فصلنامه نفس

چکیده

آسم بیماری تنفسی مزمن رایجی است که با تنگ شدن برگشت­پذیر راه­های هوایی همراه می­باشد. مطالعات انسانی نشان می­دهند که در سیر بیماری آسم الگوی تنفس و پاسخ­دهی مجاری هوایی تغییر می­کند. هدف از انجام این مطالعه بررسی الگوی تنفس موش صحرایی در شرایط طبیعی و آسماتیک است. در این مطالعه حیوانات به دو گروه آسمی و سالم تقسیم شدند. برای آسمی کردن حیوانات از اووآلبومین و در گروه سالم از سالین استفاده شد. الگوی تنفس به وسیله بادی باکس پلتیسموگراف حیوانی ثبت شد. سپس تعداد تنفس، حجم تنفسی و فواصل بین تنفس جهت آنالیز در محیط نرم­افزار MATLAB مورد بررسی قرار گرفت. برای تایید آسمی شدن، پاسخ­دهی مجاری هوایی و التهاب ائوزینوفیلی بررسی شد. برای بررسی پاسخ­دهی مجاری هوایی به متاکولین، حیوان بیهوش و تراکئوستومی شد. پس از فلج کردن عضله اسکلتی، حیوان به ونتیلاتور متصل شد. پاسخ­دهی مجاری هوایی پس از استنشاق دوزهای mg/ml 25/0، 5/0، 1، 2، 4 و 8 متاکولین با فاصله 6 دقیقه بررسی شد. التهاب ائوزینوفیلی نیز با روش لاواژ مایع برونکوآلوئولار  (BAL)مورد بررسی قرار گرفت. تعداد ائوزینوفیل­ها در نمونه­های آسمی نسبت به گروه کنترل افزایش داشت (0001/0P<). پاسخ­دهی مجاری هوایی نسبت به متاکولین در گروه اووآلبومین در دوزهای mg/ml 4 (01/0>P) و mg/ml 8 (0001/0>P) نسبت به گروه سالین افزایش معناداری پیدا نمود. تعداد تنفس بین دو گروه هیچ تفاوت معناداری با هم نداشت. حجم تنفسی در گروه سالین نسبت به حالت پایه (01/0P<) و گروه سالین (001/0P<) کاهش معناداری نشان داد. بی­نظمی فواصل بین تنفس در گروه اووآلبومین در مقایسه با پایه منظم­تر گردید (­05/0­P<). همچنین این فواصل در گروه اووآلبومین در مقایسه با گروه سالین (001/0P<) نیز منظم­تر شد. پیچیدگی الگوی تنفس در حیوانات آسمی کمتر بود. بنابراین در واقع می­توان گفت، الگوی تنفس در این حیوانات منظم­تر شده است که این تغییر می­تواند ناشی از مکانیسم­های مرکزی باشد.