اثر تمرین ورزشی زیر بیشینه بر عملکرد ریوی افراد وابسته به مواد مخدر
فصلنامه نفس,
دوره 2 شماره 1 (1394),
5 خرداد 2015
چکیده
وابستگی به مواد مخدر با اختلال در عملکرد اندامهای مختلف بدن، بویژه ریهها همراه است. هدف از این تحقیق تعیین اثر تمرین ورزشی زیر بیشینه هوازی بر عملکرد ریوی افراد وابسته به مواد مخدر بود.
تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی با طرح دو وهله پیش آزمون و پس آزمون بود. نمونه آماری تحقیق را 20 فرد 20-33 ساله وابسته به مواد مخدر تشکیل میدادند که در گروههای تجربی تمرین– دارو درمانی (10 فرد) و دارو درمانی (10 فرد) قرار گرفتند. گروه اول متشکل از افرادی بودند که علاوه بر مصرف روزانه 10 میلیگرم متادون، فعالیت ورزشی را با شدتی برابر 70 الی 75 درصد VO2max به مدت 20 جلسه متداوم تمرینی انجام میدادند. در مقابل گروه دوم متشکل از افرادی بودند که تنها روزانه 10 میلیگرم متادون مصرف میکردند. پس از پایان مداخلههای تحقیق، شاخصهای عملکرد ریوی بررسی شدند. در نهایت، دادهها با استفاده از نرم افزار آماری Stata مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
تجزیه و تحلیل آماری بیانگر افزایش معنادار آزمونهای عملکرد ریوی نظیرFEV1/FVC ، FEV1 ، PEF، FEF25، FEF25-75، FEF50 و FEF75 تنها در گروه تمرین– دارو درمانی بود (05/0>P). همچنین، مداخله دارویی نیز توانسته بود در نسبت FEV1/FVC افزایش معناداری را ایجاد نماید (05/0 >P). پس از مداخله تحقیقی در گروه تمرین ورزشی، مقادیر سرمی CC16 به طور معناداری کاهش یافته بود (591/2=9t و 029/0=P).
یافتههای این پژوهش نشان داد که روش ترکیبی تمرین – دارو درمانی در بهبود عملکرد ریوی افراد وابسته به مواد مخدر نسبت به گروه دیگر عملکرد بهتری دارد. اگرچه جهت تایید این یافتهها به تحقیقات بیشتری نیاز است.
- حجم بازدمی اجباری در 1 ثانیه (FEV1)
- ظرفیت حیاتی اجباری (FVC)
- آزمون های عملکرد ریوی
ارجاع به مقاله
مراجع
- چکیده مشاهده شده: 67 بار
- pdf دانلود شده: 52 بار