اثر تمرین ورزشی بر سطوح پروتئین ای کادهرین و بتاکاتنین بافت ریه موش های صحرایی مبتلا به آسم
فصلنامه نفس,
دوره 6 شماره 4 (1398),
5 اسفند 2020
چکیده
زمینه و هدف: گلیکوپروتئین ایکادهرین و بتاکاتنین نقش مهمی در چسبندگی بینسلولی و تقسیم و تمایز اپیتلیال راههای هوایی و در نتیجه عملکرد سد اپیتلیالی دارند. ورزش ممکن است بهبود اثرات ناشی از بیماری آسم بر بافت ریه شود. از اینرو هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین ورزشی بر سطوح ایکادهرین و بتاکاتنین بافت ریه موشهای صحرایی مبتلا به آسم بود.
روششناسی: 25 موش صحرایی به 5 گروه کنترل، تناوبی، مقاومتی، ترکیبی و سالین تقسیم شدند. گروههای آسمی هر جلسه پس از تمرین به مقدار یک میلیلیتر به صورت زیرصفاقی محلول اووالبومین را دریافت کردند. همچنین سه بار در هفته و به مدت 20 دقیقه در معرض افشانه اووالبومین قرارگرفتند. گروه تناوبی (3بار در هفته، MCT80-60% ، 30 دقیقه)، گروه مقاومتی (3بار در هفته، 1RM60% در 3 ست 10 تایی) و گروه ترکیبی (تناوبی+مقاومتی) به مدت 8 هفته به تمرین پرداختند. اندازهگیری سطوح ایکادهرین و بتاکاتنین به روش وسترن بلات انجام شد. تجزیه و تحلیل با استفاده از ANOVA و آزمون LSD در سطح 05/0 P≤ انجام شد.
یافته ها: نتایج حاکی از کاهش سطوح بتاکاتنین و ایکادهرین گروههای تمرینی نسبت به گروه کنترل بود. به علاوه، افزایش معناداری سطوح بتاکاتنین و ایکادهرین گروه کنترل نسبت به گروه سالین مشاهده شد. از طرفی سطوح IgE بافت ریه گروههای تمرینی نسبت به گروه کنترل و سالین افزایش معناداری (0001/0=P) را نشان داد.
نتیجه گیری: به نظر میرسد شدت و یا مدت بالای تمرین ورزشی نمیتواند اثرات التهابی بیماری آسم را پس از فعالیتبدنی مهار کند و با کاهش بتاکاتنین و ایکادهرین، موجب اختلال در عملکرد بافت ریه میشود.
- ای کادهرین
- بتاکاتنین
- ایمونوگلوبین E
- آسم
- ورزش
ارجاع به مقاله
مراجع
- چکیده مشاهده شده: 267 بار