اثربخشی رایحه درمانی استنشاقی بر مدیریت درد، یک گزارش نادر موردی
فصلنامه نفس,
دوره 3 شماره 4 (1395),
5 اسفند 2017
چکیده
مصرف مزمن محرک ها میتواند با عوارض سیمپاتومیمتیک همراه باشد. تریسموس بیماری است که با اسپاسم عضلانی در عضلات فک، درد و ناتوانی در باز کردن دهان همراه می باشد.
در یک مطالعه مورد منفرد در قالب طرح ABAB معکوس با خط پایه چندگانه، در خلال جون لغایت اکتبر 2015، یک مرد سی و یک ساله مصرف کننده متآمفتامین در شهر تهران با تشخیص نشانگان تریسموس ناشی از مصرف مواد از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب و پس از اخذ رضایت آگاهانه وارد فرایند مطالعه شد. به مدت شش هفته در دو مرحله A1 و A2 صرفا ارزیابی انجام شد و در مرحله B1 و B2 استنشاق آروماتراپی با ترکیب 4 قطره از هر یک از روغنهای اسطوخودوس، نعنا، روزماری و جوجوبا صورت گرفت. ارزیابی تست ادرار به عنوان نتایج اولیه و شاخص درد به عنوان نتایج ثانویه در نظر گرفته شد و نتایج از طریق آزمون معادله برآورد تعمیم یافته تحلیل شد.
نتایج اولیه نشان داد که رایحهدرمانی با پرهیز از مصرف محرک در طول فرایند درمان همراه بوده است (05/0>p). نتایج ثانویه نشان داد که شاخصهای درد تحت تاثیر رایحهدرمانی کاهش معناداری نشان داد (05/0>p).
اعتیاد می تواند بستر مناسبی جهت استفاده از درمان های جایگزین باشد، رویکردهایی که در عین حال که کم هزینه هستند و عوارض اندکی دارند، می توانند توسط کارکنان مراکز درمانی اجرا گردند.
- رایحه درمانی استنشاقی
- تریسموس
- مت آمفتامین
- درد
ارجاع به مقاله
- چکیده مشاهده شده: 106 بار