مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبت‌های ویژه ایران

عمل جراحی تومور مثانه از طریق مجرا معمولاً با اسپاینال آنستزی مدیریت می‌گردد و انجام این روش گاهی بعلت تحریک مستقیم عضلات ادداکتور بخصوص در توده‌های لترال مثانه باعث عوارضی چون پرفوراسیون می‌گردد. مواد و روش‌ها تعداد 124 بیمار تحت یک مطالعه آینده‌نگر توصیفی از نظر میزان شیوع اسپاسم عضلات ادداکتور و بروز عوارض از جمله پرفوراسیون مثانه قرار گرفتند. این مطالعه در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهداء تجریش با توده مثانه نیازمند به عمل جراحی TURT انجام گرفت. نتایج در 124 بیمار مورد بررسی تحت اسپاینال آنستزی به همراه بلوک اوبتوراتور به روش معمول (Blind) 8 مورد دچار انقباض عضله ادداکتور شدند (3/6%) پرفوراسیون نیز در 1 نفر (9/1%) اتفاق افتاد. بحث میزان موفقیت بلوک اوبتوراتور به روش معمول (Blind) در این مطالعه 7/93% بود که در مطالعات دیگر بین 89 تا 100 درصد گزارش شده است. تجربه و مهارت متخصصین بیهوشی نقش عمده‌ای در میزان موفقیت دارد. استفاده از روش‌های کمکی از جمله نرولوکیتور و سونوگرافی بر بهبود میزان موفقیت مؤثر است.

مقدمه و هدف: بی دردی مناسب بعد از سزارین کمک میکند تا مادران احساس راحتی بیشتری نمایند و موجب افزایش تحرک و توانایی مادر در مراقبت بهتر از نوزاد می گردد. هدف از این مطالعه، مقایسه تأثیر انفیلتراسیون زیر جلدی بوپیواکایین و کتامین زیر جلدی رقیق شده بر کاهش درد پس از سزارین الکتیو تحت بیهوشی عمومی می باشد. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که به صورت تصادفی دو سو کور طراحی گردید. 60 نفر از مادرانی که کاندید سزارین الکتیو تحت بیهوشی عمومی بودند، وارد شدند.30 نفر به طور تصادفی تحت تزریق زیر جلدی 4 سی سی بوپیواکائین 5/. درصد که تا حجم 10سی سی رقیق شده بود و 30 نفر تحت تزریق زیر جلدی 50 میلی گرم کتامین که تا حجم 10سی سی رقیق شده بود در محل برش جراحی در پایان عمل سزارین قرار گرفتند. میزان درد بیمار 1و6و12 ساعت بعد از عمل ،در دو گروه توسط VAS بررسی و مقایسه شد. در صورت بروز VAS بیشتر یا مساوی 5 شیاف دیکلوفناک100 و در صورت عدم پاسخ پتدین وریدی 50 میلی گرم تجویز شد. ﺗﻌﺪاد دﻓﻌﺎت درﻳﺎﻓﺖ ﺷـﻴﺎف و دوز ﻣﺨـﺪر ﻣـﺼﺮﻓﻲ شمرده شد و در پرسش نامه از پیش تعیین شده ثبت گردید. همچنین ﻋﻮارﺿﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻬﻮع ، اﺳﺘﻔﺮاغ ،هذیان ،لرز و سرگیجه نیز ثبت گردید.اطلاعات گرد آوری شده با نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین VAS در 1 و 6 و 12 ساعت بعد از عمل به طور معناداری در گروه کتامین نسبت به بوپیواکائین کمتر بود. ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮات VAS بیماران در طی 12 ساعت اول در ﮔﺮوه ﻛﺘـﺎﻣﻴﻦ 69/.±00/1 و درﮔﺮوه بوپیواکائین 18/1 ± 03/2 ﺑﺪﺳﺖ آمد که با P-value=./000 ﻣﻌﻨﻲ دار ﺑﻮد. میانگین مدت بی دردی در گروه دریافت کننده کتامین رقیق شده به صورت کاملا معناداری بیشتر از گروه دریافت کننده بوپیواکائین رقیق شده بود.میانگین دوز شیاف دیکلوفناک در دو گروه بوپیواکائین و کتامین به ترتیب 91/. ±83/2 و76/.±20/2 بدست آمد که با p-value=./0005 معنی دار بود. میزان مصرف داروی مسکن در گروه گیرنده کتامین کمتر از گروه دریافت کننده بوپیواکائین بود. عوارض جانبی در دو گروه شامل ﺗﻬﻮع ، اﺳﺘﻔﺮاغ ،هذیان ،لرز و سرگیجه ارتباط معناداری در 12 ساعت اول در دو گروه یافت نشد. نتیجه گیری: داروی کتامین موجب کاهش درد در یک، شش و دوازده ساعت بعد از عمل میشود .عارضه تهوع ،استفراغ ،سرگیجه ،هذیان و لرز در دو گروه یکسان است .لذا تزریق زیر جلدی کتامین رقیق شده در جراحی های سزارین الکتیو توصیه میشود. واژگان کلیدی:سزارین،بوپیواکائین زیر جلدی ،کتامین زیر جلدی، بی دردی

زمینه و هدف: آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی روشی‌است که به طور گسترده برای تشخیص و درمان بیماری های این ناحیه استفاده می‌شود. با این حال این روش سبب درد، ناراحتی و اضطراب قابل توجهی می شود. آرام بخشی بیماران با استفاده از روش های متفاوت آرام بخشی برای کاهش این عوارض امری ضروری است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر آرامبخشی دو ترکیب دارویی میدازولام-فنتانیل با میدازولام-پروپوفل در بیماران کاندید اندوسکوپی فوقانی دستگاه گوارش می باشد. روش بررسی: این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی و بر روی 147 بیمار در محدوده سنی 70-20 سال کاندید اندوسکوپی فوقانی دستگاه گوارش مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان علی ابن ابیطالب زاهدان طی سال های 97-96 انجام گردید. بیماران به طور تصادفی در دو گروه، بصورتی که 70 نفر در گروه میدازولام-فنتانیل(F) و 77 نفر در گروه میدازولام-پروپوفل(P) قرار گرفتند. سپس گروهF میدازولام mcg/kg 15 و فنتانیل mcg/kg 15/0 و گروه P میدازولام mcg/kg 15 و پروپوفولmg/kg 1 به صورت وریدی دریافت کردند. سپس علائم حیاتی بیماران و نمره آرامبخشی و میزان رضایت بیمار از بیهوشی در بیماران ثبت شد. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون های کای اسکویر و من ویتنی انجام شد. سطح معنی داری بصورت 05/0P-Value < در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فراوانی آرام بخشی عمیق تر به همراه رضایت از بیهوشی بالاتر در گروه دریافت کننده میدازولام-پروپوفول به صورت معناداری بیشتر از گروه دریافت کننده میدازولام-فنتانیل بود اما از طرفی فراوانی آپنه در گروه میدازولام-پروپوفول بیشتر از گروه دیگر بود. نتیجه گیری: با توجه به شایع بودن آندوسکوپی در ایران و نیاز به روش آرام بخشی مطمئن برای بیماران با کارایی بالاتر، پیشنهاد می شود که ترکیب میدازولام-پروپوفول برای آرام بخشی بیماران مورد استفاده قرار گیرد. با اینحال در بیماران دارای پیش آگهی نامطلوب علی الخصوص آپنه، استفاده از این روش آرام بخشی پیشنهاد نمی شود..

سال 1396در راستای ثبت خاطرات رزمندگان هشت سال دفاع مقدس طرح پژوهشی با عنوان "خلاقیت های بهداری رزمی با تکیه بر عملکرد «دکتر عوض حیدرپور شهرضایی» در چهارچوب ادبیات پایداری" در دانشگاه آزاد واحد کرج به تصویب رسید و به مدت 18 ماه به اجرا در آمد. مقاله زیر از جمله دستاوردهای این طرح است که خلاصه گونه به بررسی عملکرد بهداری رزمی در خلال دفاع مقدس پرداخته است. اين پژوهش به منظور بهره مندی از تجارب بهداری رزمی و استفاده از آن، به‌عنوان يك سند آموزشي و راهنماي درسی و عملياتي در بهداری‌های رزمي و دانشکده‌های طب و طب رزمي انجام شد .هدف کاربردی از انجام این طرح، ثبت دقیق عملکرد و تجارب رزمندگان بهداری رزمی است تا به‌صورت مرجعی معتبر، برای گروه‌های هدف مورداستفاده قرار گیرد.

امروزه سرطان به یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی در سراسر جهان تبدیل شده است که سالانه باعث مرگ و میر بالائی میشود. همچنین پیشرفت ها در زمینه پیشگیري، تشخیص و درمان بیشتر سرطانها را از مدل بیماري حاد به سمت مزمن، تغییر داده است. مطالعات نشان میدهد که زندگی همراه با استرس و افسردگی با بقاء کمتر و مرگ و میربیشتر در بین انواع سرطان ها همراه است. همچنین عوامل روانی و اجتماعی ممکن است با شروع سرطان، پیشرفت آن و مرگ ومیر مرتبط باشد. هم تشخیص و هم درمان سرطان با فشارهاي روانی متعددي همراه است که باعث کاهش کیفیت زندگی شده وممکن است به اضطراب و افسردگی منجر شوند. گاهی عوارض روانی جانبی درمان مانند خشم،اضطراب یا نگرانی از عوارض جسمی درمان شدت بیشتر دارد و ناتوان کننده می شود. یکی از مسائل مهم در بیمار مبتلا به سرطان ، حس یأس و ناامیدي است که حتی میتواند قدرت مقابله فرد با بیماري کاهش دهند. بنابراین تقویت تدابیر تطابق فرد اهمیت دارد. مکانیسم های تطابق فرد هم ادراك وی از شدت درد و هم توانایی او براي کنترل ، تحمل درد و انجام فعالیت هاي روزمره را تحت تأثیر قرار میدهد. استفاده از تدابیر تطابق کارامد داراي نتایج مثبت و استفاده از تدابیر ناکارامد با افسردگی، درد و ناتوانی جسمی شدیدتر همراه است . بنابراین سلامت جسمانی بیماران مبتلا به سرطان تحت تأثیر سلامت روان آنان قرار می گیرد و ارتقاي سلامت روانی بیماران بر بهبود جسمی آنان تاثیر گذار است. با توجه به اینکه درتیم درمان بیماران مبتلا به ویژه بیماران بدحال و مراحل انتهایی ، تخصص های مختلف پزشکی باهم همکاری دارند و چه بسا بیشتراز روانپزشک با بیمار ملاقات دارند ، بنابراین آگاهی همه ی اعضای تیم درمان از شرایط روانی بیمار و چگونگی همدلی با وی میتواند نقش مهمی در بهبود سلامت وی داشته باشد

مقدمه:هدف از مطالعه فوق مقایسه اثرات همودینامیک و ضد درد تزریق زیر جلدی دکسمدتومیدین ومارکائین 0/5 درصد دربیماران کاندید عمل جراحی هرنی و مدیریت درد بعد از عمل جراحی بود. روش اجرا:در این مطالعه کارازمایی بالینی دوسوکورتعداد 120بیمار که کاندید جراحی هرني در بیمارستان ولیعصر اراک بودند وارد مطالعه شدند.بیماران به سه گروه تقسیم شدند. در گروه اول مارکایین 0/5 درصد 5 میلی گرم ودکسمدتومیدین 1 میکروگرم در کیلوگرم ، در گروه دوم مارکایین 0/5 درصد 5 میلی گرم و درگروه سوم پلاسبو ، بصورت زیرجلدی تزریق شد . فشار خون ، ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن و میزان درد براساس مقياس آنالوگ بصری درد در ريكاوري ودر ساعتهاي 2 و 4 و6 و 12 و 24 ساعت پس از عمل و مقدار داروی مخدر مصرفی بعدازعمل و عوارضاحتمالي اندازه گيري شد. داده ها توسط نرم افزار spss 20 آنالیز گردید. نتایج: درد در گروه مارکائین و دکسمدتومیدن از دو گروه دیگر کمتر بود و در گروه پلاسبو بیشتر بود(0/0001 =p). کمترین میزان مصرف مخدر در گروه مارکائین به همراه دکسمدتومیدین دیده شد (0/0001 =p). نتیجه گیری: اضافه نمودن دکسمدتومیدین سبب کاهش درد و مخدر مصرفی بدون ایجاد عوارض جانبی در طی 24 ساعت بعد از عمل جراحی هرنی شد. کلمات کلیدی :تغییرات همودینامیک - تزریق زیر جلدی- دكسمدتوميدين- مارکائین 0/5 درصد Abstract Introduction: The study addressed the comparative hemodynamic and analgesic effects of subcutaneous dexmedetomidine versus marcaine 0.5% on herniorrhaphy scheduled patients, as well as postoperative pain management. Methods: This double-blind trial enrolled three groups of patients (N=120) scheduled for herniorrhaphy at Valiasr Hospital (Arak, Iran): (i) MAR-DEX group, receiving marcaine 0.5% (5 mg) + dexmedetomidine (1 mcg/kg), (ii) MAR group, marcaine 0.5% (5 mg), and (iii) PBO group, placebo, subcutaneously. We measured vital signs (BP/HR/SaO2), as well as pain scores (using the visual analog scale) at recovery and certain time points (1, 2, 4, 6, 12, 24 hrs post-op), and the overall opioid administered postoperatively and side effects. This was afterward followed by an SPSS (20) analysis. Results: Lower pain was revealed in the MAR-DEX group and higher one in the PBO group (p = 0.0001), whereas the lowest opioid use was observed in the MAR-DEX group (p = 0.0001). Conclusion: Adding dexmedetomidine had benefits of relieving pain and reducing opioid use without any side effects. Keywords: Dexmedetomidine, Hemodynamic changes, Marcaine 0.5%, Subcutaneous injection.

سابقه و هدف :امروزه یکی از مهمترین مشکلات شایع درجراحیهای انتخابی درخواست بیش از حد خون میباشد .MSBOS برنامه ای است جهت بهبود نسبت درخواست به تجویز خون در جراحیهای انتخابی که در سالهای اخیر مورد توجه بسیار بوده است. موادوروشها:بدین منظورطی یک مطالعه گذشته نگر تعداد 834 پرونده قابل دسترسی از بیماران بالای 18 سال که در سال 1396 در بیمارستان شهید مدنی کرج تحت 15 عمل جراحی انتخابی شامل: جراحی های انتخابی ارتوپدی( شکستگی فمور، هومروس، ساق، ساعد و تعویض مفصل زانو ) ، جراحی های انتخابی مغز و اعصاب (فیوژن مهره های کمر و گردن، تخلیه هماتوم ساب دورال مزمن و جراحی تومور مغزی ) و اعمال جراحی عمومی( رزکسیون آناستوموز روده، کله سیستکتومی باز، کله سیستکتومی لاپاراسکوپی، تیروئیدکتومی، برونکوسکوپی و گرافت پوستی در بیماران سوختگی) قرار گرفته بودند، بررسی گردید.و شاخصهای نسبت کراس مچ به تجویز خون(C/T ratio) ، احتمال تجویز خون (T%)، شاخص تجویز خون (TI)استخراج گردید. یافته ها:نسبت کراس مچ به تجویز خون C/T ratio در کل اعمال جراحی ، برابر با 3.97 بوده است و تنها در جراحی های شکستگی فمور ، تخلیه هماتوم سابدورال مزمن ، جراحی تومور مغزی و گرافت پوستی در بیماران سوختگی این نسبت کمتر از 2.5 بوده است.که در این جراحی ها شاخص TI بالاتر از 0.5 و شاخص T% بالاتر از 30% بوده است. نتیجه گیری :با توجه به نتایج این مطالعه و تحقیقات مشابه ، تهیه جداول (MSBOS)،به عنوان الگویی جهت درخواست خون می تواند به کاهش میزان درخواست کِرآس مَچ (CROSS MATCH)خون منجر شود.