تاب آوری در شرایط بحران کرونا بر بهزیستی روان شناختی در دانشجویان شهر مشهد با میانجی گری جهت گیری مذهبی
فصلنامه نفس,
دوره 6 شماره 4 (1398),
5 March 2020
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تابآوری در شرایط بحران کرونا بر بهزیستی روانشناختی در دانشجویان شهر مشهد با میانجیگری جهتگیری مذهبی است. روش پژوهش حاضر روش همبستگی بود. جامعهی مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمام دانشجویان مرد و زن 18 تا 40 ساله در شهر مشهد بود. روش نمونه گیری در پژوهش مورد نظر به صورت نمونهگیری در دسترس انجام شد. هر آزمودنی به ترتیب پرسشنامههای بهزیستی روانشناختی ریف، نگرشسنج مذهبی گلریز و براهینی (1353) و تابآوری کانر و دیویدسون را که به صورت آنلاین در اختیار آنها قرار گرفت، تکمیل کردند. در مرحلهی نخست به قصد تحلیل دادههای بدست آمده، از روشهای آمار توصیفی برای بدست آوردن شاخصهای توصیفی متغیرها در پژوهش استفاده شد. در مرحلهی بعدی برای بدست آوردن ارتباط بین متغیرها از همبستگی پیرسون استفاده شد. هدف این بود که برای بررسی برازش مدل و تعیین جایگاه متتغیرهای مستقل، وابسته و میانجی، از تحلیل معادلات ساختاری استفاده شود و تحلیل دادهها بر اساس نرمافزار AMOSو SPSS-24 انجام شود. اما به دلیل طبیعی نبودن توزیع دادهها مدل برازش نشد و در نتیجه اجازه استفاده از تحلیل مسیر وجود نداشت. یافتهها حاکی از این بود که که بین تابآوری و بهزیستی روانشناختی، در شرایط بحران کرونا ارتباط معناداری وجود ندارد که البته این نتیجه متفاوت از اغلب پژوهشهای پیشین بود و این تفاوت با در نظر گرفتن شرایط بحرانی و غیرقابل پیشبینی که ویروس Covid19 بوجود آورده، تحلیل می شود. بین نگرش مذهبی و بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین نگرش مذهبی و تابآوری هم رابطه معناداری وجود ندارد.
- .
ارجاع به مقاله
مراجع
- چکیده مشاهده شده: 2311 بار